vimutti.blogspot.com
အယ္ဒီတာ။ ။ သမိုင္းတြင္ရစ္မည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း အေရးပါဆံုးသူ တဦးျဖစ္ျပီး စစ္အစိုးရ၏ အဓိကရန္သူ ျဖစ္လာခဲ့သည္ အရွင္ ဂမၻီရ အေၾကာင္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးသားတင္ျပထားသည့္ ၀ိမုတၱိ ဘေလာ့ဂ္မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ (http://www.vimutti.blogspot.com)
အရွင္ဂမၻီရ
ဘြဲ႕အမည္။ ။ ဦးစေႏၵာဘာသလူအမည္။ ။ ညီညီလြင္ဦးဂမၻီရကုိ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၉ ရက္၊ အဂၤါေန႔၌ အဖ ဦးမင္းလြင္၊ အမိ ေဒၚေရးတုိ႔မွ မေကြးတုိင္း၊ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကုိင္းလယ္ ေက်း႐ြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
မိသားစုေနာက္ခံပုံရိပ္ တေစ့တေစာင္း
ဖခင္ျဖစ္သူမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း တဦးျဖစ္ၿပီး ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသည္။ မဟုတ္မခံစိတ္ ရွိၿပီး အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံလုိစိတ္မ်ားရွိ၍ ထုိစိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ပင္ အထက္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ မတည့္ျဖစ္ကာ တပ္မွ ထြက္ခဲ့ရသည္။ တပ္မွ ထြက္ၿပီးေနာက္ ေဒၚေရးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳကာ လက္ဖက္ေျခာက္၊ က်ားရုိး၊ က်ားေရ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ကုန္သည္အျဖစ္ အသက္ေမြးခဲ့သည္။
မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေရးမွာ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္း တဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး တာ၀န္က်ရာ ေပါက္ၿမိ့ဳနယ္၊ သပြတ္စုေက်း႐ြာ၊ ကုိင္းလယ္ေက်း႐ြာတုိ႔တြင္ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ တာ၀န္ထမ္းခဲ့သည္။ သူမသည္လည္း ၀ါသနာေၾကာင့္သာလွ်င္ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကုိ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအခ်ိန္က မဆလ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ အထက္ဖားေအာက္ဖိ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီးမ်ား၏ ပညာျပမႈမွာ ၾသခ်ရေလာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
မိသားစုႏွင့္အတူ အရွင္ဂမၻီရ (ယာဘက္အစြန္)
သပြတ္စုေက်း႐ြာတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္စဥ္ကဆုိလွ်င္ အျခားဆရာမမ်ားကုိ ႐ြာတြင္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ား ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေဒၚေရးကုိမူ ေပါက္ၿမိဳ႕မွ ေန႔ခ်င္းျပန္ ေက်ာင္းတက္ေစခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေရးတြင္ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဒုတိယသမီးမွာ ရက္ငါးဆယ္သာ ရွိေသးသည္။ မဆလေကာင္စီလူႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္၏ တူမျဖစ္သူမွာ ေဒၚေရး၏ ေနရာတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္လုိသည္ ဆုိေသာေၾကာင့္ ေဒၚေရးမွာ ေပါက္ၿမိဳ႕ႏွင့္ (၈) မိုင္ေ၀းေသာ ကိုင္းလယ္႐ြာသုိ႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ျခင္း ခံရသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးမင္းလြင္မွာ ဆန္စက္၊ ဆီစက္မ်ား စတင္တည္ေထာင္ကာ စီးပြားေရးကုိ ႀကိဳးစားရွာ ေဖြခဲ့ရာ အတန္အသင့္ စုမိေဆာင္းမိျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကေလးငယ္ ႏွစ္ဦးတာ၀န္၊ ဆီစက္၊ ဆန္စက္မ်ားတာ၀န္၊ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားခ်က္ျခင္းတာ၀န္မ်ားကုိ တစ္ဦးတည္းယူခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚေရးကေတာ့ အလုပ္ထြက္ ရန္ေခါင္းမာေနဆဲ၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ပညာျပမႈမ်ားကုိ ေန႔စဥ္ ခါးစည္းခံေနရၿမဲ ျဖစ္သည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ကုိင္းလယ္႐ြာသုိ႔ေရာက္ၿပီး ၁၁-ႏွစ္အၾကာ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ့ရသည္။ ဦးမင္းလြင္သည္လည္း မဆလ လူႀကီးမ်ား၏ စစ္ေမးမႈမ်ားကုိ မၾကာခဏ ခံခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ “ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ခ်မ္းသာသလဲ“ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ မၾကာခဏလည္း ဖမ္းဆီးရန္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျခင္း ခံရသည္။ မဆလ လူႀကီးမင္းမ်ား မုန္းတီးရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ ဦးမင္းလြင္သည္ တနယ္သားျဖစ္ၿပီး စီးပြား တက္လာျခင္းႏွင့္ သူ၏မဟုတ္မခံစိတ္ ရွိျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ အေျခအေန အရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း ျဖစ္ေသာအခါ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္၊ NLD အဖဲြ႕၀င္ျဖစ္ၿပီး တသီးပုဂၢလ အမတ္အျဖစ္ ရပ္႐ြာလူထု၏ ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသူျဖစ္သည္။ ထုိအေရးအခင္းတြင္ ဦးဂမၻီရ၏ ဖခင္မွာ ႏွိပ္စက္ခံ ျပည္သူလူထု၏ စိတ္ဓါတ္အုံႂကြမႈ၊ လက္စားေခ်လုိမႈ၊ လက္တုံ႔ျပန္လုိမႈမ်ားကုိ အၾကမ္းမဖက္ေစဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အသြင္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာသူ ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္ဆုိလွ်င္ ၎ မဆလမ်ားအေပၚ လက္တု႔ံျပန္လွ်င္ ရႏုိင္ေသာ္လည္း ရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုံ႔ႏွင္းခဲ့ေပ။ ႐ွစ္ေလးလုံး ကာလအတြင္းက ဆီစက္တလုံးမွလဲြ၍ ရွိသမွ် စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား အားလုံး ကုန္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ျပည္သူလူထုအတြက္ အသုံးျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္၌လည္း အငယ္ဆုံး ကေလးမွလြဲလွ်င္ အားလုံး ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အငယ္ဆုံး ကေလးမွာ (၄) ႏွစ္အ႐ြယ္ ျဖစ္သည္။ အေရးအခင္း ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ အကုိႀကီးတုိ႔မွာ ေထာင္ (၁ႏွစ္ခဲြ) ႏွင့္ (၃) ႏွစ္စီ က်ခံခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ဖခင္ႏွင့္ အကုိႀကီးတုိ႔၏ အမႈကိစၥမ်ားကုိ လုိက္လံေဆာင္႐ြက္ ေနရေသာေၾကာင့္ အိမ္မႈကိစၥမ်ားကုိ မေရွာင္မလဲႊြသာ ပခုံးေျပာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ လုိအပ္လာသျဖင့္ ဒုတိယသမီးျဖစ္သူ မခင္သူေဌးမွာ (၁၀) တန္းႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရၿပီး ေမာင္ညီမေလးမ်ား အားလုံး (၁၀)တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးမွ တဖန္ (၁၀) တန္း ျပန္ေျဖခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္ထူး ၁ ခုႏွင့္ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ငယ္စဥ္ဘ၀
၁၉၈၃ခုႏွစ္ ထုိကာလက ဦးဂမၻီရမွာ အသက္ေလးႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္း (၇) ေယာက္ရွိၿပီး ဦးဂမၻီရမွာ (၅) ေယာက္ေျမာက္ ျဖစ္သည္။ အသက္ (၅) ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕၊ေအာင္တံခြန္ရပ္၊ အမွတ္ (၄) မူလတန္း ေက်ာင္းတြင္ စတင္ ေက်ာင္းေနခဲ့သည္။ သူငယ္တန္းမွ ေလးတန္းအထိ၊ အတန္းစဥ္ ပထမရကာ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိ အထူးခံရသူ ျဖစ္သည္။
ကေလးစစ္သားျဖစ္ရေသး
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ဦးဂမၻီရ၏ စိတ္တြင္ မိသားစုမ်ား တကြဲတျပားစီ ျဖစ္ရျခင္း၊ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈမ်ားကုိ ခံစားရျခင္းႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံေရး စိတ္မ်ားလည္း အျမစ္တြယ္ခဲ့ဟန္ ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းမ်ား (၂) ႏွစ္ခန္႔ ပိတ္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အုပ္ထိန္းသူ မိဘမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကင္းလြတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ ငယ္ငယ္ႏွင့္ ေပခဲ့၊ ေတခဲ့ေသးသည္။ မိသားစု အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ပုံစံမွာလည္း ဖခင္မွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတဦး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ကာ စစ္တပ္ပုံစံ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ လူငယ္ဘ၀တြင္ ေၾကာက္႐ြ႕ံရေသာ ပုံစံႏွင့္ ရွင္သန္ရလွ်င္ ထြက္ေပါက္ရွာၾကစျမဲ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိဘ၏ တင္းက်ပ္မႈေအာက္တြင္ အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ ေပေတ ေလလြင့္ခဲ့သည္။ ထုိအခါ မိဘမ်ားက ပုိ၍တင္းက်ပ္၊ တဖန္ လူငယ္က ထြက္ေပါက္ ရွာမွားသည့္အခါ ေနာက္ဆုံး ငရဲတြင္း ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ၅ တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တြင္ ကေလးစစ္သား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သာသာနာ့ေဘာင္ေရာက္ၿပီ
အိမ္မွရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားေသာ သားျဖစ္သူ၏ သတင္းကုိ မိဘမ်ားက အပူတျပင္း လုိက္လံ စုံစမ္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ရွိ စစ္ဌာန တစ္ခုတြင္ဟု စုံစမ္း သိရွိရေသာအခါ လုိက္လံ ကယ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အာဏာပုိင္မ်ားက ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔ လာေရာက္ စုံစမ္းခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူကုိ ေတြ႔သြားလွ်င္ အဖမ္းခံရမည္၊ အသက္ မျပည့္ဘဲ စစ္မႈထမ္းရမည္၊ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံရမည္ စုိးေသာေၾကာင့္ ေပါက္ၿမိဳ႕ေလသာေတာင္ ေက်ာင္းတုိက္ ဆရာေတာ္ကုိ ဥပဇၨယ္ျပဳကာ သာမေဏ အျဖစ္ စတင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရန္ကုန္ရွိ အင္းစိန္႐ြာမ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။ သာသနာ့ေဘာင္တြင္ ေပ်ာ္ပုိက္ကာ စာ၀ါမ်ား လုိက္ခဲ့သည္။ မူလတန္း၊ အငယ္တန္း၊ အလတ္ တန္း၊ အႀကီးတန္း၊ စာေမးပဲြမ်ားႏွင့္ နိကာယ္ ေလးက်မ္းကုိ ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းမ်ားကေတာ့ အစုံအႏွံ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အင္းစိန္႐ြာမ၊ ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၊ သဒၶမၼ၀ံသ အလုံ ေက်ာင္းတုိက္၊ ပခုကၠဴအေရွ႕တုိက္၊ အလယ္တုိက္၊ မႏၱေလး မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ အသက္ ၂၀ အ႐ြယ္တြင္ လွည္းကူးၿမိဳ႕မွ ရဟန္းဒကာ ဦးသိန္းဦးတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္အတူ၊ မိသားစုတုိ႔က ရဟန္းခံေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူတြင္ ၅ ႏွစ္ၾကာမွ် ဗုဒၶဘာသာ ျပန္႔ပြားေရး အတြက္ သာသနာ ျပဳခဲ့ပါသည္။
အရွင္ဂမၻီရ (ယပ္ေတာင္ႏွင့္)
ပင္ကုိယ္စိတ္ေနစိတ္ရင္း
မိမိ၏ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအေပၚ အထူးခ်စ္ခင္သူ၊ အမွန္တရားကုိ ျမတ္ႏုိးၿပီး လြတ္လပ္မႈကုိခုံမင္သူ၊ ဖိႏွိပ္စုိးမုိး အႏုိင္က်င့္မႈမ်ားကုိ စက္ဆုပ္သူ ျဖစ္သည္။ စာေပကုိ ျမတ္ႏိုးေသာ အရွင္ဂမၻီရသည္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ စာအုပ္မ်ား၊ အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ဆုိင္ေသာ စာအုပ္မ်ား၊ ကြန္ျပဴတာ နည္းပညာႏွင့္ဆုိင္ေသာ စာအုပ္မ်ားကုိ အျမဲ ၀ယ္ယူဖတ္္႐ႈ စုေဆာင္းခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္ရွိ စာၾကည့္တုိက္မ်ားသုိ႔ စာအုပ္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ သူေနထုိင္ရာ ေပါက္ၿမိဳ႕တြင္ စာၾကည့္တုိက္ တခုကုိ ထူေထာင္၍ စာအုပ္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဇီ၀ိတဒါန ေသြးလွဴျခင္း အမႈကုိလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုိပင္ ျပဳလုပ္ျမဲ ျဖစ္သည္။
ရည္မွန္းခ်က္မွာ ------
ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၌ ေနစဥ္အတြင္း ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိ အထူးခံရသူ ျဖစ္သည္။ စာခ်ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ေပးအပ္ျခင္း ခံရသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွလည္း ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ပင့္ဖိတ္ျခင္း ခံရသည္။ သုိ႕ေသာ္ ဓမၼာစရိယတန္း ၿပီးလွ်င္ သာသနာျပဳ တကၠသုိလ္တက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမထုိင္ခဲ့ေပ။ သာသနာျပဳ တကၠသိုလ္မွ ဘဲြ႔ရၿပီးလွ်င္ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ၾကားၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံတကာ သာသနာျပဳ ဓမၼကထိကအျဖစ္ ရွင္သန္သြားရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည္။ အခ်ိန္ ရလွ်င္လည္း အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ကြန္ျပဴတာ ပညာတုိ႔ကုိ ေလ့လာ လုိက္စားခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရး သိပၸံ၊ ရသစာေပ၊ ကဗ်ာ၊ ဂီတ တုိ႔ကုိလည္း ေလ့လာ လုိက္စားခဲ့သည္။ ဘာသာေရး ေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳ၊ ကဗ်ာတုိ႔လည္း ေရးသားခဲ့သည္။
လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီ
ဓမၼာစရိယတန္း စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူလူထု၏ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရး၊ ဘာသာေရး နိမ့္က်ေနမႈမ်ားကုိ အထူးသိျမင္ကာ လ်စ္လ်ဴ မ႐ႈရက္ေတာ့ဘဲ သံဃာထုအတြင္း စည္းရုံးမႈမ်ားကုိ စတင္ခဲ့သည္။ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းကာလက ႏွစ္ႀကီး ေထာင္က် အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ သကၤန္းစည္းေပးကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ားက အသတ္ခုိင္းမႈအေပၚ အထူး စိတ္နာခဲ့သည္။ စစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ဘာသာတရား ကင္းမဲ့မႈ၊ သာသနာေတာ္ႀကီးအား အသေရ ညွိဳးႏြမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္မႈ၊ ဘုန္းႀကီး အေယာင္ေဆာင္ကာ နာမည္ဖ်က္မႈ၊ စစ္အုပ္စု အာဏာတည္ျမဲေရး တခုတည္းကုိသာ ၾကည့္မႈတုိ႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား အပ်က္ခံကာ စာ၀ါ မလုိက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ဤစက္တင္ဘာ အေရးအခင္းကုိ ဦးေဆာင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွား ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
သူ၏ မအိပ္မေန လႈပ္ရွားမႈမ်ားကေတာ့ အ့ံမခန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း တႏုိင္ငံလုံးရွိ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္ အားလုံးလုိလုိႏွင့္ ေပါင္းစည္း လက္တဲြႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ေအာင္ျမင္စြာ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရသည္။
သုိ႔ေသာ္ အာဏာရွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအေပၚ ဤကဲ့သုိ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္း သတ္ျဖတ္ပစ္မည္ကုိေတာ့ သူ-လုံး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားမိခဲ့။ ဤမွ် ရုိင္းစုိင္း ယုတ္မာလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း လမ္းေပၚ ထြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဖြင့္ဟျမြက္ၾကားခဲ့သည္။
ဤအျဖစ္ဆုိးႀကီးကုိ ျပန္လည္း စဥ္းစားမိတုိင္း စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား ခံစားရကာ က်န္းမာေရး ထိခုိက္လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ငဲ့ေနသည့္ အၾကားကပင္ ေရွာင္တိမ္း ပုန္းေအာင္းရင္းႏွင့္ အေရးေတာ္ပုံ အရွိန္အဟုန္ က်မသြားေရး ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း သယ္ပုိးေနခဲ့ရသည္။ မိတ္ေဆြ အသုိင္းအ၀ုိင္းမ်ားမွ သူ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္ပသုိ႔ ထြက္ခြာသြားရန္ တုိက္တြန္း ေျပာဆုိခဲ့ေသာ္လည္း "တုိက္ပဲြ မေအာင္ျမင္ မခ်င္း ျပည္ပသုိ႕ ထြက္ခြာမသြားေၾကး" ဆုိသည့္ တုိက္ပဲြ၀င္ ရဲေဘာ္မ်ားအၾကား ထားရွိခဲ့သည့္ ကတိသစၥာကုိ သစၥာရွိရွိ ခုိင္က်ည္စြာ ေစာင့္ထိန္းခဲ့သည္။
အဖမ္းခံရၿပီ
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ပိုက္စိပ္တုိက္ ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးမႈေအာက္၌ အဖမ္း ခံလုိက္ရေပၿပီ။ ႏုိ၀င္ဘာ ၄ ရက္ေန႔၌ သူပုန္းေအာင္ေနထုိင္သည့္ စဥ့္ကုိင္နယ္ထဲတြင္ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီး၊ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္၊ အေဆာင္ (၂)၊ အခန္း (၂၃) ၌ တဦးတည္း အထီးက်န္ စံပယ္ေနရသည္။
ေထာင္က်ေသာ္လည္း
ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႕တြင္ မိသားစုအေနျဖင့္ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ဆုံခြင့္ ရခဲ့သည္။ မိသားစု၏ စီးပြားေရး အေျခအေန ယိမ္းယိုင္ေနျခင္းႏွင့္အတူ ခရီးလည္း ေ၀းကြာသည့္အတြက္ ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ ေတြ႔ဆံုႏိုင္ရန္ အတြက္ပင္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။ အရွင္ဂမၻီရသည္ ေထာင္တြင္း အထီးက်န္မႈကုိ တရားေတာ္မ်ား မွတ္ရင္းႏွင့္ပင္ ပယ္ေဖ်ာက္ရင္း ျပင္ပတြင္ က်န္ေနရစ္သည့္ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူမ်ား၏ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ တုိက္ပဲြေခၚသံကုိ နားစြင့္ေနမည္မွာ မလဲြဧကန္ပင္။
ဦးဂမၻီရ ေျပာေနၾက စကားတခြန္း ရွိပါသည္။
“က်ဳပ္တုိ႕ဘုန္းႀကီးေတြဆုိတာက လူေတြလုိ ဇနီးမယား၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာ တြယ္တာစရာေတြ ဘာမွရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ က်ဳပ္တုိ႔ လူျဖစ္လာရတာကုိက သာသနာျပဳဖုိ႔ အတြက္ဗ်၊ လူေတြ အတြက္ဗ်၊ သာသနာျပဳႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း လူေတြရဲ႕ဘ၀ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရး၊ မင္းဆုိးမင္းညစ္ေတြ ေဘးက ေျပလည္ ကင္းလြတ္ေနမွဗ်၊ ဘာ သံေယာဇဥ္မွ မရွိတဲ့ က်ဳပ္တုိ႕က လူေတြရဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ဒီအလုပ္ေတြကုိ လုပ္ကတည္းက ဘ၀ေတြ၊ အသက္ေတြ ရင္းထားရတာ၊ အဖမ္း ခံရမွာနဲ႔ ေသမွာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိတယ္”
အယ္ဒီတာ။ ။ သမိုင္းတြင္ရစ္မည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း အေရးပါဆံုးသူ တဦးျဖစ္ျပီး စစ္အစိုးရ၏ အဓိကရန္သူ ျဖစ္လာခဲ့သည္ အရွင္ ဂမၻီရ အေၾကာင္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးသားတင္ျပထားသည့္ ၀ိမုတၱိ ဘေလာ့ဂ္မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ (http://www.vimutti.blogspot.com)
အရွင္ဂမၻီရ
ဘြဲ႕အမည္။ ။ ဦးစေႏၵာဘာသလူအမည္။ ။ ညီညီလြင္ဦးဂမၻီရကုိ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၉ ရက္၊ အဂၤါေန႔၌ အဖ ဦးမင္းလြင္၊ အမိ ေဒၚေရးတုိ႔မွ မေကြးတုိင္း၊ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကုိင္းလယ္ ေက်း႐ြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
မိသားစုေနာက္ခံပုံရိပ္ တေစ့တေစာင္း
ဖခင္ျဖစ္သူမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း တဦးျဖစ္ၿပီး ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသည္။ မဟုတ္မခံစိတ္ ရွိၿပီး အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံလုိစိတ္မ်ားရွိ၍ ထုိစိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ပင္ အထက္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ မတည့္ျဖစ္ကာ တပ္မွ ထြက္ခဲ့ရသည္။ တပ္မွ ထြက္ၿပီးေနာက္ ေဒၚေရးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳကာ လက္ဖက္ေျခာက္၊ က်ားရုိး၊ က်ားေရ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ကုန္သည္အျဖစ္ အသက္ေမြးခဲ့သည္။
မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေရးမွာ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္း တဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး တာ၀န္က်ရာ ေပါက္ၿမိ့ဳနယ္၊ သပြတ္စုေက်း႐ြာ၊ ကုိင္းလယ္ေက်း႐ြာတုိ႔တြင္ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ တာ၀န္ထမ္းခဲ့သည္။ သူမသည္လည္း ၀ါသနာေၾကာင့္သာလွ်င္ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကုိ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအခ်ိန္က မဆလ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ အထက္ဖားေအာက္ဖိ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီးမ်ား၏ ပညာျပမႈမွာ ၾသခ်ရေလာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
မိသားစုႏွင့္အတူ အရွင္ဂမၻီရ (ယာဘက္အစြန္)
သပြတ္စုေက်း႐ြာတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္စဥ္ကဆုိလွ်င္ အျခားဆရာမမ်ားကုိ ႐ြာတြင္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ား ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေဒၚေရးကုိမူ ေပါက္ၿမိဳ႕မွ ေန႔ခ်င္းျပန္ ေက်ာင္းတက္ေစခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေရးတြင္ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဒုတိယသမီးမွာ ရက္ငါးဆယ္သာ ရွိေသးသည္။ မဆလေကာင္စီလူႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္၏ တူမျဖစ္သူမွာ ေဒၚေရး၏ ေနရာတြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္လုိသည္ ဆုိေသာေၾကာင့္ ေဒၚေရးမွာ ေပါက္ၿမိဳ႕ႏွင့္ (၈) မိုင္ေ၀းေသာ ကိုင္းလယ္႐ြာသုိ႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ျခင္း ခံရသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးမင္းလြင္မွာ ဆန္စက္၊ ဆီစက္မ်ား စတင္တည္ေထာင္ကာ စီးပြားေရးကုိ ႀကိဳးစားရွာ ေဖြခဲ့ရာ အတန္အသင့္ စုမိေဆာင္းမိျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကေလးငယ္ ႏွစ္ဦးတာ၀န္၊ ဆီစက္၊ ဆန္စက္မ်ားတာ၀န္၊ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားခ်က္ျခင္းတာ၀န္မ်ားကုိ တစ္ဦးတည္းယူခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚေရးကေတာ့ အလုပ္ထြက္ ရန္ေခါင္းမာေနဆဲ၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ပညာျပမႈမ်ားကုိ ေန႔စဥ္ ခါးစည္းခံေနရၿမဲ ျဖစ္သည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ကုိင္းလယ္႐ြာသုိ႔ေရာက္ၿပီး ၁၁-ႏွစ္အၾကာ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ့ရသည္။ ဦးမင္းလြင္သည္လည္း မဆလ လူႀကီးမ်ား၏ စစ္ေမးမႈမ်ားကုိ မၾကာခဏ ခံခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ “ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ခ်မ္းသာသလဲ“ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ မၾကာခဏလည္း ဖမ္းဆီးရန္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျခင္း ခံရသည္။ မဆလ လူႀကီးမင္းမ်ား မုန္းတီးရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ ဦးမင္းလြင္သည္ တနယ္သားျဖစ္ၿပီး စီးပြား တက္လာျခင္းႏွင့္ သူ၏မဟုတ္မခံစိတ္ ရွိျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ အေျခအေန အရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း ျဖစ္ေသာအခါ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္၊ NLD အဖဲြ႕၀င္ျဖစ္ၿပီး တသီးပုဂၢလ အမတ္အျဖစ္ ရပ္႐ြာလူထု၏ ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသူျဖစ္သည္။ ထုိအေရးအခင္းတြင္ ဦးဂမၻီရ၏ ဖခင္မွာ ႏွိပ္စက္ခံ ျပည္သူလူထု၏ စိတ္ဓါတ္အုံႂကြမႈ၊ လက္စားေခ်လုိမႈ၊ လက္တုံ႔ျပန္လုိမႈမ်ားကုိ အၾကမ္းမဖက္ေစဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အသြင္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာသူ ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္ဆုိလွ်င္ ၎ မဆလမ်ားအေပၚ လက္တု႔ံျပန္လွ်င္ ရႏုိင္ေသာ္လည္း ရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုံ႔ႏွင္းခဲ့ေပ။ ႐ွစ္ေလးလုံး ကာလအတြင္းက ဆီစက္တလုံးမွလဲြ၍ ရွိသမွ် စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား အားလုံး ကုန္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ျပည္သူလူထုအတြက္ အသုံးျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္၌လည္း အငယ္ဆုံး ကေလးမွလြဲလွ်င္ အားလုံး ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အငယ္ဆုံး ကေလးမွာ (၄) ႏွစ္အ႐ြယ္ ျဖစ္သည္။ အေရးအခင္း ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ အကုိႀကီးတုိ႔မွာ ေထာင္ (၁ႏွစ္ခဲြ) ႏွင့္ (၃) ႏွစ္စီ က်ခံခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ဖခင္ႏွင့္ အကုိႀကီးတုိ႔၏ အမႈကိစၥမ်ားကုိ လုိက္လံေဆာင္႐ြက္ ေနရေသာေၾကာင့္ အိမ္မႈကိစၥမ်ားကုိ မေရွာင္မလဲႊြသာ ပခုံးေျပာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ လုိအပ္လာသျဖင့္ ဒုတိယသမီးျဖစ္သူ မခင္သူေဌးမွာ (၁၀) တန္းႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရၿပီး ေမာင္ညီမေလးမ်ား အားလုံး (၁၀)တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးမွ တဖန္ (၁၀) တန္း ျပန္ေျဖခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္ထူး ၁ ခုႏွင့္ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ငယ္စဥ္ဘ၀
၁၉၈၃ခုႏွစ္ ထုိကာလက ဦးဂမၻီရမွာ အသက္ေလးႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္း (၇) ေယာက္ရွိၿပီး ဦးဂမၻီရမွာ (၅) ေယာက္ေျမာက္ ျဖစ္သည္။ အသက္ (၅) ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ေပါက္ၿမိဳ႕၊ေအာင္တံခြန္ရပ္၊ အမွတ္ (၄) မူလတန္း ေက်ာင္းတြင္ စတင္ ေက်ာင္းေနခဲ့သည္။ သူငယ္တန္းမွ ေလးတန္းအထိ၊ အတန္းစဥ္ ပထမရကာ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိ အထူးခံရသူ ျဖစ္သည္။
ကေလးစစ္သားျဖစ္ရေသး
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ဦးဂမၻီရ၏ စိတ္တြင္ မိသားစုမ်ား တကြဲတျပားစီ ျဖစ္ရျခင္း၊ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈမ်ားကုိ ခံစားရျခင္းႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံေရး စိတ္မ်ားလည္း အျမစ္တြယ္ခဲ့ဟန္ ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းမ်ား (၂) ႏွစ္ခန္႔ ပိတ္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အုပ္ထိန္းသူ မိဘမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကင္းလြတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ ငယ္ငယ္ႏွင့္ ေပခဲ့၊ ေတခဲ့ေသးသည္။ မိသားစု အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ပုံစံမွာလည္း ဖခင္မွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတဦး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ကာ စစ္တပ္ပုံစံ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ လူငယ္ဘ၀တြင္ ေၾကာက္႐ြ႕ံရေသာ ပုံစံႏွင့္ ရွင္သန္ရလွ်င္ ထြက္ေပါက္ရွာၾကစျမဲ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိဘ၏ တင္းက်ပ္မႈေအာက္တြင္ အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ ေပေတ ေလလြင့္ခဲ့သည္။ ထုိအခါ မိဘမ်ားက ပုိ၍တင္းက်ပ္၊ တဖန္ လူငယ္က ထြက္ေပါက္ ရွာမွားသည့္အခါ ေနာက္ဆုံး ငရဲတြင္း ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ၅ တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တြင္ ကေလးစစ္သား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သာသာနာ့ေဘာင္ေရာက္ၿပီ
အိမ္မွရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားေသာ သားျဖစ္သူ၏ သတင္းကုိ မိဘမ်ားက အပူတျပင္း လုိက္လံ စုံစမ္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ရွိ စစ္ဌာန တစ္ခုတြင္ဟု စုံစမ္း သိရွိရေသာအခါ လုိက္လံ ကယ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အာဏာပုိင္မ်ားက ေပါက္ၿမိဳ႕သုိ႔ လာေရာက္ စုံစမ္းခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူကုိ ေတြ႔သြားလွ်င္ အဖမ္းခံရမည္၊ အသက္ မျပည့္ဘဲ စစ္မႈထမ္းရမည္၊ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံရမည္ စုိးေသာေၾကာင့္ ေပါက္ၿမိဳ႕ေလသာေတာင္ ေက်ာင္းတုိက္ ဆရာေတာ္ကုိ ဥပဇၨယ္ျပဳကာ သာမေဏ အျဖစ္ စတင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရန္ကုန္ရွိ အင္းစိန္႐ြာမ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။ သာသနာ့ေဘာင္တြင္ ေပ်ာ္ပုိက္ကာ စာ၀ါမ်ား လုိက္ခဲ့သည္။ မူလတန္း၊ အငယ္တန္း၊ အလတ္ တန္း၊ အႀကီးတန္း၊ စာေမးပဲြမ်ားႏွင့္ နိကာယ္ ေလးက်မ္းကုိ ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းမ်ားကေတာ့ အစုံအႏွံ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အင္းစိန္႐ြာမ၊ ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၊ သဒၶမၼ၀ံသ အလုံ ေက်ာင္းတုိက္၊ ပခုကၠဴအေရွ႕တုိက္၊ အလယ္တုိက္၊ မႏၱေလး မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ အသက္ ၂၀ အ႐ြယ္တြင္ လွည္းကူးၿမိဳ႕မွ ရဟန္းဒကာ ဦးသိန္းဦးတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္အတူ၊ မိသားစုတုိ႔က ရဟန္းခံေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူတြင္ ၅ ႏွစ္ၾကာမွ် ဗုဒၶဘာသာ ျပန္႔ပြားေရး အတြက္ သာသနာ ျပဳခဲ့ပါသည္။
အရွင္ဂမၻီရ (ယပ္ေတာင္ႏွင့္)
ပင္ကုိယ္စိတ္ေနစိတ္ရင္း
မိမိ၏ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအေပၚ အထူးခ်စ္ခင္သူ၊ အမွန္တရားကုိ ျမတ္ႏုိးၿပီး လြတ္လပ္မႈကုိခုံမင္သူ၊ ဖိႏွိပ္စုိးမုိး အႏုိင္က်င့္မႈမ်ားကုိ စက္ဆုပ္သူ ျဖစ္သည္။ စာေပကုိ ျမတ္ႏိုးေသာ အရွင္ဂမၻီရသည္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ စာအုပ္မ်ား၊ အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ဆုိင္ေသာ စာအုပ္မ်ား၊ ကြန္ျပဴတာ နည္းပညာႏွင့္ဆုိင္ေသာ စာအုပ္မ်ားကုိ အျမဲ ၀ယ္ယူဖတ္္႐ႈ စုေဆာင္းခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္ရွိ စာၾကည့္တုိက္မ်ားသုိ႔ စာအုပ္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ သူေနထုိင္ရာ ေပါက္ၿမိဳ႕တြင္ စာၾကည့္တုိက္ တခုကုိ ထူေထာင္၍ စာအုပ္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဇီ၀ိတဒါန ေသြးလွဴျခင္း အမႈကုိလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုိပင္ ျပဳလုပ္ျမဲ ျဖစ္သည္။
ရည္မွန္းခ်က္မွာ ------
ေထာက္ၾကံ့ေတာရ၌ ေနစဥ္အတြင္း ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ခ်စ္ခင္မႈကုိ အထူးခံရသူ ျဖစ္သည္။ စာခ်ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ေပးအပ္ျခင္း ခံရသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွလည္း ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ပင့္ဖိတ္ျခင္း ခံရသည္။ သုိ႕ေသာ္ ဓမၼာစရိယတန္း ၿပီးလွ်င္ သာသနာျပဳ တကၠသုိလ္တက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမထုိင္ခဲ့ေပ။ သာသနာျပဳ တကၠသိုလ္မွ ဘဲြ႔ရၿပီးလွ်င္ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ၾကားၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံတကာ သာသနာျပဳ ဓမၼကထိကအျဖစ္ ရွင္သန္သြားရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည္။ အခ်ိန္ ရလွ်င္လည္း အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ကြန္ျပဴတာ ပညာတုိ႔ကုိ ေလ့လာ လုိက္စားခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရး သိပၸံ၊ ရသစာေပ၊ ကဗ်ာ၊ ဂီတ တုိ႔ကုိလည္း ေလ့လာ လုိက္စားခဲ့သည္။ ဘာသာေရး ေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳ၊ ကဗ်ာတုိ႔လည္း ေရးသားခဲ့သည္။
လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီ
ဓမၼာစရိယတန္း စာ၀ါလုိက္ေနစဥ္အတြင္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူလူထု၏ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရး၊ ဘာသာေရး နိမ့္က်ေနမႈမ်ားကုိ အထူးသိျမင္ကာ လ်စ္လ်ဴ မ႐ႈရက္ေတာ့ဘဲ သံဃာထုအတြင္း စည္းရုံးမႈမ်ားကုိ စတင္ခဲ့သည္။ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းကာလက ႏွစ္ႀကီး ေထာင္က် အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ သကၤန္းစည္းေပးကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ားက အသတ္ခုိင္းမႈအေပၚ အထူး စိတ္နာခဲ့သည္။ စစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ဘာသာတရား ကင္းမဲ့မႈ၊ သာသနာေတာ္ႀကီးအား အသေရ ညွိဳးႏြမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္မႈ၊ ဘုန္းႀကီး အေယာင္ေဆာင္ကာ နာမည္ဖ်က္မႈ၊ စစ္အုပ္စု အာဏာတည္ျမဲေရး တခုတည္းကုိသာ ၾကည့္မႈတုိ႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား အပ်က္ခံကာ စာ၀ါ မလုိက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ဤစက္တင္ဘာ အေရးအခင္းကုိ ဦးေဆာင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွား ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
သူ၏ မအိပ္မေန လႈပ္ရွားမႈမ်ားကေတာ့ အ့ံမခန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း တႏုိင္ငံလုံးရွိ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္ အားလုံးလုိလုိႏွင့္ ေပါင္းစည္း လက္တဲြႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ေအာင္ျမင္စြာ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရသည္။
သုိ႔ေသာ္ အာဏာရွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအေပၚ ဤကဲ့သုိ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္း သတ္ျဖတ္ပစ္မည္ကုိေတာ့ သူ-လုံး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားမိခဲ့။ ဤမွ် ရုိင္းစုိင္း ယုတ္မာလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း လမ္းေပၚ ထြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဖြင့္ဟျမြက္ၾကားခဲ့သည္။
ဤအျဖစ္ဆုိးႀကီးကုိ ျပန္လည္း စဥ္းစားမိတုိင္း စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား ခံစားရကာ က်န္းမာေရး ထိခုိက္လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ငဲ့ေနသည့္ အၾကားကပင္ ေရွာင္တိမ္း ပုန္းေအာင္းရင္းႏွင့္ အေရးေတာ္ပုံ အရွိန္အဟုန္ က်မသြားေရး ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း သယ္ပုိးေနခဲ့ရသည္။ မိတ္ေဆြ အသုိင္းအ၀ုိင္းမ်ားမွ သူ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္ပသုိ႔ ထြက္ခြာသြားရန္ တုိက္တြန္း ေျပာဆုိခဲ့ေသာ္လည္း "တုိက္ပဲြ မေအာင္ျမင္ မခ်င္း ျပည္ပသုိ႕ ထြက္ခြာမသြားေၾကး" ဆုိသည့္ တုိက္ပဲြ၀င္ ရဲေဘာ္မ်ားအၾကား ထားရွိခဲ့သည့္ ကတိသစၥာကုိ သစၥာရွိရွိ ခုိင္က်ည္စြာ ေစာင့္ထိန္းခဲ့သည္။
အဖမ္းခံရၿပီ
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ပိုက္စိပ္တုိက္ ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးမႈေအာက္၌ အဖမ္း ခံလုိက္ရေပၿပီ။ ႏုိ၀င္ဘာ ၄ ရက္ေန႔၌ သူပုန္းေအာင္ေနထုိင္သည့္ စဥ့္ကုိင္နယ္ထဲတြင္ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီး၊ ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္၊ အေဆာင္ (၂)၊ အခန္း (၂၃) ၌ တဦးတည္း အထီးက်န္ စံပယ္ေနရသည္။
ေထာင္က်ေသာ္လည္း
ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႕တြင္ မိသားစုအေနျဖင့္ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ဆုံခြင့္ ရခဲ့သည္။ မိသားစု၏ စီးပြားေရး အေျခအေန ယိမ္းယိုင္ေနျခင္းႏွင့္အတူ ခရီးလည္း ေ၀းကြာသည့္အတြက္ ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ ေတြ႔ဆံုႏိုင္ရန္ အတြက္ပင္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။ အရွင္ဂမၻီရသည္ ေထာင္တြင္း အထီးက်န္မႈကုိ တရားေတာ္မ်ား မွတ္ရင္းႏွင့္ပင္ ပယ္ေဖ်ာက္ရင္း ျပင္ပတြင္ က်န္ေနရစ္သည့္ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူမ်ား၏ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ တုိက္ပဲြေခၚသံကုိ နားစြင့္ေနမည္မွာ မလဲြဧကန္ပင္။
ဦးဂမၻီရ ေျပာေနၾက စကားတခြန္း ရွိပါသည္။
“က်ဳပ္တုိ႕ဘုန္းႀကီးေတြဆုိတာက လူေတြလုိ ဇနီးမယား၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာ တြယ္တာစရာေတြ ဘာမွရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ က်ဳပ္တုိ႔ လူျဖစ္လာရတာကုိက သာသနာျပဳဖုိ႔ အတြက္ဗ်၊ လူေတြ အတြက္ဗ်၊ သာသနာျပဳႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း လူေတြရဲ႕ဘ၀ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရး၊ မင္းဆုိးမင္းညစ္ေတြ ေဘးက ေျပလည္ ကင္းလြတ္ေနမွဗ်၊ ဘာ သံေယာဇဥ္မွ မရွိတဲ့ က်ဳပ္တုိ႕က လူေတြရဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ဒီအလုပ္ေတြကုိ လုပ္ကတည္းက ဘ၀ေတြ၊ အသက္ေတြ ရင္းထားရတာ၊ အဖမ္း ခံရမွာနဲ႔ ေသမွာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိတယ္”
![ko aung san[1].sutdent"s union](http://4.bp.blogspot.com/_a0nfpjJrE5M/RsqTYaF216I/AAAAAAAAAIY/SxCMvs6FM5U/S228/ko+aung+san%5B1%5D.sutdent%27s+union+chair.jpg)
.jpg)
No comments:
Post a Comment