ပဲခူးတုိင္း ဇီးကုန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကို ဆည္ေခါင္းက ေငြညႇစ္

နန္းေဒဝီ
ပဲခူးတိုင္း၊ ဇီးကုန္းၿမ့ဳိ အေရွ႔ေျမာက္ဘက္ရွိ ေခ်ာင္းေခ်ာက္ေက်းရြာ အုပ္စုရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားထံ ဆည္ေျမာင္းေခါင္းက ေငြညႇစ္ ေတာင္းခံေနသည့္အတြက္ လယ္သမားမ်ား ဒုကၡေရာက္ေနသည္။
ေခ်ာင္းေခ်ာက္ေက်းရြာ အုပ္စုဝင္ ဘုတလက္ကုန္းရြာတြင္ ေနထိုင္သူ ဆည္ေျမာင္းေခါင္း ဦးဟန္ထြန္း က လက္ပံပင္၊ ေခ်ာင္းေခ်ာက္၊ ဘုတလက္ကုန္းႏွင့္ ေပါက္ေတာေက်းရြာရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားထံ လယ္ခြန္အျဖစ္ တဧကလွ်င္ က်ပ္ေငြ ၂ဝဝဝ မေပးပါက စိုက္ပ်ဳိးထားသည့္ သီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးေစရန္ ေရလႊတ္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆိုကာ ေငြညႇစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
“၁ဝ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၂ နာရီမွာ ရြာထဲဝင္ၿပီးေတာ့ ဦးဟန္ထြန္းရယ္၊ သူ႔သား ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ရယ္၊ ကိုဖိုးေပ်ာ္ရယ္ သံုးေယာက္ ေပါင္းၿပီးေတာ့ လိုက္ေတာင္းတယ္တဲ့။ ရြာသားေတြက မေပးဘူးေျပာေတာ့ ေနာက္တေန႔ ညေနမွာ ေရေတြ လႊတ္လိုက္တယ္။ မတ္ပဲ အခင္းေတြထဲ ေရဝင္ကုန္တယ္” ဟု လယ္သမားမ်ားကိုယ္စား ဇီးကုန္းၿမ့ဳိနယ္မွ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ အဖြဲ႔ဝင္ ဦးေအးကိုက မဇိၩမကို ေျပာသည္။
စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္အျဖစ္ တဧကလွ်င္ က်ပ္ ၃ ေသာင္းခဲြေက်ာ္ ကုန္က်သည့္ မတ္ပဲခင္းမ်ားအတြင္း ယခုလို ေရလႊတ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ဧကေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္အတြက္ ၁ဝ သိန္း ၅ ေသာင္းခန္႔ ဆံုးရႈံးသြားႏိုင္သည္။
“အစမ္းသေဘာ လႊတ္လိုက္တဲ့ သေဘာေပါ့။ ဒါေပမယ္လို႔ ဒီဟာထက္ မ်ားလာရင္ စိုက္ခင္းေတြ ေရလွ်ံၿပီးေတာ့ မတ္ပဲခင္းေတြ ပ်က္စီးႏိုင္တယ္။ ဒီ့ထက္မက ဧကေတြ အမ်ားႀကီး ဆက္လက္ ဆံုး႐ႈံးႏိုင္ပါတယ္” ဟု ဦးေအးကုိက ေျပာသည္။
မိုးစပါး၊ ေႏြစပါးႏွင့္ မတ္ပဲမ်ား သံုးသီးစားစိုက္ပ်ဳိးသည့္ ယခု ေက်းရြာမ်ားရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားမွ ဆည္ေရလိုအပ္ခ်ိန္တြင္ ေငြညႇစ္ေတာင္းခံျခင္းျဖင့္ ေရလႊတ္ေပးျခင္း၊ ဆည္ေရ မလိုအပ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရလႊတ္ျခင္းျဖင့္ သီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးေစမည့္အတြက္ ေရမလႊတ္ေစရန္ ေငြေတာင္းခံျခင္းမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ေလ့ ရွိသည္ဟု သူက ယခုလို ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။
“ဘာျဖစ္လို႔ ေကာက္လဲဆိုေတာ့ ဆည္ကေနလာတဲ့ ေရကို သူတို႔က မလိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို ပို႔ေပးတယ္။ အဲလို ပို႔ေပးမွာစိုးလို႔ လယ္သမားေတြက မပို႔ေပးေအာင္ ပိုက္ဆံေပးရတယ္။ တခါ လိုအပ္တဲ့ေနရာကို မပို႔ေပးဘူး၊ ပို႔ေပးေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံေကာက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာရြာမွာ အဲလိုရွိတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
ပဲခူးတိုင္း၊ ဇီးကုန္းၿမ့ဳိရဲ့ အေရွ့ေျမာက္ဘက္ ေခ်ာင္းေခ်ာက္ အုပ္စုမွာ လက္ပံပင္၊ ေခ်ာင္းေခ်ာက္၊ ဘုတလက္ကုန္း၊ ေပါက္ေတာရယ္၊ ရြာေလးရြာရွိတယ္။
ဘုတလက္ကုန္း ေက်းရြာမွာဆုိရင္ ကိုဟန္ထြန္းဆိုတဲ့ ေျမာင္းေခါင္း (ေျမာင္းကို ထိမ္းသိမ္းရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္) က ၁ဝ၊ ဝ၁၊ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေန႔လည္ ၂နာရီမွာ သူ႔သား ေဇာ္ဝင္းထြဏ္ရယ္၊ ကိုဖိုးေပ်ာ္ရယ္ သံုးေယာက္ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ရြာထဲ ဝင္လာၿပီးေတာ့ လယ္သမားေတြကို ေျမခြန္ တဧကကို ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၂ဝဝဝ ေပးရမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းတယ္၊ လယ္သမားေတြက မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာတယ္၊ အဲလို ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္တေန႔ ျဖစ္တဲ့ ၁၁၊ ဝ၁၊၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ႏွစ္ ေန႔လည္မွာ လယ္ထဲမွာ ေရလွ်ံကုန္တာေပါ့၊ ေရလွ်ံကုန္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မတ္ပဲစိုက္ထားတဲ့ ဧက ၃ဝ ေလာက္ဟာ အခု ေရေတြ စိမ့္ဝင္ကုန္ၿပီးေတာ့ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ မပ်က္စီးေတာ့ မပ်က္စီးေသးဘူးေပါ့၊ ေရတင္ႏုံး တိုးျမင့္လာရင္ေတာ့ ပ်က္စီးမဲ့ အလားအလာ ရွိတယ္။
တဧကကို စိုက္စရိတ္က တဧက ၃ဝဝဝဝ ခြဲေလာက္ ရွိတယ္၊ ဧက ၃ဝ ေလာက္ တကယ္လို႔ ပ်က္စီးသြားမယ္ဆိုရင္ ဆံုးရွံဴးသြားမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ လယ္သမားေတြက စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။
သူတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ေကာက္လည္း ဆိုေတာ့ ဆယ္ကေန လာတဲ့ေရကို သူတို႔က မလိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို ပို႔ေပးတယ္၊ အဲလို ပို႔ေပးမွာစိုးလို႔ လယ္သမားေတြက မပို႔ေပးေအာင္ ပိုက္ဆံေပးရတယ္၊ တခါ လိုအပ္တဲ့ ေနရာကို မပို႔ေပးဘူး၊ ပို႔ေပးေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံေကာက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ေတာရြာမွာ အဲလိုရွိတယ္။
အဲဒီ အရပ္မွာ အဲလို လုပ္ေနက်၊ အန္ကယ္တို႔ကို သတင္းပို႔တဲ့ ရြာေတာ့ သိရတယ္၊ သတင္းမပို႔တဲ့ ရြာေတာ့ အန္ကယ္တုိ႔ မသိရဘူး၊
ဆည္မွာ ေရတံခါးရွိတယ္၊ လိုအပ္တဲ့ေနရာကို ေရလႊတ္ေပးရမယ္၊ မလိုအပ္တဲ့ ေနရာကို မလႊတ္ေပးရဘူး၊ သူက မလိုအပ္တဲ့ ေနရာကို ေရလႊတ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ခ်ိန္းေခ်ာက္ ပိုက္ဆံေတာင္းတယ္၊ လိုအပ္တဲ့ေနရာကို ေရလႊတ္ေပးမယ္ဆိုျပီး ေငြေတာင္းတယ္။
သံုးသီးစားဆိုေတာ့ မိုးစပါး၊ ေႏြစပါးရယ္ မတ္ပဲရယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ စိုက္ၾကတယ္။
အစမ္းသေဘာ လႊတ္လိုက္တဲ့ သေဘာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့လို႔ ဒီဟာထက္ မ်ားလာရင္ စိုက္ခင္းေတြ ေရလွ်ံၿပီးေတာ့ မတ္ပဲခင္းေတြ ပ်က္စီးႏို္င္တယ္။ ဒီထက္ဧကေတြ အမ်ားႀကီး ဆက္လက္ ဆံုးရွံဴးႏိုင္ပါတယ္။
အထက္ကိုတိုင္ဘို႔ တိုင္ပင္ေနတုန္းပါဘဲ၊ ၿမ့ဳိေပၚတိုင္စာ ေရာက္ရင္ေတာ့ အေရးယူမွာမွာ ဒီအတြက္ တိုင္ပင္ေနၾကတုန္းဘဲဗ်။
ရြာသူရြာသားေတြ အေနနဲ႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေငြေၾကး အကုန္ခံၿပီးေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးထားတာ၊ အခုလိုမ်ဳိး ဆံုးရႈံးသြားမယ္ဆိုခဲ့ရင္ အရမ္း ႏွစ္နာသြားမွာေပါ့။