ပခုကၠဴမွာ သံဃာေတာ္မ်ားက ေမတၱာပို႔ ခ်ီတက္ဆႏၵျပျပန္

မဇၩိမသတင္းဌာန
Wednesday, 31 October 2007 13:38 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔က လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ား
တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ေစေသာ ပခုကၠဴျမိ့ဳတြင္ ယေန႔တြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းတုိက္ ၃ တိုက္မွ သံဃာေတာ္ ၇၃ ပါးက ေမတၱာပို႔ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပမႈ ျပဳလုပ္လိုက္ျပန္သည္။
ထင္မွတ္ဘဲ တလေက်ာ္ ကာလအတြင္း ပထမဆံုး ဆႏၵျပပြဲ ျပန္လည္ ျဖစ္ပြားျခင္း ျဖစ္ျပီး စစ္အစိုးရ ဦးစီးေသာ ႀကံ့့ခိုင္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးမ်ား၏ ဟန္ျပ ညီလာခံ ေထာက္ခံပြဲမ်ားကို တန္ျပန္ ဆန္႔က်င္ လုပ္ေဆာင္လိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
အတိအက် ေျပာရရင္ ၇၃ ပါးတိတိ၊ ၈ နာရီခဲြေလာက္မွာ လမ္းမွာ ေတြ႔တယ္။ တခ်ဳိ႕ ကိုယ္ေတာ္ေတြက ဆြမ္းခံႂကြေနလို႔ မသိလိုက္ဘူး။ အေနာက္တုိက္ကေန စလာတယ္။ ေဗာဓိမ႑ဳိင္တိုင္ ေက်ာင္းရယ္၊ ျမတိုက္ေက်ာင္း ရယ္ကေပါ့ေနာ္” ဟု ပခုကၠဴ ေဒသခံက ဆိုသည္။
သာသနာ့ ဝိပုလာေက်ာင္းတုိက္ (အေနာက္တုိက္) မွ စတင္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းအတုိင္း အေရွ့ဘက္သို႔ ႂကြခ်ီလာရာတြင္ ေဗာဓိမ႑ဳိင္ ေက်ာင္းႏွင့္ ျမတိုက္ေက်ာင္းမွ သံဃာအခ်ဳိ႔ ပူးေပါင္း ပါဝင္လာၿပီးေနာက္ အႀကိဳေတာ္႐ံု လမ္းသို႔ ခ်ဳိးဝင္ကာ အေရွ့တိုက္ ေက်ာင္းဝင္း ျဖတ္ဝင္ခဲ့ၿပီး ေပါက္လမ္းအတိုင္း အေနာက္သို႔ ေကြ႔၍ ေရႊကူဘုရားတြင္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကသည္။
ဆက္သြယ္တဲ့လူေတြ ေနာက္က်သြားလို႔ ေမတၱာပို႔ပဲြကို ဦးဇင္းေတြ အကုန္လံုး မသိလုိက္လို႔ အခုလို လူနည္း သြားတာ။ အေနာက္ကလာၿပီးေတာ့ အေရွ့တုိက္ထဲကေန ေျမာက္ဘက္ကို ထြက္တယ္။ တုိက္ထဲက ကုိယ္ေတာ္ေတြ ဆြမ္းခံႂကြေနလို႔ မသိလုိက္ဘူး။ ေရႊကူဘုရားမွာ ေမတၱာပို႔ၿပီးေတာ့ လူစုခဲြတယ္။ ေနာက္ရက္ ဆက္လုပ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ မေသခ်ာေသးဘူး” ဟု စာသင္တိုက္ႀကီး တခုမွ ဦးဇင္းတပါးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔က ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵျပေနသည့္ ပခုကၠဴမွ သံဃာေတာ္မ်ားကို အာဏာပုိင္မ်ားက ႀကိဳးကြင္းပစ္ ဖမ္းျခင္း၊ ဓာတ္တုိင္တြင္ ႀကိဳးတုပ္ကာ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းႏွင့္ ဖမ္းဆီး လူဝတ္လဲျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အေနျဖင့္ ဤျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ေတာင္းပန္ရန္ႏွင့္ မေတာင္းပန္ပါက ပတၱနိကုဇၨန ကံေဆာင္ မည္ဟု ပခုကၠဴရွိ ေသာတုဇၨန ဘိကၡဳ စာသင္သား သံဃာေတာ္မ်ား အဖဲြ႔က ေျပာဆိုခဲ့ၿပီးေနာက္ ၿမ့ဳိႀကီး အမ်ားအျပားတြင္ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာလူထု ဆႏၵျပပဲြႀကီးမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
ဆိုပါ သံဃာ့ ဆႏၵျပပဲြႀကီးမ်ားကို စစ္အစိုးရမွ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းလိုက္သျဖင့္ စက္တင္ဘာလ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ဆႏၵျပပဲြမ်ား ရပ္တန္႔ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း သံဃာထုဆႏၵျပပဲြကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ပခုကၠဴတြင္ ျပန္လည္ စတင္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
စ္အစိုးရက ညီလာခံ ေေထာက္ခံပြဲ တခုကို ယေန႔နံနက္ ၆ နာရီခန္႔က ပခုကၠဴ ခ႐ိုင္ အားကစားကြင္း၌ က်င္းပရာ တအိမ္လွ်င္ တေယာက္ မတက္မေနရ တက္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္ကာ တက္ေရာက္ပါက က်ပ္ေငြ ၁၅ဝဝ ေပးမည္ဟု ရယက ဥကၠဌမ်ားက စည္းရံုးခဲ့ၾကသည္။ မတက္ေရာက္ပါက ဒဏ္ေငြအျဖစ္ ၃ဝဝဝ က်ပ္ ေပးေဆာင္ရမည္ဟုလည္း ပါရွိသည္။
သူတို႔က ရြာကလူေတြကို အတင္းအက်ပ္ ေခၚၿပီးေတာ့ ေထာက္ခံပဲြလုပ္တယ္။ ၿမ့ဳိခံ လူေတြကေတာ့ ေဘာလံုးကြင္း မေရာက္ခင္ ျဖတ္လမ္းကေန ျပန္ၾကတယ္။ ရြာကလူေတြကေတာ့ ဘာမွန္းညာမွန္း မသိေတာ့ ေဘာလံုးကြင္းထဲအထိ ပါသြားၾကတယ္။ သူတို႔ကိုေတာ့ ကားေတြနဲ႔ ႀကိဳပို႔လုပ္တယ္ ေျပာတယ္” ဟု ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

20071008 to know without “I”

ငါ မပါဘဲ..သိဘို ့ပါ။
တရားအလုပ္က ေျပာတာနားေထာင္ဖ၊ိို႔ ဘယ္သူဘာေျပာတယ္သိဖို႔ဘယ္စာအုပ္ထဲမွာဘာေရးတယ္ဆိုတာသိဖို႔
ဒီေလာက္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးဇင္းကဘာေဟာတယ္ဆိုတာသိဖို႔၊ ဘုရားကဘာေဟာသြားတယ္ဆိုတာသိဖို႔
အဲဒီသိတဲ႔အသိကို လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ဖို႔ေျပာတာမွန္မမွွန္.. ဘုရားဘ၊ဲဘုန္းႀကီးဘဲဆိုၿပီးသူမ်ားယံုသလိုေရာေယာင္ၿပီး ယံုၾကည္လက္ခံရံုသက္သက္နဲ႔ ဘုရားလိုရင္းမေရာက္ေသးပါဘူး။ ဘုရားကလည္းေၿပာသမွ်နားေထာင္၊ဘာမွလာမ
ေၿပာနဲ႔ခိုင္းတာလုပ္ ၊ငါ႔ကိုယံု၊ငါေၿပာတာကိုယံု၊ ငါဘုရားပဲဆိုၿပီးတငါငါနဲ႔ဆုံးမတဲ့ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ေၿပာလို႔ သိတာထက္ ဒါအမွန္တရားဘဲဆိုၿပီးေတာ့မွစကားလံုးေတြနဲ႔သိတာထက္၊ စကားလံုးမပါဘဲ၊ တိုုက္ရိုက္သိဖို႔ သတင္း
ဌာနေတြလိုဘယ္မွာေတာ့ဘာျဖစ္သြားၿပီ၊ ဘယ္သူေသသြားၿပီ၊ ဘာျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ဘာလုပ္ကုန္ၿပီဆိုၿပီးဒီလိုသိေနတာ
တရားမဟုတ္ေသးဘူး၊ သူတို႔ဟာကိုယ္တိုင္သိတာလည္းမဟုတ္ဘဲ၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ျပန္ၿပီးေဖာက္
သည္ခ်ရံုနဲ႔၊ ဘုရားလိုခ်င္တဲ့လိုရင္းမေရာက္ေသးပါဘူး၊ စကားမပါဘဲနဲ႔ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါမပါဘဲနဲ႔၊ အနတၲတရားကိုသိဖို႔
လိုပါေသးတယ္။ အတၲနဲ႔သိရံုနဲ႔တငါငါနဲ႔သိရံုနဲ႔လိုရင္းမေရာက္ေသးပါဘူး၊ ဘယ္စာအုပ္ထဲမွာဘယ္လိုေရးထားတယ္
ဘယ္ဆရာေတာ္ၾကီးကဘယ္လိုေျပာတယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာဘယ္လိုေဟာသြားတယ္။ ဒါေတြကိုဘာသာျခားေတြလဲ
သိတာဘဲ၊ ဘယ္စာအုပ္ဘယ္စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ဘယ္ေလာက္မွာဘယ္လိုေရးသြားတာဘဲဆိုတာ စာေေရးဆရာကို
လက္ခံတာဘဲ စာေတြေပေတြကု ိအတည္ၿပဳတာဘဲ၊ စာမပါဘဲနဲ႔ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါ၊ ေရးသူဖတ္သူမပါဘဲ၊ တိုက္ရိုက္သိတဲ့
အသိမဟုတ္ေသးဘူး၊ ဦးဇင္းေျပာလို႔၊မိဘေျပာလို႔၊ ဒါဦးေလးပဲ၊အေဒၚပဲ၊အေဖပဲ၊အေမပဲ၊ေဆြမ်ိဳး၊မိတ္ေဆြ၊ဆရာမ
ေတြေျပာလို႔သိတဲ့သင္ညာအသိ၊ငါအသိေတြဟာ တရားအသိမဟုတ္ဘူး၊ ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါအစြဲကိုျဖဳတ္၊ ငါမပါ၊ဘယ္သူမပါေတာ့၊ ဘယ္သူေျပာလို႔မွတ္တာမဟုတ္ေတာ့လည္းတရားကိုတရားအတိုင္းသိဖို႔၊ ငါမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားကို ငါမပါတဲ့သိရံုသက္သက္ေလးသိဖို႔ငါမရွိ၊ သူမရွိေတာ့ပရမတ္တရားအတိုင္းအနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၲ၊တရားအတိုင္းစိတ္၊
ေစတသိတ္္၊ရုပ္အတိုင္း ဘာကိုမွမမွီခိုတဲ့အသိျဖစ္ဖို ့၊ ႔ဘယ္မွာမွလမ္းဆံုးေနတဲ့အသိျဖစ္ဖို႔ ၊ ဦးဇင္းကဘုရားကိုယံုတယ္ဆိုတာက`ဘုရားပဲ..ဟုတ္မွာပဲ..ဆိုၿပီး´ယံုတာမဟုတ္ပါဘူး ၊ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္ၾကံအားထုတ္လို႔သိလာတဲ့အသိပါ`ငါမပါတဲ့အသိဆိုေတာ့စိတ္ခ်ရပါတယ္´`ငါ´သိကေတာ့ငါေမ့ဖို႔သိေနတာပါ၊`ငါ´ပိုင္တယ္ဆိုတာ`ငါ´မပိုင္ေတာ့ဖို႔`ငါ´ရွင္တယ္ဆိုတာ`ငါ´ေသဖို႔သိေနတာ၊`ငါ´ပ်ိဳတယ္ဆိုတာ`ငါ´အိုဖို႔ပဲ။ဒါေၾကာင့္ဦးဇင္းေျပာတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႔လုပ္ၾကည့္ဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္၊`စကားေတြစာေပေတြြ´အသံုးျပဳၿပီးေတာ့မွသင္ယူလာတဲ့ အသိေတြေနရာမွာအလိုလိုအသိ၊ ကိုယ္ပိုင္အသိ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္သိတဲ့အသိ၊ ေပၚေပါက္လာဖို႔တရားအားထုတ္ရပါတယ္။ မ်က္စိကိုအသာေလးမွိတ္ထားပါ၊ ခါးကိုမတ္မတ္ထား၊ ေခါင္းကိုမတ္မတ္ထား၊ တကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့အေၾကာေတြကိုေလ်ာ့ထားပါ ဘာမွမ်က္စိဖြင့္နားစြင့္ၿပီးေတာ့မွ၊ ဘာမွေတြးၾကံေနရမွာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္မွာျဖစ္ေေနက်စိတ္ေတြကိုစြန္႔လႊတ္ထားရမွာ၊ ပထမအဆင့္မွာကိုယ့္ကုိယ္ကိုသေဘာေလးသက္သက္လို႔လက္ခံၿပီးေတာ့မ ွနဂိုလက္ခံထားတာမွန္သမွ်စြန္႔လႊတ္ပါ။ နဂိုအသိက…ငါအသိ၊ ငါသင္တယ္၊ ငါတတ္တယ္၊ ငါနားေထာင္တယ္၊ ငါသိတယ္၊ ငါဖတ္တယ္၊ ငါသိတယ္။ ငါမပါရင္အေၾကာက္အလန္႔ကင္းတယ္။ ျဖစ္ရံုသက္သက္ကေလးလို႔လက္ခံပါ၊ တငါငါနဲ႔သိေနတဲ့အသိေတြနဲ႔ ေက်နပ္မေနပဲဘုရားေဟာတဲ့တကယ့္စိတ္၊ ေစတသိက္၊ရုပ္၊နိဗၺာန္ကို သိဖို႔ၾကိဳးစားပ ါ၊ ၾကားတဲ့သေဘာကထင္ရွားေနရင္လ ဲၾကားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာေလးကို တိုက္ရိုက္သိေနပါ၊ ေျပာသူမရွိ၊ ၾကားသူမရွိ၊ ဘာအဓိပၸါယ္ဆိုတာမရွိ၊ ဘာ
စကားဆိုတာမရွိ၊ ၾကားရံုသက္သက္သေဘာေလးပဲရွိတယ္လို႔မွန္မွန္ကန္ကန္ယူပါ။ ၀င္ေလထြက္ေလမွာစိတ္ေရာက္ေနရင္လဲ ၀င္ေလထြက္ေလနဲ႔ႏွာသီးဖ်ားနဲ႔ တိုက္ရိုက္ထိေနတဲ့သေဘာေလးကိုတိုက္ရိုက္သိေနပါ။
ဦးဇင္းတရားေဟာေနတာငါမပါဘူး၊ မွားစရာမရွိဘူး၊ ဟိုလူမ်ိဳးစြဲ၊ ဒီလူမ်ိဳးစြဲ၊ ဟိုမိဘစြဲ၊ ဟိုအက်င့္စြဲ၊ ဒီလိုအက်င့္စြဲ၊
ဟိုစြဲ၊ ဒီစြဲ၊ ဟိုခိုး၊ ဒီခိုးခိုးထားေတာ့ ဟိုေၾကာက္ဒီေၾကာက္ေၾကာက္ေနရတဲ့အသိ၊ သတၲိမရွိတဲ့၊ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္တဲ့အသိ၊ ဟိုေရာဒီေရာ..မ်ားရာအမွန္တရားလုပ္တဲ့အသိပဲ၊ ငါအသိကေတာ့သတၲိမရွိဘူး၊ ဦးဇင္းေဟာေနတာငါမပါတဲ့အသိ၊ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြကငါမပါတဲ့အလုပ္၊ ဒါေၾကာင့္တငါငါနဲ႔ပညာသင္သလိုေက်ာင္းစာေမးပြဲက်မွာ၊ ေက်ာင္းထုတ္ခံရမွာ၊
ေၾကာက္မေနရဘူး၊ `တငါငါ´နဲ႔စီးပြားရွာသလိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမေအာင္ျမင္မွာ၊ စီးပြားပ်က္သြားမွာပူစရာမရွိဘူး၊ `တငါငါနဲ႔တရားအားထုတ္သလို`ငါ´တရားပ်က္သြားမွာပူစရာမရွိဘူး၊ တငါငါနဲ႔စကားေျပာသလို`ငါ´မွားသြားမွာ`ငါ့´ကိုဘယ္သူကဘယ္လိုထင္သြားမွာ၊ ဘာမွပူစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး၊ တငါငါနဲ႔လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြလိုငါမ်ားမွားသြား
ၿပီလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသံသယျဖစ္စရာမရွိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ရဲ႕ဘာဘဲညာဘဲစဥ္းစားပံုၾကီးခ်ဲ႕တတ္တဲ့`ငါအသိ´ကိုစြန္႔ထား၊`ငါ´ဘဲဆိုတဲ့ဘိုးဘြားအေမြ၊ မိဘအေမြဆက္ခံတဲ့အသိေတြကိုစြန္႔လႊတ္ထား။ သေဘာေလးသက္သက္သာသိပါ၊ ဘာဘဲညာဘဲဆိုတဲ့အစြဲေတြကိုျဖဳတ္ပါ။ အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ပါ။ တငါငါနဲ႔ကိုယ္ထင္ရာအမွန္တရားလုပ္တာေတြစြန္႔လႊတ္ပါ။ အသိညာဏ္ရွိပါ၊ ကိုယ္လိုသူလိုခ်င္းဆရာမတင္တာကိစၥမရွိဘူး၊ ဦးဇင္းတို႔လဲဆရာမတင္ခဲ့
ပါဘူး၊ သူလုပ္ႏိုင္ရင္ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ရမွာေပါ့ဆိုၿပီး မာန္မာနအျပည့္နဲ႔ ပညာသင္စီးပြားရွာခဲ့တာပဲ၊ တရားနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါမွ ကိုယ္ဘယ္လိုမွဥာဏ္မမွီတာကို သြားေတြ႔နားလည္သြားတယ္၊ ဒီအလုပ္က ကိုယ့္ရဲ႕ပညာေရး၊စီးပြားေရးအေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ပညာသင္ပိုက္ဆံရွာတဲ့အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဘယ္လိုမွလုပ္လို႔မရတာသြားေတြ႔ပါတယ္။ အသိဥာဏ္ရွိရွိနဲ႔အရည္အခ်င္းေတြစြန္႔ၿပီး အနတၲကိုဆရာတင္လိုက္တာဘဲ။ အဲလိုသတၲိရွိဖို႔လိုပါတယ္။ အေၾကာေတြေလ်ွာ့ထားပါ။ ကိုယ္တိုင္လဲသေဘာ၊ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာေပၚေနတာကိုလဲသေဘာေလးသက္သက္လို႔လက္ခံသိပါ ။ အာရံုေတြေပၚေနတယ္ဆိုလဲ
ေပၚေနတဲ့သေဘာေလးကို တိုက္ရိုက္သိေနပါ။ နဖူးအထက္မွာစိတ္ေရာက္ေနရင္လ ဲသိရံုသက္သက္သေဘာေလး၊ တခုခုသိေနတယ္ဆိုလဲ သိရံုသက္သက္သေဘာေလးေတြကို တိုက္ရိုက္သိေနပါ။ ႏွလံုးသားမွာျဖစ္ျဖစ၊ဗိုက္မွာျဖစ္ျဖစ္
စိတ္ေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္လဲ…လႈပ္ရံုသက္သက္သေဘာေလးကိုသာ တိုက္ရိုက္သိေနပါ။ လႈပ္တယ္ဆိုတဲ့စကားလံုး
ပညတ္မပါေစနဲ႔ငါအသိကိုမစြန္႔လို႔ကေတာ့ ဦးဇင္းသိသလိုသိစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး ၊`ငါ´ကို`ငါ´နဲ႔ရွင္းလို႔မရပါဘူး၊
`ငါ´ကို`ငါ´နဲ႔ရွင္းေနလို႔စစ္ပြဲေတြမၿပီးဆံုးတာ၊ တငါငါနဲ႔လူစြမ္းေကာင္းလုပ္ေနလို႔….လက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြ၊ေဘာလံုးပြဲေတြ
ဘယ္ေတာ့မွမၿပီးဆံုးေတာ့ဘူး။ ႏိုင္လိုက္ရံႈးလိုက္နဲ႔ပဲ အရံႈးအႏိုင္သံသရာၾကီးလည္ေနတာပဲ။ သူမသာကိုယ္မသာ
ဇာတ္ခင္းေနတာ၊ အခုေဟာေနတာ ငါမပါဘဲေၿပာေနတာ ကိုယ့္ေႀကာင္းသူမ်ားအေၾကာင္းမပါဘူး။ အဲလိုမပါတဲ့အမွန္တရားကိုသိတဲ့သေဘာေလးဘဲ အဲ့စိတ္ေလးျဖစ္လာဘို႔၊ အနတၲဇာတ္လိုက္ေလး ကိုယ့္ရဲ႔ႏွလံုးသားမွာေမြးထုတ္ဘို႔။ ကိုယ့္ရဲ႕အတၲဇာတ္လိုက္ကိုေဘးခ်ိတ္ထားပါ၊ တစ္သံသရာလံုးသရုပ္ေဆာင္လာခဲ့တာ `ငါ´ဆိုတဲ့အတၲသရုပ္ေဆာင္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ေတာ့။ ေ၀ဒနာခံစားေနတယ္ဆိုလဲ ျဖစ္ရံု၊ခံစားရံုသေဘာေလးသက္သက္ကိုသာ တိုက္ရိုက္သိေနပါ၊ နာတယ္၊ က်င္တယ္၊ မသိနဲ႔။ ထိရံု၊သိရံု၊ခံစားရံုသက္သက္ေလးသိတာ ငါမပါတဲ့အယူပါ။ တငါငါနဲ႔ယူတဲ့အယူကေတာ့ မိဘေတြ၊ ဆရာသမားေတြသင္ေပးထားတဲ့အယူဘဲ၊ ငါသ…ိသိဖို႔ကေတာ ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုအားကိုးေနစရာမလိုဘူး။ ငါမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားအတြက္၊ ငါမပါဘဲသိဖို႔အတြက္၊ တငါငါနဲ႔သိမ္းပိုက္ထားတာေတ ြဦးဇင္းအကုန္စြန္႔ခဲ့လို႔
စြန္႔ရက်ိဳးနပ္တဲ့တရားကိုနားလည္လာပါတယ္။ ငါသိဖို႔၊ငါပညာတတ္ျဖစ္ဖို႔၊ ငါစီးပြားေရးသမားျဖစ္ဖို႔ ငါဆိုတဲ့အထင္မွား
ႀကီး၊ အစြဲႀကီးကိုစြန္႔စရာမလိုပါဘူး။ ငါမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားကိုသိဖို႔အတြက္ကေတာ့ နဂိုသိေနက်ငါသိထားတာမွန္သမ်ွစြန္႔ဖို႔လိုပါတယ္။ တငါငါနဲ႔ရွင္းလို႔မရတဲ့ျပသနာမွန္သမ်ွက စိတ္၊ေစတသိက္၊ရုပ္၊သေဘာပရမတ္နဲ႔ရွင္းလို႔ရပါ
တယ္။ ငါဆိုတဲ့ဇာတ္ေကာင္နဲ႔ေတာ ့ပညာတတ္ပဲျဖစ္မယ္၊ သူေ႒းပဲျဖစ္မယ္။ လူ႔ေလာကထဲကလူေတြသတ္မွတ္တဲ့လူ စြမ္းေကာင္းပဲျဖစ္မယ္။ လူေတြသတ္မွတ္တဲ့တရားဥပေဒပဲနားလည္မယ္။ သစၥာေလးပါးအမွန္တရားဆိုတ ဲ့ သဘာ၀တရားဥပေဒကိုေတာ့ ပရမတ္တရားအစစ္ကိုေတာ ့နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဇာတ္ေကာင္ေျပာင္းပါ။ ဓမၼဇာတ္
လိုက္ကိုအားကိုးပါ။ ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါအစြဲ၊ ငါမွငါျဖစ္ေနတဲ့အစြဲကိုျဖဳတ္ပါ၊ နိဗၺာန္ကိုတငါငါနဲ႔သူေတာင္းစားေတာင္းယူသလိုေတာင္းယူလို႔မရဘူး၊ ဘုရားအစစ္၊တရားအစစ္၊သံဃာအစစ္ကို ဘယ္လိုမွေသေသခ်ာခ်ာနဲ႔နားလည္မွာမဟုတ္ ဘူး၊ `ငါ´မရွိဘူးဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ`ငါ´နဲ႔သိစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ `ငါ´ရွိတယ္လုပ္ေနတဲ့စိတ္က`ငါ´မရွိတဲ့အမွန္တရားကိုဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္ဘူး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေယာက်္ားပဲ၊ မိ္န္းမပ ဲစြဲေနတဲ့စိတ္က `ေယာက်္ား၊မိန္းမမရွိတာကိုဘယ္လိုမွလက္ခံလို႔မရဘူး။ ကိုယ္တိုင္လဲသေဘာ… ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာေပၚေနတာ မွန္သမ်ွလဲျဖစ္ရံုသက္သက္၊ သေဘာ ေလးသက္သက္ပါဘဲ၊ ဦးဇင္းတို႔`ဘာမွမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့´ ခံယူခ်က္နဲ႔ေဆးရံုေပါင္းစံုမွာေရာဂါသည္ေတြ၊ ဆရာ၀န္ေတြကို၊ ေက်ာင္းေတြမွာေက်ာင္းသားနဲ႔ဆရာသမားျပသနာေတြကို တငါငါနဲ႔ရွင္းလို႔မရတာေတြလိုက္ရွင္းေပးကုသေပးေနတာပါ။ ေဆးရံုဆိုတာငါဆရာ၀န္၊ငါလူနာဆိုၿပီး၊ ေက်ာင္းဆိုတာကလဲငါဆရာ၊ငါေက်ာင္းသူ၊ငါေက်ာင္းသားဆိုၿပီး၊ ရိပ္သာေတြမွာလဲငါေယာဂီပဲဆိုၿပီး တငါငါနဲ႔ရွင္းေနတာေတြက ိုအဲလိုအတၲနဲ႔ရွင္းလို႔မရတာေတြကို အနတၲနဲ႔ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ရွင္းေပးေနတာပါ။ မိဘနဲ႔သားသမီးျပသနာ၊ လင္နဲ႔မယားျပသနာ၊ ေယာဂီေတြရဲ႕တငါငါနဲ႔အားထုတ္ယူေနလို႔ နားမလည္တဲ့ျပသနာ၊ ရႈပ္ေထြးေနတာေတြက ငါမဟုတ္တဲ့သေဘာပရမတ္အေနနဲ႔ စြမ္းေဆာင္လို႔ရပါတယ္။ တငါငါနဲ႔ဘုရားရွာရင ္လူေတြသတ္မွတ္တဲ့ဘုရားပဲေတြ႔မယ္ ။ ဘုရားအစစ္ဘယ္ေတာ့မွမေတြ႔ဘူး။ တငါငါနဲ႔ တရားရွာရင္စာအုပ္ထဲကတရားပဲေတြ႔မယ္။ လူေျပာသူေျပာ၊တရားေတြစကားေတြပဲေတြ႔မယ္။ တငါငါနဲ႔နားေထာင္ေနရင ဦးဇင္းေရွ႔ဆက္ေျပာမဲ့စကားေတြက ိုနားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။ ငါမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာေနတာကို ကိုယ္ကလဲ ငါမဟုတ္သလို ငါမပါဘဲနာမွအေပးအယူကိုက္ေတာ့မယ္။ ဒုတိယအဆင့္မွာေတာ့ ပထမအဆင့္မွာ လက္ခံလိုက္တဲ့သေဘာေတြကို `ဘာမွမဟုတ္ဘူး ‘ လို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်။ ဒီအဆင့္မွာ သေဘာ+ပရမတ္၊စိတ္၊ေစတသိက္၊ရုပ္ေတြကို ဘာမွမဟုတ္တဲ့အနတၲပညာသင္ေပးေနပါၿပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘယ္လိုမွသေဘာမထားပါန။
အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ေပးပါ။
အနတၲပညာဆိုတာ တငါငါနဲ႔လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြကိုစြန္႔လႊတ္တာ၊ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔သာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးဘာမွမဟုတ္တဲ့အျဖစ္ကိုသာခံယူေနရမွာ။သေဘာပရမတ္ကေလးက ဘာမွမဟုတ္တဲ့အနိစၥပညာ၊ဒုကၡပညာ၊အနတၲပညာကိုသင္ရမွာ။ ျဖစ္တာေတြသိတာေတြျပဳလုပ္တာေတြရဲ႕အားလံုးက ိုဘာမွဟုတ္တဲ့အမွန္တရားကို နားလည္တဲ့အသိဥာဏ္ရွိရမယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာေနရင္ျမန္မာစကားတတ္ဖို႔လိုသလို၊ ႏိုင္ငံျခားေနရင္သူတို႔ဘာသာေတြရဲ႕စကားတတ္ဖို႔လိုသလိုပဲ။ သေဘာပရ မတ္ေတြအေနန ဲ႔အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၲဆိုတဲ့အမွန္တရားေတြသိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမွမဟုတ္ဘူးသာ ရြတ္ေန လိုက ္ဘာၾကီးလဲ၊ဘယ္လိုအလုပ္ၾကီးလဲဆိုတဲ့ လူေတြးမေတြးနဲ႔၊ လူမပါဘဲေျပာေနတာကို အကင္းပါးပါးအသိဥာဏ္ရွိ ပါ။ စိတ္စိတ္ခ်င္းယွဥ္ပါ။ ဦးဇင္းစိတ္နဲ႔အေပးအယူလုပ္ပါ။ ဦးဇင္းလဲဘုရားနဲ႔ဘုရားတပည့္သားေတြရဲ႕စိတ္နဲ႔အေပးအယူလုပ္ခဲ့လို႔ အခုလိုသိလာတာ၊ အေမေမြးတဲ့အသိ၊ ဆရာသမားေတြေပးတဲ့အသိမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ေပးၿပီးေတာ့ ဘုရားစိတ္ကိုယူလိုက္လို႔ အဲလိုသတၲိရွိလို႔ တရားနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္နဲ႔တသားတည္းျဖစ္သြားၿပီး တရားစိတ္ျဖစ္သြားတာ ေယာက်ာ္းစိတ္။ ငါ့စိတ္၊ဘာစိတ၊္ညာစိတ္ေတြဘုရားကိုလွဴလိုက္တာ။ ဘာဘဲညာဘဲဆိုတဲ့ၿပိဳင္ခ်င္ဆိုင္ခ်င္ေနတဲဲ ့ကိုယ့္ရဲ႕မာန္မာနကိုခ်ပါ။ ေယာက်ာ္းပဲဆိုေယာက်ာ္းခ်င္း၊ မိန္းမပဲဆိုမိန္းမခ်င္း၊ ေက်ာင္းသားပဲဆိုေက်ာင္းသားခ်င္း၊ အာကစားသမားပဲဆိုအားကစားသမားခ်င္း၊ ႏိုင္ငံေရးသမားပဲဆိုႏိုင္ငံေရးသမားခ်င္း၊ အခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္ခ်င္ဆိုင္ခ်င္ေနလို႔ဘာဘဲညာဘဲဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြစြဲေနတာ၊ အဲဒီ့ၿပိဳင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွၿပိဳင္လို႔ဆိုင္လို႔မ ဆံုးေတာ့ဘူး။ အားကစားပြဲေတြဘယ္ေတာ့မွမၿပီးေတာ့ဘူး။ လက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြ၊ စစ္ပြဲေတြ၊ စာေမးပြဲေတြ ဘယ္ေတာ့မွမၿပီး ေတာ့ဘူး။ ရွာတဲ့ေဖြတဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြဘယ္ေတာ့မွမရပ္ေတာ့ဘူး။ အဆံုးမရွိတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနတာ အဆံုးမရွိေအာင္ရူးသြပ္မိုက္မဲေနလို႔၊ ဘယ္ေတာ့မွခ်စ္လို႔မ၀ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွေသလို႔အားမရေတာ့ဘူး။ တငါငါနဲ႔လုပ္ေနတာမွန္သမ်ွအဆံုးမရွိဘူး၊ အဓိပၸါယ္မရွိဘူး၊ လုပ္ေနရတယ္ဆိုထဲက၀ဋ္လည္ေနတာဘဲ၊ ဘယ္ေတာ့မွ၀ဋ္ေၾကြးေပးဆပ္လို႔ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဓမၼအလုပ္၊ သစၥာေလးပါးနိဗၺာန္ဆိုတဲ့ခ်မ္းသာအစစ္ အမွန္တရားရွာေဖြတဲ့အလုပ္မွာ ေတာ့အဆံုးရွိပါတယ္ ။ “ဘာမွမဟုတ္ဘူးသာရြတ္ပါ”ဘာလဲလို႔မစဥ္းစားနဲ႔။ စဥ္းစားလို႔သိတဲ့တရားမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာသတ္မွတ္ထားတဲ့ဘုရား၊တရားေတြပဲရွိတယ္။ ပရမတ္တရားအစစ္ကိုေျပာေနတာပါ။ ကိုယ့္မွာျဖစ္ေနက်စိတ္ေတြဘရိတ္အုပ္ထားပါ။ ျဖစ္ေနက်၊သိေနက်မဟုတ္တ ဲ့“ဘာမွမဟုတ္ဘူး”ဆိုတာက ိုရြတ္ေနၿပီးဘာမွမဟုတ္တဲ့အျဖစ္ကိုခံယူပါ။ ဟိုစိတ္ေပၚဒီစိတ္ေပၚေပၚလာရင္ေပၚလာသမ်ွစိတ္ေတြကိုဆန္႔က်င္ပါ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘာစိတ္မွျဖစ္စရာမလိုဘူးဆိုၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားအားကိုးၿပီးေတာ့မ ွဘာဘဲညာဘဲဆိုတဲ့အစြဲေတြဖဳတ္
ေနပါ။ ပရမတ္၊အနတၲပညာေလးကိုသင္ေပးပါ။ လူ႔ေလာကထဲက “ကၾကီး၊ခေခြး”ဆိုတာကအတၲပညာ၊ လူေတြထြင္
ထားတဲ့ပညာပဲ၊ စိတ္၊ေစတသိက္၊ရုပ္ပရမတ္ပညာကေတာ့ သူ႔ပင္ကိုယ္သဘာ၀အတိုင္းရွိေနတဲ့အနတၲပညာပါ။ လူ႔
ေလာကထဲကိုဘာဘာသာညာဘာသာအျဖစ္ခံယူစရာလဲမလိုဘူး။ ေယာက်ာ္းေတြမိန္းမေတြအျဖစ္ သေဘာပရမတ္ေတြကခံယူစရာမလိုဘူး။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားကိုခံယူရဲဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့အျဖစ္ကိုလက္ခံႏိုင္ဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဘာမွသိခ်င္မေနနဲ႔၊မေျပာခ်င္နဲ႔၊မေျပာခ်င္လို႔မသိခ်င္လို႔မလုပ္ခ်င္လို႔မစားခ်င္လို႔ခ်မ္းသာတာပါ။ စားေနရ
တာလုပ္ေနရတာမွာ မၿငိေနလို႔ခ်မ္းသာတာ။ ၿငိေနရင္ဆင္းရဲတယ္။ ၿငိေနရင္ငါးမ်ွားခ်ိတ္မွာမိေနတဲ့ငါးလိုပဲစြဲေန၊ခ်ိတ္ေန၊
ၿငိတြယ္ေနရင္မလြတ္ေျမာက္ေတာ့ဘူး။ ဆင္းရဲၿပီ။ တရားခ်မ္းသာက ျဖစ္တာေတြမၿငိတြယ္တဲ့လြတ္ေျမာက္တဲ့ခ်မ္းသာ။ ေပၚလာတဲ့စိတ္မွန္သမ်ွဆန္႔က်င္ပါ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့အေရးကိုၾကီးပါ။ ဒုတိယအဆင့္မွာ ကိုယ္လုပ္ေနက်မဟုတ္တဲ့အလုပ္က ိုျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ္နဂိုလုပ္ေနက်တငါငါနဲ႔အတၲလက္နက္ကိုင္ၿပီး ေသာင္းက်န္းေနက ် အရူးထခ်င္ေနက် စိတ္အလုပ္ေတြစြန္႔လႊတ္ထားၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့အမွန္တရားအားကိုးၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးမပါ။ ျဖစ္သမ်ွ၊သိသမ်ွ၊ျပဳလုပ္သမ်ွဘာမွမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ရြတ္ေနတာကိုက ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ ဦးဇင္းတို႔ကိုယ့္စိတ္ကိုဆံုးမႏိုင္လို႔ သူမ်ားစိတ္ကိုဆံုးမႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အတၲကိုစြန္႔လႊတ္ႏိုင္လို႔သူမ်ားအတၲကို ေကာင္းေကာင္းေခ်မႈန္းႏိုင္
တယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကိုျဖစ္ခြင့္ေပးေနရင္ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေနရာဘယ္အခ်ိန္ဘယ္သူဘယ္၀ါဘာကိစၥ၊ညာကိစၥေတြမျပတ္တရစပ္သိေနလို႔ စိတ္အစဥ္ကျပတ္တယ္မရွိဘူး။ အဲ့စိတ္အစဥ္က ဘာမွမဟုတ္တဲ့အျဖစ္ကို ခံယူ
ဘုရား၊တရား၊သံဃာအားကိုးၿပီးေတာ့မ ွဘာမွမဟုတ္မွေတာ ့ဘာမွျဖစ္စရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ျဖစ္သမ်ွစိတ္ေတြကိုဆန္႔က်င္ေနပါ။ ဒုတိယအဆင့္မွာလုပ္ေနက်မဟုတ္တဲ့ဘာမွမဟုတ္တာေတြကို မျပတ္တရစပ္သိမ ွတတိယအဆင့္
မွာ အနတၲမ်ိဳးေစ့ျဖစ္တာေတြကို ဘာမွမဟုတ္တာေတြရိပ္မိလာလိမ့္မယ္။ လက္ခံလာႏိုင္ပါမယ္။ ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္ေနတာပ ဲ ျဖစ္ေနတာမွန္သမ်ွ ဘာမွမဟုတ္ပါလား၊ အတၲမဟုတ္ပါလား၊ အခ်ည္းႏွီးပါလား၊ အလကားပါလား၊ အသံုးမက်ပါ
လားလို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ရိပ္မိလာလိမ့္မယ္။ ငါအသိကိုစြန္႔မွျဖစ္တာေတြက ိုဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္သိလာလိမ့္မယ္။ အဲ့အသိတန္ဘိုးရွိပါတယ္။ အလိုလိုအသိပါ။ ဟိုမွတ္ဒီမွတ္၊ဟိုဖတ္ဒီဖတ္၊ ဟိုနားစြင့္ဒီနားစြင့္၊ ဟိုသိဒီသိသိတဲ့အသိေတြက ကိုယ္လိုသူလိုသင္ညာအသိ၊ စာအုပ္တစ္အုပ္စီဒီတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ေျပာတဲ့အသိပဲရွိေသးတယ္၊ေျပာသ
ေလာက္သိတာရွိေသးတယ္။ အမွန္တရားကိုတိုက္ရိုက္သိတာမဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါေတြကကိုယ္ပိုင္မဟုတ္ဘူး။ အခု
လုပ္ခိုင္းတဲ့အလုပ္ကေလးကကိုယ္ပိုင္ရတယ္။ ဦးဇင္းသိတဲ့အသိကကိုယ္ပိုင္အသိဘယ္ေတာ့မွေမ့စရာမရွိဘူး။ ကိုယ္ပိုင္အသိဥာဏ္၊ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း၊။ ကိုယ္ပိုင္အသိဥာဏ္ရွိေတာ့အလိမ္မခံရေတာ့ဘူးေပါ့။ တန္ဘိုးအရွိဆံုးကကိုယ္ပိုင္သိတဲ့အသိေလးပဲ။ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္မရွိေေတာ့ထာ၀ရဘုရားပဲဆိုၿပီးေတာ့ သူမ်ားလိမ္လဲကိုယ္ကခံေနရမွာ။ ေရာ
ေယာင္ၿပီး ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ကိုးကြယ္ေနရမယ္။ ဘိုးေတာ္ပဲ၊ဘြားေတာ္ပဲ၊ထြက္ရပ္ေပါက္ပဲဆိုၿပီးေတာ့မွ သူမ်ားကေျပာလဲကိုယ္ကဘာမွန္းမသိေတာ့ ေရာေယာင္ၿပီးကိုးကြယ္ေနရမယ ္။ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္မရွိရင္သူူူူူူူူူမ်ားပါးစပ္လမ္းဆံုးမယ္ ။ သူမ်ားမွားသလိုမွားမယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္မရွိရင္မွားစရာမရွိဘူး။ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတ ာကိုယ့္ရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာတရားမရွိရ င္ ဒုကၡေရာက္တာပဲ။
တရားမရွိေတာ့ မတရားရွိၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္မတရားနဲ႔ကိုယ္ထင္ရာ အမွန္တရား လုပ္ၿပီးေတာ့မွ တစ္သံသရာလံုးက က်င့္လာခဲ့တဲ့အတိုင္း က်င့္ခဲ့ၿပီးေတာ့မွ ယူလာခဲ့တဲ့ အယူယူၿပီးေတာ့မ ွကို္ယ့္အယူနဲ႔ ကိုယ္္ဒုကၡ ေရာက္ေနတာ။ လုပ္ရတာမခက္ဘူး။ မလုပ္ခ်င္လို႔ခက္တာ။ ဘာလိုမလုပ္ခ်င္လဲဆိုေတာ့ တစ္သံသရာလံုးက မလုပ္ခဲ့လို႔မၾကိဳက္လို႔၊ အတိတ္ကတရားအစစ္မေတြ႔ခဲ့လို႔၊ တရားအစစ္ကိုမက်င့္ခဲ့လို႔။ ကိုယ္နားလည္တာဘဲတရားလုပ္ခ်င္ေနလို႔ဘဲ။ ကိုယ္နားလည္တဲ့တရားနဲ႔ ကိုယ္နိဗၺာန္သြားမယ္လုပ္ေနတာဘဲ။ ဘာလို႔မွားလဲဆိုေတာ့ အတုနဲ႔အစစ္မွာ အစစ္ကိုလက္မခံႏိုင္ျဖစ္ေနလို႔ဘဲ။ အဲ့အက်င့္ကိုစြန္႔ရမယ္။ လူေျပာသူေျပာနဲ႔သိေနတဲ့အသိေတြကို စြန္႔ရဲတဲ့သတၲိရွိရမယ္။
နားကၾကားတဲ့အသိေလး၊ဦးေႏွာက္နဲ႔သိတဲ့အသိေလး၊မ်က္စိနဲ႔ျမင္တဲ့အသိေလး၊ဘယ္သူလဲဘယ္၀ါလဲဘယ္ဘုရားပဲဘယ္ဆရာေတာ္ပဲအဲဒီလိုအသိကိုမစြန္႔ရဲရင ္ဘယ္လိုမွဒီလိုသိလာမွာမဟုတ္ဘူး။ သင္ညာသိနဲ႔ပညာသိလဲလိုက္ရတယ္။ အမွားအသိကိုစြန္႔လိုက္ေတာ့မ ွကိုယ္ပိုင္အသိကိုသိလာတာ။ ဘယ္ဘုရားပဲ၊အေဖပဲ၊အေမပဲဲ၊သူငယ္ခ်င္းပဲဲ၊ ေဆြမ်ိဳးပဲ၊ဘယ္ရိပ္သာပဲဲ၊စားစရာပဲဲ၊၀တ္စရာပဲဲ၊ေနစရာပဲဲဘာပဲဲညာပဲဲဘယ္သူဘယ္၀ါဘာကိစၥ၊ညာကိစၥ၊နာတယ္က်င္တယ္၊ပူတယ္၊ေအးတယ္၊ဘယ္ေန႔ဘယ္ေနရာ၊ဘယ္အခ်ိန္ ဒါေတြကသညာအသိ၊ အငွားအသိ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဆီက ငွားၿပီးသိထားတဲ့အသိ၊ ဘိုးဘြားေတြဆီကငွားၿပီးသိထားတဲ့အသိ၊ အဲဒီသညာအသိကိုအားကိုးေနရင ္ဘယ္ေတာ့မွပညာသိမသိဘူး။ စိတ္ကသညာအသိပဲစြဲေနတယ္။ အေဖအေမလုပ္ေနရတာစြဲေနတယ္။ သားသမီးကလည္းအေဖ
အေမေခၚေနရတာစြဲေနတယ္။မိဘကလဲသားေမြးသမီးေမြးတာေတြစြဲေနတယ္။ လူမမာကလဲေရာဂါေမြးေနရတာစြဲေနေတာ့ေရာဂါသည္ပဲျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေရာဂါျဖစ္တာကိုငါျဖစ္တယ္ဆိုၿပီးစြဲေနတာ၊ၾကီးလဲငါၾကီးၿပီ။ ေသလဲငါေသၿပီ၊
မေကာင္းလဲ“ငါ”၊ေကာင္းလဲ“ငါ”လုပ္ေနလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာ။ ဒီေတာ့မေကာင္းလဲမေကာင္းရံုဘဲ၊ေကာင္းလဲ
ေကာင္းရံုပဲ၊“ငါ”မဟုတ္ဘူး၊ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔လက္ခံႏိုင္ဖို႔ၾကိဳးစား။ မိဘေတြဆရာသမားေတြဆီက Copyကူးတဲ့အသိကို အဟုတ္ၾကီးမွတ္မေနနဲ႔။ ဒါဦးေႏွာက္Copyကူးထားတာ၊ မိဘဦးေႏွာက္Copyကူးၿပီးမွကိုယ့္္အဖိုးအဖြားကဘယ္သူပဲဆိုၿပီးCopyကူးထားတာ။ ဘာလူမ်ိဳးပဲဘာဘာသာပဲဆိုတာCopyကူးထားတာ၊ အိမ္ငွားဘ၀ေလးေက်နပ္ေနရင္ဘယ္ေတာ့မွအိမ္ရွင္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ လိုင္းကားစီးတာေလးေက်နပ္ေနရင္ဘယ္ေတာ့မွကိုယ္ပိုင္ကားစီးႏိုင္မွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္လိုသူလိုစိတ္ေတြကိုCopyကူးခ်င္ေနရင ္ကိုယ္လိုသူလိုဘ၀ကဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ေျမာက္ဘူး။ ဦးဇင္းလဲဘုရား၊တရား၊သံဃာနဲ႔ေတြ႔ၿပီးေတာ့မ ဘုရားစိတ္၊တရားစိတ္၊သံဃာစိတ္က ုCopyကူးလိုက္တာ။ အဲဒါ
ေၾကာင့္ကိုယ္လိုသူလိုမဟုတ္တာသိလာတာေပါ့။ ကိုယ္လိုသူလိုမေျပာႏိုင္တာေျပာႏိုင္တယ္၊မလုပ္ႏိုင္တာလုပ္နိုင္
တယ္။ ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူ႔သားသမီးလဲဘယ္အရြယ္လဲ ဒါေတြစြဲေနရင ္ဦးဇင္းေျပာတာနားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ အေဖပဲ၊အေမပဲ၊ေဆြပဲမ်ိဳးပဲဆိုတာစားစရာေနစရာပဲဆိုတာ တိရစၧာန္ေတြေတာင္သိတယ္။ လူမ်ိဳးမေရြးဘာသာမေရြးသိတယ္။ တစ္သံသရာလံုးသိလာတဲ့အသိေတြ၊ဒီအငွားအသိကိုစြဲေနလို႔ကိုယ္ပိုင္အသိဥာဏ္မရွိေတာ့ဘူး။ မဆံုးႏိုင္တဲ့အသိ
ေတြလုပ္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးဘူး။ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလုပ္ခ်ရင္ဆံုးသြားမယ္။ ျဖစ္သမ်ွ၊သိသမ်ွ၊ျပဳလုပ္သမ်ွဘာမွမဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္တာေတြကိုဘာမွမဟုတ္ဘူးလုို႔ လက္ခံႏိုင္ရင္အဲဒီ့အသိကိ ုတစ္မိနစ္ေလာက္ဆက္ခါဆက္ခါသိဖို႔ၾကိဳး
စား။ အျဖစ္ကိုသိတာမဟုတ္ေတာ့ဘဲျဖစ္ေတာ့ျဖစ္္ေနေပမဲ့ျဖစ္တာေတြကို ဘယ္လိုမွသေဘာမထားဘဲ ဘာမွမဟုတ္
ပါလားလို႔ရိပ္မိလာလိမ့္မယ္။ နဂိုတုန္းကေတာ့`ငါ´ျဖစ္တာဘဲထင္ေနတာပူငါပူတာဘဲ။ ေအးငါေအးတာဘဲ၊ျဖစ္သမ်ွအငန္းမရလိုက္သိမ္းပိုက္ေနတာဘဲ။ မွတ္တမ္းတင္ေနတာ။ ျဖစ္တာကိုဘာဘဲညာဘဲအယူက ိုမစြန္႔ႏိုင္လို႔ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔နားမလည္တာ။ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ယူလို႔မရတာ။ မစြန္႔ရဲရင္ဘုရားေတာင္မျဖစ္ဘူး။ ထီးနန္းစည္းစိမ္စြန္႔ရဲတယ္။ စၾကာ၀ေတးမင္းစည္းစိမ္စြန္႔ရဲတယ္။ ကိုယ္ကဘာမွမဟုတ္ဘဲနဲ႔ေတာင္မစြန္႔ရဲဘူး။ တစ္သံသရာလဲမ၀ႏိုင္ေအာင္သိ
ေနတဲ့အသိေတြ၊ ဘာဘဲညာဘဲသိေနရင္ဘယ္ေတာ့မွမ၀ေတာ့ဘူး။ ဘာဘဲညာဘဲသိခ်င္ေနေတာ့မွာဘဲ…အဲ့အသိစြန္႔
စြန္႔ႏိုင္မ ွဘာမွမဟုတ္တာကိုု သိမယ္ ။ ကိုယ္သိထားတဲ့အသိမွန္သမ်ွစြန္႔ရမွာ ငါသိထားတဲ့အသိမွန္သမ်ွစြန္႔ရမွာ။ ငါပညာတတ္ပဲဆိုၿပီးပညာတတ္သိကာ လူႀကီးပဲဆိုၿပီးလူႀကီးသိကာ ထိန္းေနရင္ဘယ္ေတာ့မွဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါမိဘပဲဆိုၿပီးမိဘသိကာထိန္းေနရင္ အဘိုးအဘြားျဖစ္ေတာ့လဲအဘိုးအဘြားသိသာဆက္ထိန္းေပေတာ့။ ေသေတာ့လဲ
မသာအသိသာဆက္ၿပီးေတာ့ ထိန္းေနေပေတာ့။ ဘယ္ေတာ့မွဆံုးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အမွန္တရားအနတၲသိတာကိုထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး ။ သီလသိတာအစစ္၊ သမာဓိသိတာအစစ္၊ ပညာသိတာအစစ္ကို မဆံုးႏိုင္တဲ့တငါငါနဲ႔ဟန္ေဆာင္တဲ့အေရးကိုသာႀကီးေနရင ္ ငါမဟုတ္တဲ့အေရးကိုဘယ္လိုမွႀကီးလို႔မရဘူး။ လြတ္လပ္ရင္ခ်မ္းသာတယ္။ မလြတ္လပ္ရင္တခါလာလဲေရွးေရွးတုန္းကအေၾကာင္းပဲ….ဘယ္သူဘယ္၀ါပဲ၊တခါလာလဲဘာျဖစ္တယ္ညာျဖစ္တယ္။ ငါ့အေၾကာင္းသူ႔အေၾကာင္းငါ့အိမ္သူ႔အိမ္ပဲေျပာေနရမယ္..ဘယ္ေတာ့မွဆံုးမွာ
မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘယ္လိုမွသေဘာမထားနဲ႔။ ငါသိတာတရားဆိုရင္အကုန္လံုးကတရားသမားျဖစ္ေနမွာေပါ့…
ကိုယ္တိုင္သိတဲ့အသိဆိုရဲရင့္တယ္။ တစ္ဆင့္ခံဆိုရင္၊ဟိုစာဖတ္ဒီစာဖတ္ဆိုရင္စာေရးဆရာကမွားႏိုင္ေသးတယ္။
ဘယ္သူေျပာလို႔သိတယ္ဆိုရင ္ေျပာတဲ့သူကမွားႏိုင္ေသးတယ္။ ဦးဇင္းတို႔လဲမွားၿပီးေျပာတာေလးေတ ြရွိႏိုင္ေသး
တယ္။ ဘုရားမွမဟုတ္တာ မွားႏိုင္တာခ်ည္းပဲ တက္တက္စင္ေအာင္မမွားရင္ေတာင္မ ွအဓိပၸါယ္တလြဲေကာက္မွားစရာရွိႏိုင္ေသးတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အသိတိုက္ရိုက္အသိက်ေတာ မာွးစရာမရွိဘူး။ အနိစၥကို၊ဒုကၡကို၊အနတၲကိုဘာမွမဟုတ္တာကို တိုက္ရိုက္သိတဲ့အသိကေတာ့မွားစရာကိုမရွိဘူး။ မွားရင္လဲမသိဘူး။ တကယ္သိရင္လဲမမွားေတာ့ဘူး။ ဗုဒၶဘာသာေတြဘာသာေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ကိုယ့္မိဘဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေတာ့ ကုိယ္လဲေရာေယာင္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ
ျဖစ္ေနေတာ့ ဟိုဘက္ကဘာဘဲညာဘဲအေျပာေကာင္းေတာ့…ဟိုဘက္ပါသြားတာ။ ာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ပိုင္
ဥာဏ္မရွိလို႔ဘဲ။ ဘုရားမဟုတ္တဲ့မိဘ၊ဆရာသမားေတြသင္ေပးတဲ့အသိကိုစြန္႔ပါ။ အဲလိုသတၲိရွိဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကမလြတ္မလပ္ျဖစ္ေနေတာ့လိမ္သမ်ွခံေနရတယ္။ ေျခာက္သမ်ွေၾကာက္ေနရတယ္။ ေခ်ာ့သမ်ွေပ်ာ့ေနရတယ္။ အရူးလုပ္သမ်ွခံေနရတယ္။ ေျမွာက္ေပးသမ်ွဘ၀င္ျမင့္ေနရတယ။ ေျပာသမ်ွလိုက္နားေထာင္ေနရတယ္။ ျမင္ျမင္သမ်ွလိုက္
ၾကည့္ေနရတယ္။ စားလို႔ရသမ်ွဟိုစားဒီစားေလွ်ာက္စားေနရတယ္။ လုပ္လို႔ရသမ်ွတငါငါနဲ႔ေလွ်ာက္လုပ္ေနရတယ္။
သြားလို႔ရသမ်ွဟိုသြားဒီသြားေလွ်ာက္သြားေနရတယ္။ ကိုယ္လိုသူလိုလုပ္သလိုလုပ္ေနရတယ္….အဆံုးမရွိဘူး။ ကိုယ့္မွာမရွိရင္သူမ်ားဆီကေခ်းရသလို ေတာင္းစားရသလိုေပါ….၊အခုလဲကိုယ့္ဆီမွာဘာဥာဏ္မွမရွိေတာ ့ကိုယ္သိတဲ့အသိက မိဘဆီကေခ်းငွားၿပီးသိတဲ့အသိဘဲ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးႏိုင္တဲ့ ဘာဘဲညာဘဲအသိကိုစြန္႔။ ဘာစြဲညာစြဲျဖဳတ္၊စြန္႔လိုက္ရင္အစြဲျဖဳတ္လိုက္ရင္ဆံုးသြားမယ္။ ဘာဘဲညာဘဲလက္ခံၿပီးေျပာသမ်ွတစ္ခုခုပဲျမင္သမ်ွျမင္သမ်ွေလာက္ပဲတစ္ခုခုပဲဆို
ၿပီး။ စားလုိ႔ရသမ်ွတစ္ခုခုပဲဆိုၿပီးလိုက္စားေနရင္၊ သြားလို႔ရသမ်ွတစ္ေနရာရာပဲဆိုၿပီးေလ်ွာက္သြားေနရင္၊ လုပ္လို႔ရသမ်ွဘာလုပ္ညာလုပ္ဆိုၿပီးေလ်ွာက္လုပ္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးေတာ့ဘူး။ စိတ္ကအေတြးေတြကုိမွီမေနနဲ႔။ အေဆြး
ေတြကိုမွီမေနနဲ႔။ အေၾကာက္ေတြကိုမွီမေနနဲ႔။ ဟိုေၾကာက္ဒီေၾကာက္ဆိုရင္ဘယ္ေတာ့မွေၾကာက္လို႔မ၀ေအာင္
အေၾကာက္သံသရာႀကီးေၾကာက္သက္ရွည္ေအာင္လုပ္ေနၿပီ။ ဟိုလိုဒီလိုဆိုရင္ေလာဘအသက္ရွည္ေအာင္လုပ္ေနတာ။ ဘယ္ေတာ့မွပိုတယ္ဆိုတာမရွိေအာင ္အလိုဇာတ္ကိုခင္းေနတာ။ ဟိုပူဒီပူဆိုရင္ဘယ္ေတာ့မွေအးစရာမရွိေအာင္ အပူဇာတ္ကိုခင္းေနတာ။ ဟိုသံသယျဖစ္ဒီသံသယျဖစ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွစိတ္ခ်လက္ခ်ယံုႏိုင္စရာမရွိေအာင္ သံသယဇာတ္ကိုခင္းေနၿပီ။ `စားၿပီးၿပီလားဆိုေတာ့´“စားၿပီးၿပီ”ေျပာေတာ ့အခုအခ်ိန္ေလးဘဲမွန္တယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မစားရေသးဘူးဆိုုတာျဖစ္လာအံုးမယ္။ “ေနေကာင္းလား”ဆိုေတာ့“ေကာင္းတယ္”၊ ယာယီအလုပ္၊ သစၥာမစိုက္တ ဲ့အျမဲမ
မွန္တဲ့အလုပ္ေတြ ဦးဇင္းေျပာျပတာေတြဟာအျမဲမွန္တဲ့စကား၊ မွားစရာမရွိတဲ့စကားေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္သတၲိရွိတယ္၊
မွန္ရင္ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ မွားလို႔ေၾကာက္ေနရတာ အမွန္တရားမွာအင္အားရွိတယ္၊ ငါဟန္ေဆာင္ေနရင္ ကိုယ္လုိသူလုိဟန္ေဆာင္ရဲတဲ့အင္အားပဲရွိတယ္။ လူျဖစ္တယ္ဆိုလူပူ…ပူေနရမယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုေက်ာင္းသားပူ..ပူေနရမယ္၊ မိဘဆိုမိဘပူ..ပူေနရမယ္။ လူမမာဆိုေရာဂါပူ…ပူေနရတယ္။ လူႀကီးဆိုလူႀကီးပူ…ပူေနရမယ္။ ကေလးဆိုကေလးပူ…ပူေနရ
မယ္။ ဘယ္ဟာမွအပူမကင္းဘူး။ ဘာမွမဟုတ္တာကိုသိရင္အပူကင္းတယ္။ တတိယအဆင့္မွာျဖစ္တာေလးကို ဘာမွမဟုတ္မွန္းသိလာရင္ အဲ့အသိကိုဆက္ခါဆက္ခါျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား တစ္ခုခုတစ္ေယာက္ေယာက္တစ္ေနရာရာ
မဟုတ္တာသိတဲ့အသိ သိလာရင္အဲလိုသိတဲ့အသိကလ ဲအတၲမဟုတ္ဘူး၊ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔လက္ခံႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား၊ အဲလိုႀကိဳးစားႏိုင္မ ွစတုတၴအဆင့္မွာျဖစ္တာေတြေရာ၊ ထိတာေရာ ဘာမွမဟုတ္မွန္းသိတဲ့ျဖစ္တာေတြကို မၿငိ
တြယ္တဲ့၊ မရွိမွန္းသိတဲ့အနတၲဥာဏ္၊ ၀ိပသနာဥာဏ္စစ္စစ္ျဖစ္ပါမယ္။ ျဖစ္တာေတြကိုသိရံုသက္သက္နဲ႔မၿပီးေသးဘူး။ အဲ့၀ိပသနာဥာဏ္ေလးကို ၁၀မိနစ္ေလာက္တဆက္တည္းသိေအာင ္ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ဉာဏ္ျဖစ္လာရင္ အဲ့ဟာကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားသတၲိရွိမွ ကိုယ္ပိုင္ရပါမယ္။ ပိုက္ဆံရရင္ပိုက္ဆံကိုထိန္းႏိုိင္မ သူေ႒းျဖစ္မွာေပါ့.. အလုပ္လုပ္ရင္လဲအလုပ္ကိုထိန္းသိမ္းမွအလုပ္မျပဳတ္မွာေပါ့.. ျဖစ္တာေရာသိတာေရာ အခ်ည္းႏွီးမွန္း၊ အလကားမွန္း၊ ဘာမွမဟုတ္မွန္းသိတာကို ဆက္ခါဆက္ခါသိဖို႔ အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ဘာပဲညာပဲမစဥ္းစားနဲ႔သိေနရင ္တိုက္
ဖ်က္ဘာမွမဟုတ္မွန္းသိတာက ိုဆက္ခါဆက္ခါသိဖို႔ႀကိဳးစား၊ ဆက္ခါဆက္ခါသိလာရင္လဲ ဘာကိုမွသိမေနတဲ့စိတ္ ကေလး ကိုယ္ႏိႈက္ကိုက ဘာမွသိစရာမရွိတာသိတဲ့ အနတၲမ်ိဳးေစ့ေလးက အစဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ လက္ခံႏိုင္ဖို႔ဆက္
ႀကိဳးစား။ အတၲရဲ႕အခန္းက႑ဇာတ္သိမ္းေနပါၿပီ။
Tags: တရား႐ွဳ ့မွတ္နည္း
reply share
ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသာရ၏ အမွန္တရားမ်ား။
Aug 19, '07 7:10 PMfor everyone
-တည္ၿမဲမႈ လုံး၀မ႐ွိျခင္းသည္သာ သက္႐ိွ၊သက္မဲ ့အားလံုးတို ့၏ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲေသာ အမွန္တရား။
-မတည္ၿမဲတာကိုက သဘာ၀တရား၊ အၿမဲနားလည္လက္ခံေနႏိုင္ဖို ့သာ ႀကိဳးစား။
-တေန ့တေန ့…. ကိုယ္ ့တဏွာနဲ ့ကိုယ္ အအားမ႐ိွေအာင္ ခ်ာခ်ာလည္ေနၾကတာဘ၀ပါဘဲ။
-အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱကို ငါ ့လင္၊ငါ ့သား၊ငါ ့မယား၊ငါ ့ သား၊ငါ ့သမီး၊ငါ ့အေမ၊ငါ ့အေဖ၊ ဆိုပီး သိမ္းပိုက္ထားတဲ ့အတြက္ပူရဘီေပါ ့။
-လွသေလာက္ အက်ည္းတန္ရပီး လန္းသေလာက္ႏြမ္းရတာခ်ည္းဘဲ။
-သံသရာခရီးမွာ အခုလိုအကန္း၊အကန္းခ်င္း အားကိုးေနလို ့ ဘယ္မွမေရာက္ႏိုင္ဘဲ ၊(၃၁)ဘုံထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေနတာပါ။
-ျဖစ္ေလရာဘ၀၊ေရာက္ေလရာေနရာမွာ ငါ၊ငါ ့ဥစၥာျဖစ္ဖို ့ခ်ည္းသာအဆုံးမ႐ိွေအာင္ လုပ္ေနၾကတာ ဘ၀ပါဘဲ။
-ကိုယ္ဖန္ဆင္းထားတဲ ့ကိုယ္ ့ဘ၀အတြက္ေတာ ့၊ကိုယ္ဟာ မ႐ိွမျဖစ္၊အေရးပါအရာေ၇ာက္သူခ်ည္းျဖစ္ေနတယ္လို ့ထင္ရတာပါဘဲ။တကယ္ေတာ ့ ကိုယ့္တဏွာနဲ ့ကိုယ္႐ႈတ္ေနတာ။
-အသိဥာဏ္႐ွိတဲ ့လူ ့ဘ၀မွာေတာင္ေကာင္းတာမလုပ္ရင္၊ ဒုကၡေရာက္ေနသူကိုေတာင္ ကူညီရေကာင္းမွန္းမသိတဲ ့တိရစၧာန္ ဘ၀မ်ိဳးေရာက္သြားရင္ ေကာင္းမႈဘယ္လိုလုပ္ေတာ ့မလဲ။
-ဘာမဆိုစိတ္ပါဘဲ ၊ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဘာမဆိုျဖစ္တာပဲ။ ဘာမွမျဖစ္ဖုိ ့သာ ခက္တာပါ။
-ခႏၶာကို ငါထင္ရင္ ၀ိုင္းႏိွပ္စက္သမွ်ငါခ်ည္းခံေပေတာ ့။
-ဘာမွမဟုတ္တာကို အဟုတ္ႀကီးမွတ္ၿပီး ေက်နပ္သာယာေနတာ ဘ၀ပါဘဲ။
-ကိုယ့္တဏွာနဲ ့ကိုယ္ေတာ ့အ ႐ူးအမူးအငမ္းမရခ်ည္းပါဘဲ။ ဘယ္ဘ၀မွ အ႐ူးမကင္းဘူး။
-သူ ့ေလာကနဲ ့သူေတာ ့ကိုယ္လိုတဏွာေကာင္ ၊ မာနေကာင္ေတြနဲ ့ ျပည့္ႏွက္ေနတာ ပါဘဲ။
-ငါဆိုတဲ့မာန္မာန႐ိွေနသေ႐ြ ့ကေတာ ့ကိုယ္လို မာန္မာနနဲ ့သူခ်င္းအဆုံးမ႐ိွေအာင္ ၿပိဳင္ဆိုင္႐ံုဘဲ။
-ၿပိဳင္တယ္ဆိုထဲက အ႐ႈံးခ်ည္းဘဲ ။ နဲနဲ႐ႈ ံးတာနဲ ့မ်ားမ်ား႐ႈံးတာသာ ကြာတယ္။
-ဘာမွမဟုတ္တာကို အဟုတ္မွတ္ပီး အေရးတႀကီးလုပ္ေနတာ ေလာကပါဘဲ။
-မဟုတ္တာကို အဟုတ္လုပ္ထားေတာ ့ ဟုတ္တာဘာမွန္းကို မသိေတာ ့ဘူး။
Tags: သဘာ၀တရား။
reply share
The Lost Father
Jul 31, '07 10:07 AMfor everyone
An article bySayadaw U OttamasaraEdited by Florian Dobson"If we consider nibbana to be something, it is the only something. There can be nothing else except for nibbana because only nibbana exists eternally. If you want to understand something, you must clear your mind of obscurations, - you must purify 'your mind' to be mind only and stop grasping to the mind as 'mine'. The quality of mind and the quality of matter are quite opposite. Mind only - or pure mind - is very powerful, its quality of wisdom is unlimited. Mind can know everything, but matter is ignorance, it has no wisdom . That’s why when mind combines with the body of a man it becomes impure and its original power is lost. Man's body is only like the earth it is very heavy and weighs down the mind. So, if we accept ourselves as a man, as 'I', our mind is imprisoned in the body and everything we know is only an illusion, not the real something which is nibbana.Mind has become very attached to the life of a man, mind [even] thinks 'these are my hands, these are my legs, I am a man and this is my body'. Mind and body are like man and woman, they depend on each other. Man cannot live without woman, woman cannot live without man. So also, a man's body cannot live without the mind, and because of its attachments, mind cannot live without the body. But Man is the creation of mind, so mind has become a slave to its own creation of ‘a man '. Only when mind can detach from its creation, and can stay as mind only, it will become pure and regain its original power. With this power, mind can understand the only real ‘something’ which is nibbana. To understand the Truth, we must stop the mind from continuously connecting with the body. In other words, the mind must detach from the body and leave behind the field of mind and matter. We must divorce the mind and matter couple and stay with mind only. This is meditation - freeing the mind from matter. A free mind can understand everything, it understands how to combine with matter in order to create everything, and solve all problems. Humans are mistaken, because they depend on matter [material things], they depend on things like money, beauty, and on one another; but they never depend on the very powerful mind – the father mind. [In reality], man, woman, and animals are the product of the combination of mind and matter. Mind and matter are like husband and wife and the infinite living beings are like their children. But men and women think 'he is my father', 'she is my mother'. They don’t understand that in reality, the true parents are mind and matter. By accepting ourselves as 'a man', 'a woman' we are accepting ourselves as only the creation and not the creator. Humans use only their human abilities, so they can't understand the infinite creative quality of mind without matter - mind only, which is the very powerful father… the lost father. Zee: the god father Sayadaw: yes… [laughing] By meditation I discovered the lost father and learned to depend on mind only. Mind is the origin - it is very powerful, it is really the only thing to depend on. People are in trouble because what they depend on is unreliable. The rich depend on their money, the president depends on his power, people depend on others, but nobody depends on mind which is eternal. In meditation I depend only on mind, not 'my mind', only pure, empty mind. Mind is very powerful, that’s why if you want to understand the real something, if you want to know the truth of everything, you must stop depending on yourself as a man and learn to depend on mind only.
Tags: meditation, myanmay, enlightenment, god, godfather, spirituality, ottamasara

ေရႊကူဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရ

မဇၩိမသတင္းဌာန
Thursday, 25 October 2007 15:15 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
မေကြးတိုင္း ပခုကၠဴၿမ့ဳိရွိ နာမည္ႀကီး ေရႊကူဘုရားပြဲကို မနက္ျဖန္ညတြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ေဒသခံ အာဏာပိုင္မ်ားက က်င္းပခြင့္ကို ပိတ္ပင္လိုက္သည္။
သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ အခါသမယတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားမွ စတင္၍ ဆႏၵျပ အံုႂကြခဲ့သည့္ ပခုကၠဴၿမ့ဳိတြင္ အျငိမ့္ပြဲမ်ား ပါဝင္ေသာ ဘုရားပူေဇာ္ပြဲ ျပဳလွည့္လည္ရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားက လံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ပိတ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေရႊကူဘုရားပြဲ ဆိုတာက သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔ (သဘက္ခါ) ညတိုင္း မီးစက္ေတြ ၇ လံုးေလာက္နဲ႔ ၿမ့ဳိတြင္းလွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံတယ္။ ကပြဲေတြ၊ အၿငိမ့္ေတြ၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း အစဥ္အလာမပ်က္ လုပ္ခဲ့တာ။ အႀကီးအက်ယ္ ေပ့ါေနာ္။ မနက္ျဖန္လို ညကတည္းက ဘုရားပဲြက စတာ။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြက လုပ္ခြင့္မျပဳလို႔ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး” ဟု ေရႊကူဘုရား တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးက ေျပာသည္။
ပခုကၠဴၿမ့ဳိတြင္ သီဟိုဋ္ရွင္ဘုရား၊ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား၊ ေရႊကူဘုရား ဟူ၍ တန္ခိုးႀကီး ဘုရား ၃ ဆူရွိၿပီး သီဟိုဋ္ရွင္ ဘုရားပြဲေတာ္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ နယုန္လ (ဇြန္လ) တြင္ စည္ကားစြာ က်င္းပခြင့္ရခဲ့သည္။
“အာဏာပိုင္ေတြက မထိန္းႏုိင္မွာ စိုးလို႔။ ဘုရားပြဲ ဆိုေတာ့ လူစုလူေဝး ျဖစ္လာမွာ စိုးတာေၾကာင့္ လုပ္ခြင့္ မေပးတာလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ သိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ၊ သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ သပိတ္ ကံေဆာင္မႈကို အၾကမ္းဖက္ခဲ့ေတာ့ လူေတြ စု႐ုန္းမိၿပီး တခုခု ထပ္ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္တဲ့ သေဘာပါပဲ” ဟု ပခုကၠဴၿမ့ဳိခံ တဦးက ေျပာဆိုသည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားပြဲကို တန္ေဆာင္မုန္းလ (ႏိုဝင္ဘာလ) တြင္ က်င္းပရန္ ရွိေသာ္လည္း က်င္းပခြင့္ ျပဳမည္၊ မျပဳမည္ကို မေသခ်ာေသးေပ။
သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္၌ စတင္ခဲ့ေသာ ပခုကၠဴ ဆႏၵျပပြဲအတြင္း ပါဝင္ ပတ္သက္ခဲ့သူ ေရႊကူဘုရား ေဂါပက ဥကၠဌ ဦးေနလကိုလည္း အာဏာပိုင္မ်ားက စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔က ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားၿပီး သရက္ေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားသည္ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။

ေဒၚစုႏွင့္ နအဖ ေတြ႔ဆံု ဟု သတင္းထြက္ေပၚ

မဇၩိမသတင္းဌာန
Thursday, 25 October 2007 15:21 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သူမ ေနထိုင္သည့္ အိမ္အမွတ္ ၅၄ ၊ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္းမွ အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း သံတမန္မ်ားကို ကိုးကား၍ သတင္းမ်ားက ေဖာ္ျပၾကသည္။
အဘယ္တြက္ေၾကာင့္ ေခၚေဆာင္သြားသည္ကို အတည္ျပဳႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက သူႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အၾကား ဆက္ဆံေရး အရာရွိအျဖစ္ ခန္႔အပ္ထားေသာ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္အတြက္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာေနၾကသည္။
ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနေသာ ေဒၚစုသည္ အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာတြင္ ႏိုင္ငံျခား သံတမန္မ်ားႏွင့္ ဧည့္သည္မ်ားကို လက္ခံ ေတြ႔ဆံုရေလ့ ရွိသည္။
သူမ ဦးေဆာင္ေသာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ ဦးလြင္က မ်က္ျမင္ သက္ေသမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သံတမန္မ်ားကို ကုိးကားၿပီး မဇၩိမသို႔ ေျပာၾကားရာတြင္ “သူ႔အိမ္ကေန အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာကို ဒီေန႔ ေန႔ခင္း ၂ နာရီေလာက္က ေခၚသြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
“ဘာေတြ ေပၚထြက္လာမလဲ ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရအံုးမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အခုလို ျဖစ္လာတာကို က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳဆိုပါတယ္” ဟု ဦးလြင္ က ဆက္ေျပာသည္။
သတင္းေရးသားခ်ိန္တြင္ ဧည့္ေဂဟာ၌ ရွိေနေသးလား (သို႔မဟုတ္) အင္းလ်ားကန္ အနီးရွိ ေနအိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္သြားၿပီလား ဆိုျခင္းအေပၚ အတည္ျပဳခ်က္ မရေသးပါ။
စီအင္အင္ သတင္းတရပ္က အမည္မေဖာ္ေသာ စစ္တပ္ သတင္းရပ္ကြက္ကို ကိုးကားျပီး ေျပာၾကားရာတြင္ ေဒၚစုကို ေနျပည္ေတာ္သို႔ ရဟတ္ယာဥ္ျဖင့္ ေခၚေဆာင္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားကို ေသြးေျမက် ႏွိမ္နင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပါမည္ဟု လူသိရွင္ၾကား ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။

အဲယားပုဂံ စကၤာပူခရီးစဥ္ ရပ္ဆိုင္းေတာ့မည္

မဇၩိမသတင္းဌာန
Thursday, 25 October 2007 15:28 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
စစ္ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ရင္းႏွီး ကြ်မ္းဝင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္ ဦးေတဇပိုင္ Air Bagan ၏ ရန္ကုန္- စကၤာပူ ခရီးစဥ္ကို ႏိုဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔ အထိသာ ေနာက္ဆံုးထား ေျပးဆဲြေတာ့မည္။
မဇၩိမက လက္ခံ ရရွိထားေသာ ေလေၾကာင္းလိုင္း ေစ်းကြက္ မန္ေနဂ်ာ၏ စာတေစာင္တြင္ အေမရိကန္ အစိုးရ၏ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ စကၤာပူရွိ ဘဏ္မ်ားက “တို႔တေတြနဲ႔ အဆက္အဆံ မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔” ဟု ေဖာ္ျပ ပါရွိသည္။
“ေနာက္လ အနည္းငယ္တိုင္ အခက္အခဲႀကီးေတြ ႀကံဳေတြ႔ေနရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စကၤာပူ ခရီးစဥ္ေတြကို ေခတၱ ရပ္နားထားမယ္” ဟုလည္း ပါရွိသည္။
အဲပံုဂံ ကုမၸဏီမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက “ေသခ်ာပါတယ္ ေခတၱ ယာယီပါ။ ႏိုဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔မွ စၿပီး ရပ္လိုက္မွာပါ။ လက္မွတ္ေတြ ျဖတ္ထားတဲ့ ခရီးသည္ေတြကိုလည္း အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ေပးမွာပါ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ဖြင့္မယ္ဆိုတာ မသိရေသးပါဘူး။ ၾကာမယ္ မၾကာဘူးဆိုတာလည္း က်မတို႔ မသိေသးပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ အထက္လူႀကီးေတြက ေျပာျပမထားပါဘူးရွင္” ဟု ေျပာသည္။
အျခား အဲပုဂံေလေၾကာင္းလိုင္း၏ ခရီးစဥ္မ်ားကိုမူ ဆက္လက္ ေျပးဆြဲသြားမည္ ဆိုသည္။
“ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ Sanction ေၾကာင့္ပါပဲ။ တျခားလိုင္းေတြက ပံုမွန္ ဆြဲေနပါတယ္။ ရန္ကုန္-စင္ကာပူ လိုင္းပါပဲ။” ဟု အဲပံုဂံ ေလေၾကာင္းလိုင္းမွ ဝန္ထမ္း တဦးကလည္း ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က မႏၱေလးတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ေလေၾကာင္းလုိင္း အစည္းအေဝး တခုတြင္ ဦးေတဇက ေငြေၾကး အၾကပ္အတည္း ေတြ႔ႀကံဳေနရေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ျပီး အဲယားဘတ္စ္ ေလယာဥ္ႏွစ္စီးကို ျပန္လည္ ေရာင္းခ်မည္ဟု ေျပာၾကားသြားသည္ဟု ကုမၸဏီ အတြင္းလူမ်ားက ေျပာသည္။
အဲပံုဂံ ေလေၾကာင္းလိုင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊမိသားစုႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးသူ ဦးေတဇ ပိုင္ဆိုင္သည့္ လုပ္ငန္းတခု ျဖစ္သည္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ မိသားစုသည္ ဦးေတဇႏွင့္ စီးပြား ရွယ္ယာ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟုလည္း အတိုက္အခံ သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာသည္။
ေလေၾကာင္းလိုင္း သတင္းရပ္ကြက္အရ ရန္ကုန္ - စင္ကာပႈ ေလေၾကာင္းလိုင္းကိုလည္း စစ္အစိုးရ၏ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး ျပသာနာမ်ား ျပီးဆံုးမွ ျပန္ျပီး ဆြဲႏိုင္မည္ ဟုသိရသည္။

ေက်ာင္းသူ ၂ ဦး ေသဆံုးခဲ့ရသည့္ ယာဥ္တိုက္မႈ တရားစြဲခြင့္မရ

မ်ဳိးႀကီး
Monday, 29 October 2007 15:01 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
စစ္ကားတစီးက ဝင္တိုက္မိ၍ ရွမ္းျပည္ လား႐ိႈးျမိ့ဳ အထက ၃ ေက်ာင္းသူ ႏွစ္ဦး ေသဆံုးမႈ ျဖစ္ပြားသည္မွာ တလၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း တရားစြဲဆိုခြင့္ မရေသးေၾကာင္း ေသဆံုးသူမ်ား၏ ေဆြမ်ဳိးမ်ားက ေျပာသည္။
လား႐ႈိးၿမ့ဳိ ရပ္ကြက္ ၁၂၊ နယ္ေျမ ၃ တြင္ ေနထုိင္သည့္ အထကေက်ာင္းသူ မျဖဴသန္႔ကိုႏွင့္ မေအးအမ္တို႔ကို တပ္ၾကပ္ ေအာင္ေက်ာ္စိုး ေမာင္းႏွင္လာသည့္ အမွတ္ ၁ ဝန္တင္ တပ္ရင္းမွ တိုယိုတာ စစ္ကား အမွတ္ န/ဝ၅၁၂ က စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ နံနက္ ၈ နာရီေက်ာ္တြင္ တုိက္မိၿပီး ေက်ာင္းသူႏွစ္ဦး ေသဆံုးခဲ့သည္။
သုိ႔ေသာ္ မိသားစုဝင္မ်ားက အေရွ့ေျမာက္ပိုင္းတုိင္း တုိင္းမႉး႐ံုးသို႔ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုရာတြင္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ျပန္လည္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနသျဖင့္ တရား စဲြဆိုႏုိင္ျခင္း မရွိေသးျခင္း ျဖစ္သည္။
“ယာဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္တာက ဂမ္ဘာရီ လား႐ႈိးမလာခင္ ၂ ရက္က ဆိုေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြက တခုခု ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်မဆီ ခယက ဥကၠဌ ကိုယ္တိုင္လာတယ္။ အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစရမယ္ ဆိုၿပီး လာႏွစ္သိမ့္တယ္။ က်မတို႔လည္း ယံုတာေပါ့။ အဲလိုေျပာေတာ့ ဂမ္ဘာရီလည္း ျပန္ေရာ ဒီေန႔အထိ ဘယ္သူမွ ေပၚမလာေတာ့ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ရက္ေလာက္က တိုင္းမႉး႐ံုးကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ဒီကိစၥေလးေလာက္နဲ႔ ဘာမွ ဖုန္းဆက္စရာ အေၾကာင္းမရိွဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္” ဟု မျဖဴသန္႔ကို၏ အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚလြင္လြင္က ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “သူတို႔႐ံုးက ရံုးအုပ္ေလာက္ အဆင့္ရိွသူကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ယာဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္တဲ့ စစ္သားက အရမ္းေတာ္တယ္တဲ့၊ အရက္မေသာက္ဘူး၊ ဖဲမ႐ိုက္ဘူးတဲ့။ အဲဒီ တပ္ရင္းမႉးကလည္း နာမည္ပ်က္ မရိွဘူးတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ေထာင္ခ်ဖို႔ ဆိုတာ လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ ဒီေလာက္ ျပႆနာေလးနဲ႔ ေထာင္ခ်ရမွာ အရမ္းႏွေျမာဖို႔ ေကာင္းတယ္၊ မေတာ္တဆ ျဖစ္တာ၊ ဒါစစ္တပ္နဲ႔ ျဖစ္တာ၊ ခင္ဗ်ားပါ နာသြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေသဆံုးသြားသူ ႏွစ္ဦး၏ မိဘျဖစ္သူမ်ားကို ဂ႐ုဏာေၾကးအျဖစ္ တဦးလွ်င္ က်ပ္ ၄ သိန္းစီ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ စစ္တပ္မွ ေျပာၾကားလာခဲ့ေသာ္လည္း မိဘမ်ားက ဥပေဒအရသာ အေရးယူရန္ လိုလားျပီး ေလ်ာ္ေၾကးကို ျငင္းပယ္ လုိက္သည္။
ယာဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္ပြားျပီးေနာက္ ရဲစခန္းတြင္ အမႈဖြင့္ခြင့္လည္း မရိွဘဲ အေလာင္းမ်ားကိုလည္း ေန႔တြင္းခ်င္း မီး႐ႈိ႕သၿဂႋဟ္ လိုက္ၾကၾကသည္။
တပ္မေတာ္ ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳ ယာဥ္သည္ အထက ၃ ေက်ာင္း အဝင္ဝတြင္ ဆိုင္ကယ္တစီးကို ေရွာင္တိမ္းရင္း ဆိုင္ကယ္သမားကို လွည့္၍ ဆဲဆိုေနစဥ္ အရိွန္လြန္ကာ ေက်ာင္းသူ ၄ ဦး ေလွ်ာက္လာေနသည့္ ျမက္ခင္းျပင္ကို ေက်ာ္ကာ ဝင္တိုက္မိရာမွ ယခုလုိ ၂ ဦးေသဆံုးၿပီး၊ က်န္ ၂ ဦးမွာ ဒဏ္ရာရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
“မ်က္ခင္းျပင္ေပၚ ကားက အရိွန္နဲ႔ ႀကိတ္လိုက္ေတာ့ ၂ ေယာက္စလံုးက ကားေအာက္မွာ ဂ်မ္းတံုးျဖစ္ၿပီး ရပ္သြားတာ။ ဒါေတာင္ ကားသမားက မသိေသးဘူး။” ဟု ေဒၚလြင္လြင္က ေျပာသည္။

ေညာင္ေရႊပြဲေတာ္ႏွင့္ ရဟန္းမ်ား မစားခဲ့ရေသာ ဆြမ္းတနပ္

မင္းလြင္ (ရွမ္းျပည္)
Thursday, 25 October 2007 15:11 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားသည္ ကိန္းဝပ္ စံပယ္ေတာ္မူရာ ေက်ာင္းေတာ္မွ ေဒသစာရီ ႂကြခ်ီေတာ္မူရာ ေညာင္ေ႐ႊသုိ႔ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၇ ရက္ေန႔တြင္ ဆုိက္ေရာက္သည္။ ဤသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေညာင္ေ႐ႊ ပြဲေတာ္ဟူ၍ ရွမ္းျပည္တလႊား ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားေလသည္။ ႐ုပ္ပြားေတာ္ ငါးဆူကို ကရဝိတ္ ေဖာင္ေတာ္ေပၚတြင္ တင္ေဆာင္လာၿပီး ေညာင္ေ႐ႊ၊ နမ့္ကပ္ေခ်ာင္းေပၚရွိ ျပႆဒ္ေဆာင္သုိ႔ ပထမဦးစြာ ပင့္ေဆာင္သည္။ ထုိမွတဆင့္ ပန္းရထားလွည္းျဖင့္ ပရိသတ္မ်ားက ေညာင္ေ႐ႊ၊ ေဒသစာရီ ေက်ာင္းေတာ္အထိ ပင့္ေဆာင္ ပုိ႔ေဆာင္ၾကသည္။
႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား ေက်ာင္းေတာ္ေပၚသုိ႔ ေရာက္ရွိေသာအခါ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားက လူထု ပရိသတ္မ်ားကို တရား နာၾကားေတာ္မူေလသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ လာေရာက္ၾကကုန္ေသာ ဘုရားဖူး ျပည္သူမ်ားက ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကုိ ၾကည္ၫိဳသဒၵါ ပြားျခင္း၊ ေရႊသကၤန္း ကပ္လႉျခင္း၊ သစ္သီး၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီးႏွင့္ ပန္းမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကေလသည္။
ယင္းဓေလ့ ထံုးစံ ပြဲေတာ္ကို ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားက က်င္းပ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကရာ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား စဝ္ေရႊသုိက္ လက္ထက္အထိ ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးကို ႐ိုေသ ကိုင္း႐ိႈင္းသည့္ အေနျဖင့္ ေစာ္ဘြား မိသားစုမ်ားပင္လွ်င္ သာမန္ ျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္ တန္းတူရည္တူ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေသာ္လည္း မဆလ လက္ထက္မွစ၍ ယခု နဝတ (ဝါ) နအဖ လက္ထက္ထိ တမူ ထူးျခား ေျပာင္းလဲသြားသည္။ မဆလ လက္ထက္တြင္ ျပည္နယ္ ေကာင္စီလူႀကီးမ်ား ကိုယ္တုိင္ ေညာင္ေ႐ႊပြဲေတာ္သို႔ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ားသဖြယ္ ခ်ီတက္လာၿပီး ဘုရားႏွင့္တန္းတူ ဖူးေမွ်ာ္ခံလုိခ်င္စိတ္ ဝင္ခဲ့သည္။
နအဖ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ လက္ထက္တြင္ေတာ့ ဖ်က္မရသည့္ သမိုင္းတရပ္ အေနျဖင့္ အမည္းစက္ တြင္သြားခဲ့ပါသည္။ ဘုရားကေတာင္ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊအတြက္ ရပ္တန္႔ ေစာင့္ဆိုင္း ေပးခဲ့ရသည္။ တရားနာၾကား ေပးရမည့္ ေ႐ႊက်င္ သာသနာပုိင္ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္မ်ား ေန႔ဆြမ္း ငတ္ခဲ့ရသည္။ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ႏွင့္ ေဒၚျမျမစန္းတို႔ လုိက္နာ ေစာင့္ထိန္းရမည့္ အစဥ္အလာကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ဤသည္က အခ်ိန္ကာလမွာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၇ ရက္ျဖစ္သည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦး ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားသည္ ေဖာင္ေတာ္ဆိပ္မွ ကိန္းဝပ္ စံပယ္ေတာ္မူမည့္ ေဒသစာရီ ေက်ာင္းေတာ္ဆီသုိ႔ ပန္းရထားလွည္းျဖင့္ ႂကြခ်ီေနသည္။ လူထု ပရိတ္သတ္ႀကီးမွာ မ်ားျပားလွသျဖင့္ လမ္းေဘး ဝဲယာဘက္တုိင္း ျပည့္လွ်ံေနသည္။ ေဒသစာရီ ေက်ာင္းေတာ္ေပၚတြင္ ေရႊက်င္ သာသနာပုိင္ ျဖစ္ေသာ ေညာင္ေရႊကန္ႀကီး ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဝိမလႏွင့္ ပင့္ဖိတ္ထားေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔က တရားေဟာရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အခ်ိန္မွာ နံနက္ ၁ဝ နာရီသာ ရွိေသးတာေၾကာင့္ တရားနာၾကားၿပီးမွ ဆြမ္းဘုန္းေပးၾကမည္ ျဖစ္သည္။
ထုိစဥ္က အေရွ့ပိုင္းတုိင္း စစ္တုိင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘိုမွ ဦးေဆာင္၍ ႂကြခ်ီလာေသာ ႐ုပ္ပြားေတာ္ပါ ပန္းရထားသည္ ေဒသစာရီ ေက်ာင္းေတာ္ ဧရိယာထဲသုိ႔ ဝင္စျပဳေနေလၿပီ။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ဆက္သြယ္ေရး တပ္မႉးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ဘုိထံ ကပ်ာကယာ သတင္း ေပးပုိ႔ေနသည္။ ဟဲဟုိးေလဆိပ္မွ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ား ထြက္ခြာ လာေနေၾကာင္း၊ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ေညာင္ေ႐ႊကို ေရာက္ရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရား ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို သူတုိ႔ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းေတာ္ေပၚသုိ႔ ပင့္ေဆာင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ဆိုင္းထားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သတင္း ေပးပို႔လာပါသည္။
ပြဲတုိင္းတြင္ ပါေလရာ ျဖစ္ေသာ အျဖဴ၊ အစိမ္း ဝတ္စံုပိုင္ရွင္ ႀကံ့ဖြတ္မ်ား ဗ်ာမ်ားသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ဘုရားေက်ာင္း တံခါးေပါက္ထိပ္မွ ေန၍ ပန္းရထားလွည္းကို ပိတ္ဆို႔ ထားလုိက္သည္။ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သူမွာ ျပည္နယ္ႀကံ့ဖြတ္ အတြင္းေရးမႉး ဦးဉာဏ္လင္း (ေ႐ႊက်ားပ်ံ - ေဆးလိပ္ခံု) ျဖစ္သည္။ ပံုစံ အေနအထားမွာ ပန္းရထားလွည္း ေရွ့တုိးလာပါက အမဲဖ်က္သလို ဖ်က္သတ္မည့္ သေဘာရွိသည္။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ အေနာက္ေျမာက္ အရပ္ဆီမွ ဖုတ္သြင္းထားေသာ ရဟတ္ယာဥ္ ႏွစ္စီး ေပၚလာသည္။
ဖုတ္သြင္း ရဟတ္ယာဥ္မ်ား ေဖာ္ေတာ္ဆိပ္တြင္ ဆင္းသက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႀကိဳဆိုၾကရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ဘို ကိုယ္တုိင္ ေဆာ္ၾသေနသည္။ အင္း႐ုိးရာ ေလွေလွာ္ ယိမ္းအဖြဲ႔မ်ား၊ ဆြမ္းပို႔ ယိမ္းအက အဖြဲ႔မ်ား၊ ခ်က္ခ်င္း နမ့္ကပ္ေခ်ာင္းထဲ ဆင္း၍ ေနရာ ယူၾကရသည္။ ေလွေပၚတြင္ ဖ်ာမ်ားခင္းေနဆဲ ဆင္းသက္လာေသာ ရဟတ္ယာဥ္ အရွိန္ေၾကာင့္ ဖ်ာမ်ား ေလထဲသုိ႔ ပလူပ်ံသြားသည္။ ကရဝိက္ ေဖာင္ေတာ္ေပၚရွိ ထီးေတာ္ႏွင့္ သာသနာ့ အလံေတာ္မ်ား လြင့္စင္ ထြက္ကုန္ၾကရသည္။ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းမွာ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ ျဖစ္ေနသည္။ ဖ႐ုိဖရဲ ႏုိင္လြန္းသည္။ ျပာယာ ခတ္လြန္းသည္။
ပထမဦးဆံုး ရဟတ္ယာဥ္ေပၚမွ မ်က္ႏွာ သုန္သုန္မႈန္မႈန္ျဖင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊ ဆင္းသက္လာသည္။ သူ႔ေနာက္တြင္မူ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ရဟတ္ယာဥ္ေပၚမွ ပထမဦးဆံုး ဆင္းသက္လာသူက ဗိုလ္ေမာင္ေအး ျဖစ္သည္။ အရပ္ျမင့္မားၿပီး ႐ုတ္တရက္ေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ ေဘာင္ႏွင့္ ဦးေခါင္း တုိက္မိသြားၿပီး ဦးထုပ္လည္း ျပဳတ္က်လုဆဲဆဲ ျဖစ္သြားသည္။ သတိဆြဲ အေလးျပဳေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘို ျပန္လည္ အေလးမျပဳဘဲ ရွိေနရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ဘိုခမ်ာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး အေလးျပဳ ေနရရွာသည္။ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚျမျမစန္းက အလုိက္သင့္ ေယာဂီပုဝါေလး ထုတ္ေပးေတာ့မွ သင္ခန္းစာ ေပးျခင္းကို အဆံုးသတ္လုိက္သည္။
ဘုရားပန္း ရထားလွည္းကို ပိတ္ဆုိ႔ထားသည့္ ဦးဉာဏ္လင္း ဦးေဆာင္ေသာ ႀကံ့ဖြတ္မ်ား ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ နာယက ဗိုလ္သန္းေရႊ ကို ျမင္ေသာအခါ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ကပ်ာကယာ ႀကိဳဆိုၾကသည္။ (ဘုရားကို လက္အုပ္ခ်ီျခင္း မရွိခဲ့ပါ)။ ေဒသစာရီ ေက်ာင္းဝထိပ္မွ ေန၍ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ကိုယ္တုိင္ ပန္းရထားႀကိဳးကို ဆြဲၿပီး ဦးေဆာင္သြားၾကသည္။ ပုခံုးထက္တြင္ ေရႊၾကယ္ပြင့္ႏွင့္အတူ လုိက္ဖက္ျခင္း မရွိေသာ ေယာဂီပုဝါ၊ လက္ကသာ ပန္းရထားႀကိဳးကို ဆြဲေနၾကေသာ္လည္း ခါးတြင္ လူသတ္ ေသနတ္မ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ေရွ့ဆံုး ဝဲဘက္မွ ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္၊ ယာဘက္တြင္ ဗိုလ္ေမာင္ေအးႏွင့္ ေဒၚျမျမစန္း၊ ထုိသူတို႔ ေနာက္တြင္ ဗိုလ္သိန္းဝင္း (ေလ) ႏွင့္ ဗိုလ္စိုးသိန္း (ေရ)၊ ထုိသူတို႔ ေနာက္တြင္မူကား အျခားေသာ တပ္နယ္မႉးမ်ားႏွင့္ ႀကံ့ဖြတ္မ်ား ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းေတာ္ေပၚတြင္ တရားနာၾကားေတာ့ အခ်ိန္ကား ေန႔လည္ ၁၁ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ငါးပါးသီလ တရား ေပးၿပီးေသာအခါ ေန႔လည္ မြန္းတည့္ေနၿပီ။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ အားလံုး ေန႔ဆြမ္း ဘုန္းေပးဖုိ႔ရန္ ေနမြန္း တည့္သြားေလၿပီ။ ဆြမ္းပြဲမ်ား ျပင္ဆင္ ေပးေနေသာ အင္းလူငယ္ အဖြဲ႔မ်ား၏ မ်က္ႏွာမွာ ေဒါသ ခက္ထန္ေနသည္။ ပို၍ အက်ည္းတန္ ျမင္ကြင္းမွာ ပလႅင္ထက္တြင္ ကိန္းဝပ္ စံပယ္ေနေသာ ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ေဂါပက လူႀကီးအခ်ဳိ့က ပင့္ေဆာင္ကာ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ (သထံု - ပအိုဝ့္ အမ်ဳိးသမီး) ႏွင့္ ေဒၚျမျမစန္း (နမ့္ခမ္း -ပေလာင္ အမ်ဳိးသမီး) တုိ႔ ရွိရာသုိ႔ ယူေဆာင္သြားသည္။ ရာဇဝင္ အဆက္ဆက္၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဘုရား ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ေ႐ႊမခ်ရဟု တားျမစ္ခဲ့ေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္သည္ ယခုေတာ့ ခ်ဳိးေဖာက္ ခံလုိက္ရသည္။ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ေရႊခ်သည္။ ဆံပင္ႏွင့္ ပြတ္သည္။ လက္ျဖင့္ ပြတ္သတ္ကာ အမည္မသိ ဂါထာမ်ား ႐ြတ္ဖတ္ ေနၾကသည္။ ျမင္ေနၾကရသူ အေပါင္း မ်က္ရည္မိုး ရြာသြန္းခဲ့ရရွာသည္။ ၾကားရသူ အေပါင္း ေဒါသမုန္တိုင္း ထန္ခဲ့ၾကရရွာသည္။
(ယင္းအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ရွမ္းျပည္ ႏိုင္ငံေရး သမားေဟာင္း ဆရာ-ဦးခ်စ္ဦး (ရြာႀကီးေတာင္) ႏွင့္ ဆရာ ဦးတင္ဦး (နႏၵဝန္ရပ္-ေညာင္ေရႊ) တုိ႔သည္ ေသလြန္သည္အထိ ေဖာ္ေတာ္ဦး ဘုရားကို သြားေရာက္၍ ရွိခုိးျခင္း မျပဳၾကေတာ့ေပ။)
ၾကက္ခတ္ဝိုင္း လက္ေရးမွ ေမာင္ဘုိလက္သီး သြားတေခ်ာင္း
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေတာ္သလင္းလတြင္ ေညာင္ေရႊၿမ့ဳိ၌ ရွမ္းျပည္နယ္လံုးဆုိင္ရာ ဝိနယာဒိႏုဂၢဟ စာေတာ္ျပန္ပြဲႀကီးကို က်င္းပလ်က္ ရွိပါသည္။ မူလ ဒါယကာမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမတေဟာင္း စဝ္ေရႊသိုက္ ျဖစ္သည္။ စဝ္ေရႊသုိက္သည္ အင္းစိန္ ေထာင္ထဲ၌ (ေဆးထုိး သတ္ခံရ၍ဟု ေျပာၾကသည္။) ကြယ္လြန္သြားသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း က်န္ရွိေသာ ေညာင္ေ႐ႊ ရပ္မိရပ္ဖမ်ားႏွင့္ ကန္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္တုိ႔က လက္ဆင့္ကမ္း ဆက္လက္ က်င္းပခဲ့သည္။ ႏွစ္စဥ္ လာေရာက္ ေျဖဆုိသူ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ သာမေဏမ်ား ေထာင္ေက်ာ္ရွိခဲ့ရာ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ သံုးေထာင္ေက်ာ္ေလၿပီ။ စာေတာ္ျပန္ပြဲ က်င္းပ ၿပီးေသာအခါ တပည့္ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမ အေပါင္းတုိ႔က ဆြမ္းေလာင္းလႉပြဲႀကီးကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပသည့္ ဓေလ့ထံုးစံပြဲ ရွိသည္။
လာေရာက္ၾကေသာ လူထု ပရိသတ္မ်ားကိုလည္း ထမင္းရည္ ေခ်ာင္းစီးေလာက္ေအာင္ ဧည့္ခံ ေကၽြးေမြးပါသည္။ ဟင္းလ်ာမ်ား အေနျဖင့္ တဆယ္သားခန္႔ အေလးခ်ိန္ ရွိေသာ ဝက္သားတံုးမ်ားကို လံုးခ်က္ၿပီး၊ ဟင္းရည္အေနျဖင့္ အင္းသား႐ိုးရာ ပဲလံုးေဆးခါးဟင္း၊ င႐ုတ္သီးလံုး ေမႊးေမႊးေၾကာ္ႏွင့္ ငါးမုန္႔ေျခာက္ေၾကာ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ ဝက္သား၏ ထံုးစံအရ (အီ) ေသာ္လည္း အင္းသားဟင္းရည္ ပဲလံုးေဆးခါးသည္ အီျခင္းကို ေခ်ဖ်က္ေပးသည္။ င႐ုတ္သီးေျခာက္ကို ေမႊးေနေအာင္ ေၾကာ္ထားေသာေၾကာင့္ စပ္ေသာ္လည္း ပါးစပ္ထဲတြင္ေမႊးေမႊးေလးႏွင့္ တမူထူးကဲသည့္ စပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ တႀကိမ္ စားဖူး႐ံုျဖင့္ စြဲမက္ သြားေလာက္ေအာင္ လက္စြမ္းထက္ေသာ အင္းေလး႐ိုးရာ စားစရာ ျဖစ္သည္။
ေရႊက်င္ သာသနာပိုင္ ျဖစ္ေသာ စစ္ကုိင္း ေရႊဟသၤာ ဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ ေညာင္ေ႐ႊ၊ ကန္ႀကီးေက်ာင္းတုိက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဝိမလသည္ ေရႊက်င္ သာသနာပိုင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံရသည္။ ရပခ (အေရွ့ပိုင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္) တိုင္းမႉး ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ဗိုလ္ေမာင္ေအးသည္ ကန္ႀကီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ကို ၾကည္ၫို ကိုးကြယ္သူ ျဖစ္သည္။ တုိင္းမႉးဘဝမွ ရာထူးတက္ၿပီး ဗိုလ္သန္းေရႊေအာက္ ေရာက္သြားသည့္တုိင္ ဆရာေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီေပးရန္ ရပခ တိုင္းမႉးမ်ားကို မွာၾကားေလ့ ရွိသည္။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္သည္ “နအဖ နိဂံုး - ကိုးေလးလံုး” စကားေၾကာင့္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ေသာက မ်ားေနေသာ ႏွစ္ျဖစ္သည္။ ေသြးေခ်ာင္းစီးမည္ဆိုေသာ နိမိတ္ေၾကာင့္ ေနအိမ္ ေခါင္မိုးမ်ားကို ေဆးအနီ သုတ္ခိုင္းသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ေျပးကိန္း ရွိသည္ဟူေသာ နိမိတ္ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို မေျပးေစဘဲ ျပည္သူလူထုကို ေျပးခိုင္းသည့္ အေနျဖင့္ “မာရသြန္ ၿပိဳင္ပြဲ” မ်ားက်င္းပကာ လူထုကို ေျပးခိုင္းသည္။ အဘက္ဘက္မွ အၾကပ္႐ိုက္သည့္ႏွစ္မုိ႔ ဗိုလ္ေမာင္ေအးသည္ ကန္ႀကီး ဆရာေတာ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ေနရသည္။
ေတာ္သလင္းလတြင္ က်င္းပမည့္ “ရွမ္းျပည္နယ္လံုးဆုိင္ရာ ဝိနယာဒိႏုဂၢဟ စာေတာ္ျပန္ပြဲႀကီး” ကို စည္စည္ကားကား က်င္းပေပးပါ့မည္ဟုလည္း ဂတိျပဳသည္။ ဆရာေတာ္ကလည္း ေရႊက်င္ သာသနာပိုင္ အျဖစ္ တာဝန္ ယူထားတာေၾကာင့္ ေျမျပန္႔မွ ေရႊက်င္ဂိုဏ္းဝင္ ဆရာေတာ္မ်ားကုိ စံုစံုလင္လင္ ဖိတ္ၾကားေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ ဗိုလ္ေမာင္ေအးကလည္း ၿပီးျပည့္စံုရမည္ဟု ေလွ်ာက္တင္ႂကြားဝါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ “ေတာ္သလင္းလ စာျပန္ပြဲ” သည္ နီးသည္ထက္ နီးလာပါေတာ့သည္။
ေက်းသီး-မုိင္းကိုင္ ခရီးစဥ္တြင္ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ လုပ္ႀကံခံရေသာ ဗိုလ္ေမာင္ဘိုသည္ အသက္ေဘးမွ သီသီေလး လြတ္ေျမာက္လာေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေၾကာက္စိတ္ မေျပေသးမီ ယခုလည္း ဗိုလ္ေမာင္ေအး၏ အမိန္႔ေၾကာင့္ ေညာင္ေ႐ႊ စာျပန္ပြဲကို ျပင္ဆင္ ေပးေနရရွာသည္။
စီမံ ခန္႔ခြဲရာတြင္လည္း ရွမ္းျပည္နယ္ ရဲမႉးႀကီးကို အခမ္းအနား ျပင္ဆင္ေရး၊ ျပည္နယ္ လဝကမႉးကို ႀကိဳဆိုေနရာ ခ်ထားေရး၊ ဒု-တိုင္းမႉးကို ဘ႑ာ ရွာေဖြေရး၊ ဗထူး တပ္နယ္မႉးကို လံုျခံဳေရး၊ ဇနီးျဖစ္သူႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ (သခ်ၤာ တတိယႏွစ္ - ေတာင္ႀကီး တကၠသိုလ္) ကို စာရင္းစစ္ေဆးေရး စသည္ျဖင့္ တာဝန္မ်ား ခြဲေဝေပးကာ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႔စည္းခိုင္းသည္။
ျပည္နယ္ လဝကမႉး၏ ဆပ္ေကာ္မတီ အဖြဲ႔သည္ ႀကိဳဆိုေနရာ ခ်ထားေရး တာဝန္ ယူရသျဖင့္ ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းမွ ေတာင္ႀကီး-ရန္ကုန္ ေျပးဆြဲေနေသာ ကားမ်ားကို သံုးစြဲေလသည္။ ဒီဇယ္ဆီမ်ားကို အလြန္အမင္း ထုတ္ယူၿပီး အခ်ဳိ့ကို ေမွာင္ခုိ ထုတ္ေရာင္းစားသည္။ ကားသမားမ်ားကို ေဝစု မေပးသျဖင့္ ကားဆရာက ပညာျပေတာ့သည္။ စစ္ကုိင္း-မႏၱေလးဘက္မွ ေရႊက်င္ဂိုဏ္းဝင္ ဆရာေတာ္မ်ားကို သြားေရာက္ ႀကိဳဆုိေသာအခါ ျပႆနာ တစံုတရာ မျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း စာေရးၿပီး တိုင္ၾကားရာတြင္ လက္သံေျပာင္ေသာ ပဲခူး-ၾကက္ခတ္ဝိုင္း ဆရာေတာ္ အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပႆနာ ေပၚေတာ့သည္။
ဗိုလ္မ်က္ေစာင္း အေၾကာင္းမေ႐ြး
၁၉၉၉ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း ၁၃ ရက္၊ စာျပန္ပြဲေတာ္ႀကီး ၿပီးဆံုးသည့္ေန႔ ျဖစ္သည္။ ထမင္းစား ဓမၼာ႐ံုေပၚတြင္ စစ္ယူနီေဖာင္း ဝတ္ဆင္ထားသူမ်ား အိေႁႏၵ မရဘဲ ေအာ္ဟစ္ စားေသာက္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ လူထုပရိသတ္ မ်ားစြာမွာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနရသည္။ အခ်ဳိ့မွာ ထမင္းပင္ မစားေသာက္ေတာ့ဘဲ ျပင္ပ ထမင္းဆိုင္မွ ထမင္း ဝယ္ယူကာ ေညာင္ေရႊ တုိဟူးသုပ္ျဖင့္ ေရေခ်ာင္းေဘးတြင္ စုေဝး စားေသာက္ ေနၾကသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဓမၼာ႐ံုေပၚရွိ ဗိုလ္ေမာင္ေအး အဖြဲ႔၊ ဗိုလ္ေမာင္ဘို အဖြဲ႔ စစ္သားမ်ားႏွင့္ ကင္းကင္း ေနလုိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထမင္းဝုိင္းမွ သမုိင္းတြင္မည့္ ျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခု ရွိခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္ေမာင္ေအး အဖြဲ႔မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္း (ေနာင္အခါ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး) ဆုိသူသည္ ညစ္ေထးေထး (ဝါက်င္က်င္) လက္ေဆးရည္ခြက္ကို အင္းေလး-ပဲလံုး ေဆးခါးဟင္းရည္ခြက္ ထင္၍ မွားေသာက္မိခဲ့ပါသည္။ ထုိျဖစ္စဥ္ကို အနီးရွိ လြိဳင္လင္ တပ္နယ္မႉး၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ျပည့္စံု (ေနာင္အခါ စီးပြား-ကူးသန္း ဝန္ႀကီး) သိရွိသြား၍ မထိန္းႏိုင္ဘဲ ေအာ္ဟစ္ ရယ္ေမာ လုိက္ေသးသည္။
ကြမ္းအလြန္စားေသာ ဗိုလ္ေမာင္ဘိုသည္ ထမင္း စားၿပီးေသာအခါ အားပါးတရ လက္ေဆးရန္ အတြက္ ေရစင္သုိ႔ ေရာက္လာသည္။ လူပရိတ္သတ္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊဝါဆပ္ျပာကို အပုိင္းပုိင္း တံုးတစ္ထားေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ေမာင္ဘို တေယာက္ ႏို႔မလိႈင္လံုး ထင္မွတ္ကာ ခ်က္ခ်င္း ပါးစပ္ထဲသုိ႔ ပစ္သြင္းလုိက္သည္။ လက္သုပ္ပုဝါ အသင့္ကုိင္ထားေသာ ႀကံ့ဖြတ္-ဦးဉာဏ္လင္း ေတြ႔ရွိသြား၍ ဆပ္ျပာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပရာ ဗိုလ္ေမာင္ဘိုက “အၫွီအေဟာက္ေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ လက္ေဆး႐ံုတင္ မကဘူး၊ ငါက အူေတြပါ ေဆးတဲ့အေနနဲ႔ ဆပ္ျပာကို မ်ဳိခ်တယ္ကြ” ဟု ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္ စကားျဖင့္ အရွက္ေျပ ေျပာလုိက္သည္။
ဓမၼာ႐ံုႀကီးတြင္ ကန္ႀကီး ဆရာေတာ္လည္းျဖစ္ ေ႐ႊက်င္ သာသနာပုိင္လည္း ျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္သည္ တရားေဟာၾကား၍ ငါးပါးသီလ ေပးေနေလသည္။ ထူးျခားေနသည္မွာ ဓမၼာ႐ံု၏ မွန္စီ ေ႐ႊခ်ထားေသာ တိုင္တိုင္းတြင္ ဒါယကာေဟာင္း စဝ္ေ႐ႊသုိက္၏ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲ ထားေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ေမာင္ေအး တေယာက္ ဘဝင္မက် ျဖစ္ေနသည္။ တရားနာၾကားၿပီး ေရစက္ခ်ၿပီးေသာ အခါ မ်က္ႏွာရမည္ အထင္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ မႈိရသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ “ဆရာေတာ္ဘုရား ၿပီးျပည့္စံုေတာ္မူၿပီး သေဘာ က်ေတာ္မူပါရဲ့လား” ဟု ေမးျမန္း ေလွ်ာက္တင္ေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္က “အစစ အရာရာတုိင္း ၿပီးျပည့္စံုေပမယ့္ ဘုန္းႀကီး ေမွ်ာ္ေနရွာတဲ့ ၾကက္ခတ္ဝိုင္း ကုိယ္ေတာ္ ေရာက္မလာတာေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး” ဟု ေျဖၾကားလုိက္သည္။ လက္တဖက္မွလည္း ၾကက္ခတ္ဝိုင္း ကုိယ္ေတာ္၏ အတိုင္အေတာ ထူသည့္စာကို ဗိုလ္ေမာင္ေအးကို လွမ္းေပးလုိက္သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ ရည္မွန္းထားခ်က္မ်ား ျဖစ္မလာ၍ ဗိုလ္ေမာင္ေအး၏ နီရဲေနေသာ မ်က္ေစာင္းသည္ အနီးရွိ ခ်စ္ဇနီးေခ်ာ ေဒၚျမျမစန္း ကုိ ေက်ာ္ကာ တုိင္းမႉး ဗိုလ္ေမာင္ဘို ထံသုိ႔ စူးစုိက္ ေရာက္ရွိ သြားေလေတာ့သည္။
ရဟတ္ယာဥ္ ပ်ံတက္ခါနီးခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေအး၏ ေဒါသသံ၊ ႀကိမ္းေမာင္းသံတို႔သည္ ရဟတ္ယာဥ္ အသံႏွင့္အတူ ဆူညံေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို မတ္မတ္ ေကာ့ထားရေသာ တုိင္းမႉးေမာင္ဘို ၾကက္ေသေသကာ မွင္တက္စြာ နာခံေနရသည္။ ဆူပူသူက အရပ္ ကလန္ကလား၊ လက္ညိႇး တကားကားႏွင့္ ျဖစ္ၿပီး နာခံေနရသူက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ မ်က္ႏွာ၊ ျပဴးက်ယ္က်ယ္ မ်က္လံုးႏွင့္မုိ႔ လြန္စြာ လုိက္ဖက္သင့္လွေသာ ျမင္ကြင္း ျဖစ္ေနသည္။
ေနာက္ဆံုးရလဒ္
ေညာင္ေ႐ႊမွ တုိင္းမႉး ေမာင္ဘို ဦးေဆာင္ေသာ ကားတန္းႀကီးသည္ မုိင္ကုန္ ဖြင့္ေမာင္းကာ ေတာင္ႀကီးသုိ႔ ခ်ီတက္ သြားေလသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ အစည္းအေဝး ခန္းမ႐ံုးတြင္ ကားတန္းသည္ ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး ဆပ္ေကာ္မတီ တာဝန္ခံမ်ား တန္းစီရပ္ ေနယူလုိက္သည္။ တုိင္းမႉးကား ဝင္လာေတာ့ အားလံုး သတိဆြဲ၊ အသက္မ႐ွဴ ရဲေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္ေနရသည္။ တန္းစီေနရာ ယူထားၾကသူမ်ားထဲတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေဘာ္လီေဘာ ဥကၠဌလည္းျဖစ္၊ လတ္တေလာ ေညာင္ေ႐ႊ စာျပန္ပြဲတြင္ ႀကိဳဆို ေနရာခ်ထားေရး ဆပ္ေကာ္မတီ တာဝန္ခံလည္း ျဖစ္ေသာ ျပည္နယ္ လ-ဝ-က မႉးသည္ အရပ္ အျမင့္ဆံုး ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေမာင္ဘုိ တေယာက္ ပါးစပ္မွ အျမဳပ္တစီစီ ထြက္ေနရင္း ကားေပၚမွ ေျပးဆင္းလာကာ ျပည္နယ္ လ-ဝ-က မႉး၏ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို လွမ္းထုိးလုိက္ေလသည္။ လက္သီးခ်က္သည္ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းပံုရသည္။ ေဆာင္းထားေသာ လ-ဝ-က ဦးထုပ္ပင္ ေျမခ က်သြားရွာသည္။
ႀကံ့ဖြတ္ အတြင္းေရးမႉး ဦးဉာဏ္လင္းက ေကာက္ယူမည္ လုပ္စဥ္ “ဟို ... ေခြးမသားက ဘာလုိ႔ လွမ္းေကာက္တာလဲ။ မင္းပါ အဆစ္နာခ်င္လို႔လား” ေန႔ခင္းက ဆပ္ျပာခဲကို မလိုင္လံုး ထင္၍ ေကာက္ယူ စားမိေသာေၾကာင့္ ဆပ္ျပာ တန္ခိုးျပကာ အျမဳပ္မ်ား ထြက္လာသည္ကို ျမင္ရသူ အေပါင္းက တိုင္းမႉး ေမာင္ဘိုသည္ စိတ္ႀကီးလွ်င္ ဝက္႐ူးပ်ံေရာဂါ ထတတ္သည္ဟု ေျပာစမွတ္ တြင္သြားေလသည္။
မေမ့ႏိုင္ေသာအရာမ်ားမွာ
ၾကက္ခတ္ဝိုင္း ဆရာေတာ္၏ စာျမင္တုိင္း ဗိုလ္ေမာင္ေအးသည္ ေဒါသထြက္ကာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာၿပီ ျဖစ္ေသာ ေညာင္ေ႐ႊ ကန္ႀကီး ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဝိမလ၏ သာဓု အႏုေမာဒနာကို သတိရလ်က္ ရွိသည္။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၏ မ်က္ေစာင္းကို ျမင္ေယာင္မိတိုင္း ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ဘိုသည္ ေဒါသထြက္ကာ သတိဆြဲ၊ ၿငိမ္သက္စြာ ရပ္တန္႔ေနျခင္းကို သတိရေနသည္။ ပင္စင္ ယူသြားရွာၿပီ ျဖစ္ေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး (လ-ဝ-က) မႉးသည္ ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေနေသာ သြားႏွင့္ ဒီဇယ္ ပီပါမ်ားကို ျမင္ေယာင္မိတိုင္း ကရင္၊ မြန္၊ တနသၤာရီေဒသ စစ္တုိင္းမႉးႀကီး ေမာင္ဘို ကုိ က်ိန္ဆဲ ေနတတ္ေလသတည္း။
မင္းလြင္ (ရွမ္းျပည္)

ႏိုင္ငံ့ စစ္တပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္သစ္ ရလိမ့္မည္ (ေဗဒင္ ေဟာစာတမ္း)

ည့ံေကာင္း
ဆရာႀကီး ဦးသန္းေရႊ
Friday, 26 October 2007 15:31 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
လာမည့္ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၁) ရက္ေန႔တြင္ မဟာအဂၤါၿဂိဳလ္မင္းသည္ သိန္းခ်ီေသာ အရွိန္အဝါျဖင့္ အသံကုန္ ျမည္ဟည္း၍ ကမၻာေျမဆီသို႔ ခ်ည္းကပ္လာရာမွ ျဗဂၢဇာေခၚ ေနာက္ျပန္ ခြဲခြာေတာ့မည္ ျဖစ္ရာ မဟာကာလဇာတာ သည္ကား ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အတိတ္နမိတ္ မ်ိဳးစံုကို ေဖာ္ျပလွ်က္ ရွိေပေတာ့သည္။
အသံကုန္ျမည္ဟီး၍ မဟာပထဝီ ေျမႀကီးထံ ျပင္းထန္ေသာ အဟုန္ျဖင့္ ခ်ည္းကပ္လာေသာ အဂၤါၿဂိဳလ္မင္းသည္ ႏိုဝင္ဘာ လဆန္းပိုင္းမွစ၍ ကမၻာေျမႀကီးႏွင့္ အနီးဆံုးဆီသို႔ ေရာက္ရွိ၍ ျဗဂၢဇာ ျပဳရန္ ၄င္း၏အဟုန္ကို ဘရိတ္ဖမ္းခ်ိန္ ျဖစ္ရာ အဂၤါၿဂိဳလ္မင္း၏ ပါပသတၱိမ်ိဳးစံုကို အစြမ္းကုန္ ျမင္ရမည့္ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
အဂၤါၿဂိဳလ္မင္း၏ ကိုယ္ပြားဟု ေျပာရမည့္ ျမန္မာ စစ္တပ္သည္ ႏိုဝင္ဘာ လလယ္ပိုင္းအထိ ေသြးထြက္သံယိုမႈ မ်ိဳးစံု၊ မတရားမႈ မ်ိဳးစံု၊ အမ်ိဳး ဘာသာ၊ သာသနာတို႔အား ေဖာက္ျပန္ ေစာ္ကားမႈ မ်ိဳးစံုကို ျပဳမူလိမ့္မည္ဟု က်မ္းဂန္ အေထာက္အထားမ်ားက ျပဆိုလွ်က္ ရွိေတာ့သည္။ မဟာကာလဇာတာ အဂၤါၿဂိဳလ္မင္းကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ဇာတာ တနဂၤေႏြ ၿဂိဳလ္မင္းက ခုႏွစ္တန္႔ အျမင္ ႏွင့္ ျမင္ယွဥ္တားရာ ျမန္မာမင္း ဧကရာဇ္သည္ စစ္တပ္၏ ေဖာက္ျပန္ေသာ အျပဳအမူမ်ိဳးစံုကို အမိန္႔ေတာ္ မွတ္လိမ့္မည္ဟု ညႊန္ျပသည္။
သို႔ေသာ္ အဆိုပါ အဂၤါၿဂိဳလ္မင္း ျဗဂၢတက်င့္ခ်ိန္ ႏိုဝင္ဘာ(၂၁) ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ စစ္တပ္သည္ ပံုမွန္ အျပဳအမူတို႔မွ ေဖာက္ျပန္၍ က်င့္ၾကံမည္ ျဖစ္ရာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ နာခံမႈ ႏွင့္ ေသြးထြက္သံယို ျပဳက်င့္မႈတို႔ကို ရပ္တန္႔လွ်က္ ၄င္းအား ခုႏွစ္တန္႔ အျမင္ႏွင့္ ျမင္ယွဥ္ထားသူ တနဂၤေႏြ ၿဂိဳလ္မင္းကို ၿဂိဳလ္စစ္ ထိုးလိမ့္မည္ ျဖစ္ရာ မင္းဧကရာဇ္သည္ ေဆြျပတ္၊ မ်ိဳးျပတ္ သြတ္ခ်ာပါတ ဖမ္း၍ အသက္ခႏၶာ အိုးစားကြဲရမည္ဟု ဆိုလိုေပ၏။ ထိုကာလ၌ စစ္တပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္သစ္ကို ရရွိလတၲံ။
လူငယ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ ေသြးစြန္းထားေသာ စစ္တပ္ကို တေလ်ာ္ ကင္ပြန္းတို႔ႏွင့္ ေဆးေၾကာလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံ့ဝန္ကို ႏြားလား ဥႆဖတို႔လို ထမ္းလိမ့္မည္။ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အၾကံကို နာခံလိမ့္မည္။ လြန္ေလၿပီးေသာ အစိုးရ အဆက္ဆက္/ ကြဲျပားေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို စုစည္းေပးမည့္ ေခါင္းေဆာင္သစ္ကို ရရွိလိမ့္မည္။ ႏိုဝင္ဘာလ မွ ဧၿပီလ ကာလသည္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ညႇိႏွိဳင္းမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စည္းေဝးပြဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စာခ်ဳပ္ သေဘာတူမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပဳလုပ္မည့္ကာလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံေရးသမား အေပါင္းသည္ ေရွာင္ဖယ္ေနရာမွ စစ္တပ္၏ လံု႔လကို အသိအမွတ္ျပဳကာ ေပါင္းမိၾကခ်ိန္တြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အထြဋ္အထိတ္သို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္ ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ သံသယျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္တို႔သည္ ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္၊ ျမန္မာ ႏွစ္ဆန္းခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသစ္ကို အသိအမွတ္ ျပဳၾကလတၱံ။ ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏွစ္ဆန္းခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသစ္၏ အလံသစ္ ႏွင့္ ထိပ္သီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကမၻာ့လူထုက ေလးစားခန္႔ညား ၾကလိမ့္မည္။

အာရွတန္ဖိုးရဲ့ ေနဝင္ခ်ိန္

ေက်ာ္ေခါင္
Friday, 26 October 2007 15:35 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အစိုးရက ျပည္သူျပည္သားေတြအေပၚ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း အၾကား အျမဲလိုလို အျငင္းအခံု ျဖစ္ေနရတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စီးပြါးေရး ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႕မႈနဲ႕ စစ္အစိုးရအေပၚ ေဖ်ာင္းျဖ နားခ်ၿပီး စည္းရံုးမႈဆိုတဲ့ မူဝါဒ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ အေရးဟာ ႏိုင္ငံတကာ အလယ္မွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ကမၻာေပၚက လူသားတိုင္း၊ ႏိုင္ငံတိုင္း လက္ခံထားၾကၿပီး ပဋိပကၡေတြကို ေျဖရွင္းၾကတဲ့ နည္းနာေတြကို စြမ္းႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ထုတ္သံုးၾကပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစေရး အတြက္ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ မူဝါဒက စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔ အေရးယူေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႕ အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြကေတာ့ ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္ေရးကို ဆန္႕က်င္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ဆက္ဆံေရးလို႕ သူတို႕ေခၚတဲ့ အခ်ဳိသပ္ နားခ်ေရး သံခင္း တမန္ခင္း နည္းကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ က်င့္သံုးေနဆဲပါ။
ျမန္မာျပည္အေပၚ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔မႈဟာ ထိေရာက္မႈ မရွိတဲ့အျပင္ သာမန္ ျပည္သူေတြသာ ဒီပိတ္ဆို႕မႈေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ရတယ္ဆိုတဲ့ ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္မႈေတြကို ဒီဆယ္စုႏွစ္အတြင္း လိႈင္လိႈင္ ေျပာေနရာကေန သူတို႕ရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ လုပ္ေဆာင္မႈဟာလည္း မေအာင္ျမင္ပါဘူးလုိ႕ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဟာဆမ္း ဝီရာယုဒါ ကိုယ္တိုင္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ဝန္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဆီယံရဲ႕ ျမန္မာျပည္အေပၚ ထားတဲ့ သူတို႕မူဝါဒကေတာ့ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပါပဲ။ ဒါျဖင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အပါအဝင္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ျမန္မာျပည္အေပၚ ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္မႈဟာ တကယ္ပဲ ထိေရာက္မႈ ရွိရဲ႕လား။ ဘာ့ေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔ေရးမူကို ဆက္ၿပီး က်င့္သံုးေနတာလဲ။
ဒါကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲမွ ႏိုင္ငံ့ စီးပြါးေရးနဲ႕ က်န္အပိုင္းေတြပါ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ႕ စီးပြါးေရး ေကာင္းမြန္တဲ့ အခင္းအက်င္းရွိမွ ႏိုင္ငံေရးနဲ႕က်န္ အစိတ္အပိုင္းေတြပါ ေျပာင္းလဲလာမယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆ (၂)ခုဟာ ျမန္မာျပည္အေရးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး လြန္ဆဲြမႈႀကီး ျဖစ္ေပၚလာေစတာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ေစဖို႕ စီးပြါးေရးအရ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ ျဖစ္လာေစေအာင္ ဖိအားေပးေရးကို မူဝါဒတစ္ခုအျဖစ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္မႈကို က်င့္သံုးတဲ့အခါမွာ အဓိကအခ်က္ (၅)ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံက က်င့္သံုးေနတဲ့ အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး မူဝါဒေတြ ေျပာင္းလဲေစေရး (ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးေရး၊ ႏ်ဴးကလီးယား လက္နက္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ တားဆီး ဟန္႔တားေရး ကဲ့သို႔ေသာ အခ်က္မ်ား)၊ တည္ဆဲအစိုးရ ၿပိဳလဲသြားေစေရး (အစိုးရ တစ္ရပ္ရဲ႕ စီးပြါးေရး အခြင့္အလမ္းေတြကို ခ်ဳိးဖ်က္ပစ္သည့္ အခ်က္မ်ား)၊ တည္ၿငိမ္မႈ ကင္းမဲ့ေနတဲ့ အစိုးရ တစ္ရပ္က စစ္ေရးအရ က်ဴးေက်ာ္ႏိုင္သည့္အေရးကို ဟန္႔တားေရး၊ စစ္တပ္ တစ္ခု၏ စစ္ေရး ၿခိမ္းေျခာက္မႈ အလားအလာမ်ားကို အားနည္းခ်ိနဲ႔သြားေစေရး (စစ္အင္အား အဆမတန္ တိုးခ်ဲ႕ေနျခင္း)နဲ႕ အျခားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ေရး (ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံတြင္ အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈ ရပ္တန္႔သြားေစရန္) စတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြေၾကာင့္ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႕မႈကို က်င့္သံုးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမူဝါဒကို က်င့္သံုး လုပ္ေဆာင္တဲ့ အခါမွာလည္း ပစ္မွတ္ထားခံရတဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အခင္းအက်င္းေတြကလည္း အေရးပါတဲ့ေနရာမွာ ရွိပါတယ္။ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈ ထိေရာက္ေစေရး အတြက္ (၁)။ ပိတ္ဆို႔ခံရမယ့္ ႏိုင္ငံဟာ ဧရိယာအရ ေသးငယ္ၿပီး စီးပြါးေရး အားနည္းေနတဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနပါ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနရမယ္ (၂)။ အဲဒီႏိုင္ငံဟာ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔တဲ့ႏိုင္ငံနဲ႕ မဟာမိတ္ ျဖစ္ရမယ္ (၃)။ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈေတြကို အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္ရမယ္ (၄)။ ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ဆံုးရွံဴးရတဲ့ ကုန္သြယ္မႈ ပမာဏက နည္းပါးရမယ္ (၅)။ ပစ္မွတ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံကို လုပ္ေစခ်င္တဲ့ အေျပာင္းအလဲဟာ ေသးငယ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ ျပည့္စံုတဲ့အခါမွာ ဒဏ္ခတ္ အေရးယူမႈဟာ အင္အား ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔ကို ထိေရာက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ျမန္မာျပည္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈ ထိေရာက္မႈ ရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတာ ဒီအခ်က္ေတြနဲ႕ တိုင္းတာႏိုင္သလို ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးေတြ အခ်ိန္တိုအတြင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ ေခါင္းမာ တင္းခံေနတဲ့ အေျခအေနေတြကို ဖယ္ရွားလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ရင္းေၾကာင့္ က်င့္သံုးေနတဲ့ မူဝါဒကို သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရးအရ မတည္ၿငိမ္ဘူး၊ ဂလိုဗယ္လိုက္ေဇးရွင္း ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ မျဖစ္မေန ထိစပ္ ပတ္သက္ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဆံုးရွံဴးရတဲ့ ပမာဏေတြ ပိုပိုၿပီး ႀကီးလာေနတယ္၊ ပိတ္ဆို႔မႈကို အာခံရင္း ျပည္တြင္း ဖိႏွိပ္မႈေတြ အရွိန္ျမင့္လာတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း တစ္ခုလံုးက ႏိုင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ပါဆိုတဲ့ တြန္းအားေတြ ညီညီညာညာ ေပၚလာတာေတြဟာ ေရခံေျမခံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ပိတ္ဆို႕မႈဟာ အလုပ္မျဖစ္ဘူး၊ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရးသာလ်င္ လက္ေတြ႔က်တယ္ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ ကိုယ္တိုင္ စစ္အစိုးရနဲ႕ မကင္းႏိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘ႑ာေရး ထိခိုက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျဖစ္လာေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ဂယက္ေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အေရးယူမႈ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ပိတ္ဆို႔ေရး ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းမႈေတြေၾကာင့္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေငြေၾကး အရင္းအျမစ္ေတြ လွ်ပ္တျပတ္အတြင္း ျပတ္ေတာက္ သြားခဲ့ပါတယ္။ စီးပြါးေရး တည္ၿငိမ္မွ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္လာေစမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ခ်ဳိးဖ်က္ ႏိုင္လိုက္တဲ့အခါ အာဆီယံ၊ တရုတ္နဲ႕ အိႏိၵယ အစိုးရေတြ ကိုယ္တိုင္က ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႕ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး မျဖစ္မေန လုပ္ဖို႔ လိုေနၿပီလို႕ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာလာရတဲ့ ကိန္းကို ဆိုက္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ပိတ္ဆို႕မႈေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ အလဲထိုးခံလိုက္ရတဲ့ ကနဦးအခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ စစ္အစိုးရ ရင္ဆိုင္ေနရတာက ၁၉ ႏွစ္လံုးလံုး မလုပ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကို လုပ္ပါမယ္လို႕ ကတိေပးခဲ့ရတာပါပဲ။ ဒါေတြဟာ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔မႈ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖို႕လိုတယ္ဆိုတဲ့ ဖိအားကို မျငင္းဆန္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္ သြားေစတာမို႕ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႕ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပိတ္ဆို႕မႈဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီပိတ္ဆို႕မႈေတြေၾကာင့္ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ထိခိုက္ပါတယ္လို႕ စစ္အစိုးရ ကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံလာၿပီး ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေစခ်င္ရင္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ရုပ္သိမ္းေပးရမယ္လို႕ အေပးအယူ လုပ္လိုတဲ့သေဘာ တီးေခါက္လာပါတယ္။
လာမယ့္ သီတင္းပတ္ေတြအတြင္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက ထပ္မံ ျပဌာန္းဖို႔ရွိတဲ့ Burma JADE Act 2007 ဟာ ကုလသမဂၢက ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးကို ျခြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးေရး၊ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အျမန္ဆံုး စတင္ေရး ေျခလွမ္းေတြ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနတာကို ရပ္တန္႔ေစဖို႕ ေနာက္ထပ္ လွမ္းေနတဲ့ အင္အားျပင္းတဲ့ ဖိအား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသီတင္းပတ္ အတြင္းမွာလည္း ေတာင္အာဖရိကနဲ႕ ဆြစ္ဇာလန္ ႏိုင္ငံေတြက ျမန္မာျပည္က တင္သြင္းလာတဲ့ အဝတ္အစားနဲ႕ ေရထြက္ ပစၥည္းေတြကို ဆိပ္ကမ္း ေရာက္ၿပီးမွ ျပန္ပို႔ခံလိုက္ရတဲ့ သီးျခားအဓိပၸါယ္နဲ႕ အေရးယူမႈေၾကာင့္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ရပ္တည္ေရးဟာ ပိုၿပီး အၾကပ္ရိုက္ေစခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ေကာင္းစားေရး စီးပြါးေရး မူဝါဒကို က်ားကန္ေပးေနတဲ့ အလိုေတာ္ရိ စီးပြါးေရး သမားေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ အမည္ပ်က္ စာရင္းထဲ ထည့္သြင္းခံရတာေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ ဘ႑ာေရး စာရင္းေတြကို ပိတ္ဆို႔လိုက္တာေတြေၾကာင့္ စကၤာပူ အပါအဝင္ ေဒသတြင္းက ႏိုင္ငံေတြကပါ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ေတြကို အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ေရးဆိုတာ ခက္ခဲလာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲေတြ လုပ္ပါလို႕ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာလာေနသလို စစ္တပ္ကို ဖယ္ရွားလိုက္ရင္ အီရတ္က အေျခအေနေတြလို ျဖစ္လာမယ္လို႕ ေဗဒင္ဆရာလိုလို ေလသံေတြ ပစ္လာၿပီး စစ္အစိုးရ ျပဳတ္က်ေရးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕၊ အာဏာ ခြဲေဝေရးလုပ္ၿပီး အရပ္သား အစိုးရ ဖြဲ႔ပါလို႕ ေျပာလာၾကပါတယ္။ ဆူဟာတိုလြန္ ကာလေတြကို နမူနာ ယူပါတို႕၊ ေျမာက္ကိုရီးယား အေရး (၆) ႏိုင္ငံ ေဆြးေႏြးပြဲအတိုင္း လိုက္ပါတို႔ ေျပာလာပါတယ္။ ဒါဟာ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ေရး မူဝါဒ ဗုန္းခနဲ လဲၿပိဳသြားတာကို သိကၡ ာ ဝိုင္းဆယ္ၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အာဆီယံဟာ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို မေထာက္ခံပါဘူးလို႕ တြင္တြင္ ေျပာေနရတာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ အေျဖကေတာ့ ေခတ္မီေရး၊ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္ဝေရးမူေၾကာင့္ စီးပြါးေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးကို ထိခိုက္မႈကို မလိုလားျခင္းနဲ႕ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ျမန္မာျပည္ ေပၚလစီအေပၚ သတိထားေနျခင္းေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ျမန္မာျပည္အေပၚ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈကို အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြဟာ သိပ္ကို စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ တရုတ္ၾသဇာ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈကို ဟန္႕တားႏိုင္ေရးအတြက္ အာဆီယံအဖြဲ႕ကို ထူေထာင္ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္ မဟာမိတ္ ႏိုင္ငံေတြလို ျမန္မာျပည္ကို ပိတ္ဆို႕လိုက္ရင္ တရုတ္ လႊမ္းမိုးမႈနဲ႕ စီးပြါးေရးဟာ ျမန္မာျပည္မွာ တမိုးလံုး ေဖ်ာက္ဆိပ္ ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒါကို အိႏိၵယကလည္း အျဖစ္မခံႏိုင္ပါဘူး။ အိႏိၵယနဲ႕ အာဆီယံ တဦးကိုတဦး ေစ်းကြက္အရ လိုအပ္ေနၾကတာမို႕ ျမန္မာျပည္ဟာ သူတို႔ၾကားက ပင္မ အဆက္အသြယ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာဆီယံဟာ ကုလသမဂၢ အလိုအတိုင္းသာ လုပ္ပါ၊ ေထာက္ခံပါတယ္လို႕ တစိုက္မတ္မတ္ ေျပာလာပါၿပီ။
ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ေခါင္းမာမႈကို တစ္ခ်က္တည္း အလဲထိုးႏိုင္မယ့္ ကစားကြက္ကေတာ့ တရုတ္ကို ဖိအားေပးတဲ့နည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ အစိုးရသာ ေရရွည္အျမင္နဲ႕ ျမန္မာျပည္ အေရးကို ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ေျမာက္ကိုရီးယားကို ဖိအားေပးသလို ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ကို ဖိအား ေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ အေျပာင္းအလဲ ရွိေပမယ့္ တရုတ္အစိုးရက ေသခ်ာေပါက္ အျမတ္က်န္မွ ဒီပြဲကို ဝင္ႏႊဲမွာပါ။ သူ႔ၾသဇာသံုးၿပီးမွ အိႏိၵယနဲ႕ ေဝစုခြဲရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရွံဴးေနေသးတာမို႕ ေစ်းတင္ထားတဲ့ အေျခအေနမွာ ရပ္တည္ေနတာပါ။ ဂလိုဗယ္လိုက္ေဇးရွင္း ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္ အေရးဟာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံခ်င္းစီရဲ႕ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြါးေတြၾကားမွာ မေဗဒါက အယက္အကန္ ခံေနဆဲပါပဲ။ ကမၻာႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကလည္း အခ်ိန္ေတြ ၾကာျမင့္ခဲ့ရသလို ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ပြဲကို ညတြင္းခ်င္း မရႏိုင္တဲ့ ခရီးရွည္ေတြကို တအိအိ ျဖတ္သန္းေနရဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိႈင္းေၾကာင့္ပဲ စစ္အစိုးရဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ဖိအားေတြကို အလူးအလဲ ခံေနရတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႕ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာတူညီမႈ မရွိဘဲ စစ္အစိုးရက ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ဂယက္ႀကီးပါပဲ။
ေနာက္ထပ္တေခါက္ ဒီေမးခြန္းကို ျပန္ေမးပါရေစ။ ျမန္မာျပည္အေပၚ စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႕မႈဟာ ထိေရာက္ပါရဲ႕လား။ လီကြမ္ယူရဲ႕ တစ္ခ်ိန္တုန္းက စီးပြါးေရး ေျပာင္းလဲၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈ ရွိႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အာရွတန္ဖိုးဟာ သက္တမ္းမၾကာခဲ့ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ျမန္မာျပည္က သက္ေသျပပါလိမ့္မယ္။

အၾကမ္းမဖက္ျခင္းရဲ့ တန္ခိုး

ေဆာင္းပါး
ရဲမင္းထြန္း
Monday, 29 October 2007 11:47 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ျမန္မာစစ္အုပ္စုက ဘုန္းဘုန္းတို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့တာဟာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါ။ ျပည္သူမ်ား အျမင္မွာ စစ္အုပ္စု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေပၚ ယံုၾကည္ အားထား လက္ခံႏိုင္မွဳ ရွိရွိသမွ် အားလံုး ဆံုးရွံဳး ကြယ္ေပ်ာက္သြားျပီ ျဖစ္လို႔ အာဏာ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး အတြက္ အင္အားသံုး ႏွိမ္နင္းေရး နည္းလမ္း တစ္ခုသာ က်န္ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္၊ သူတို႔မွာ ေသနတ္နဲ႕တင့္ကားေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ ဒီလို အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြ အေပၚ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္တဲ့ မသတီစရာ အလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္ဖို႔မွာ ေအာက္ေျခက သာမန္ စစ္သားေလးေတြ အေပၚမွာ မွီခိုေနရဆဲပါ။ သမိုင္းက သင္ၾကားမွဳက အမိန္႔နာခံမွဳေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားတာနဲ႔ တခ်ိန္မွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘက္ေျပာင္းၾကျပီ ဆိုတာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ စစ္အုပ္စုေတြရဲ႕ အာဏာဟာလည္း ဖရိုဖရဲ ျပိဳကြဲ က်ဆင္းသြားေရာတဲ့။
ဒီလို သမိုင္းစကၡဳ မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မျပီးဆံုးေသးပါဘူး။ တာစူစပဲ ရွိပါေသးသည္။
အၾကမ္းမဖက္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲမွာ အာဏာ ဖီဆန္မွဳဟာ အဓိက အက်ဆံုးပါ။ မဟတၱမ ဂႏၵီၾကီးက အာဏာအထက္ဆံုး ဆိုတဲ့သူေတြေတာင္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျပည္သူေတြရဲ႕ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳ မပါရင္ အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ မရပါဘူးတဲ့။ လမ္းမေတြေပၚ လူအစုအေဝးနဲ႕ အင္အားျပမွ၊ အၾကမ္းမဖက္ လွဳပ္ရွားမွဳ ေအာင္ျမင္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ျပည္သူေတြက အစိုးရနဲ႕ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳေတြ ရပ္ဆိုင္းျပီး အမိန္႔နာခံဖို႔ ျငင္းဆန္ပါကလည္း လက္ရွိ စနစ္ရဲ႕ တည္ရွိမွဳအေပၚ ထိခိုက္ အင္အားခ်ိနဲ႔ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း စစ္အစိုးရကို အာဏာ ဖီဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနေသးေၾကာင္း သတင္းေတြ ေပါက္ၾကား ထြက္ေပၚလာေနဆဲပါ။ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားရဲ႕ အဆိုအရ လူျမင္ရာ အုတ္တံတိုင္း နံရံေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ နံရံေတြ၊ မိုးပ်ံ ပူေပါင္းေတြနဲ႕ ေနာက္ဆံုး အင္းအိုင္ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြထဲက ေဖာင္မ်ားေပၚမွာပါ အစိုးရ ဆန္႔က်င္တဲ့ ပိုစတာမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါသတဲ့။
ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပမွဳေတြဟာ အၾကမ္းမဖက္ လွဳပ္ရွားမွဳ တိုက္ပြဲၾကီး တခုလံုးနဲ႕ႏွိဳင္းယွဥ္ရင္ အင္အား အတိုင္းအဆျခင္း မတူညီေပမယ့္လို႔ အၾကမ္းမဖက္ေရး မူရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ တခုေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုနည္းတူ၊ လူေတြေထာင္နဲ႕ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး လမ္းေပၚထြက္လာျပီး ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ သူေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာထား ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ျပည္သူအင္အား ဆိုတာကလည္း ထူးထူးျခားျခား နားလည္ရ ခက္ခဲတဲ့ အရာတခုေတာ့ မဟုတ္ပါ။
ျပည္သူ႔အင္အား ဆိုတာ အၾကမ္းမဖက္ေရး နည္းေပါင္းစံုကို အရွည္တည္တံံ့စြာ မဟာဗ်ဴဟာ ေျမာက္ အသံုးခ်ေစတဲ့အရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းေတြထဲမွာ လူထုနဲ႔ဝန္ထမ္းေတြက အမိန္႔အာဏာ ဖီဆန္လို႔ အာခံမွဳ၊ သပိတ္ေမွာက္မွဳ၊ ဆႏၵျပမွဳနဲ႕ အစိုးရနဲ႕ မပူးေပါင္းေရး နည္းလမ္းေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္ ဆန္႔က်င္ေရး တဦးျဖစ္တဲ့ ဂ်န္းရွပ္ (Gene Sharp) ကေတာ့ အၾကမ္းမဖက္ ဆန္႔က်င္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳေပါင္း (၁၉၈) မ်ိဳးကို စာရင္း ျပဳစုထားျပီး လွဳပ္ရွားမွဳ တခုတိုင္းဟာ လွဳပ္ရွားမွဳ အသစ္တခုကို ဖန္တီး ျဖစ္ေပၚေစတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
အၾကမ္းမဖက္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳမွာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ (၄) ရပ္ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြက တိုင္းႏိုင္ငံတခု၊ ေဒသတခုနဲ႔ ျမိဳ႕ၾကီးတျမိဳ႕တို႔ရဲ႕ပံုမွန္ လွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ရပ္ဆိုင္း ေစႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီကမွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္လို႔ မရဘဲ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ခ်ီလီ ႏိုင္ငံက ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ၾသဂတ္စတို ပီႏိုေခ်း လက္ထက္မွာ အတိုက္အခံတို႔ ေတာင္းဆို လွဳပ္ရွားခဲ့တာကေတာ့ ပံုမွန္ႏွဳန္းထားမွ အရွိန္ေလွ်ာ့ခ်လို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ အလုပ္လုပ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။သတ္မွတ္ထားတဲ့ တရက္မွာ ခ်ီလီ ျမိဳ႕ေတာ္ စန္တီယာဂို ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြဟာ အရွိန္တဝက္ေလွ်ာ့လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းနဲ႕ အရွိန္႔ေလွ်ာ့ ကားေမာင္း ျပသခဲ့ျပီး သူတို႔တေတြ ခံစားေနရတာ ဒီေလာက္နဲ႕ လံုေလာက္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကို တစံု တေယာက္မွ အႏၲရယ္ က်ေရာက္ျခင္း မရွိေစဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။
ျပည္တြင္းနဲ႕ အဆက္အသြယ္ ရွိေနဆဲ ျပည္ပမွာ ခိုလွံဳေနသူ ျမန္မာတေယာက္က ႏိုင္ငံေရး လွဳပ္ရွားသူမ်ား အေနနဲ႔ ျပည္သူမ်ားအား အစိုးရနဲ႕ မပူးေပါင္းေရးနဲ႕ စက္ရံုမ်ားနဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ မသြားေရာက္ေရးကို လွံဳ႕ေဆာ္ထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
စီးပြားေရး ဘာသာရပ္နဲ႕ ႏိုဘယ္လ္ဆု ရရွိထားသူ ေသာမတ္ ရွီးလင္းက ႏွစ္ေပါင္း(၃ဝ)က အေျခအေနကို ျပန္ေျပာင္း ေထာက္ျပရင္း အၾကမ္းမဖက္တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳဟာ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ လိုအပ္မယ့္ ေငြေၾကး၊ အစားအေသာက္၊ ေထာက္ပံ့ေရး ပစၥည္းမ်ားနဲ႕ လူအင္အားကို ေပးအပ္ျခင္း မရွိဘဲ ျငင္းဆန္ေရး ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကားပါတယ္။
ဖိလစ္ပိုင္ ႏိုင္ငံက အာဏာရွင္ ဖာဒီနန္ မားကို႔စ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ျပည္သူေတြက အစိုးရနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့ ဘဏ္မ်ားကေန စုေဆာင္းေငြမ်ား ျပန္လည္ ထုတ္ယူျခင္း၊ ေရဖိုး၊ မီးဖိုးမ်ား မေပးဘဲ ရပ္ဆိုင္းျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္မွဳဟာ ေငြေၾကး အၾကီးအက်ယ္ လိုအပ္ေနျပီး တလြဲတေခ်ာ္ စီမံခံေနရတဲ့ စီးပြားေရး အေပၚ အၾကီးအက်ယ္ ဖိအား ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ ဖိႏွိပ္မွဳကိုလည္း အလကား လုပ္လို႔ မရတာေၾကာင့္ မားကိုစ္ဟာ ေငြ အေျမာက္အျမား လိုအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူခိုင္းေစတဲ့ စစ္သားေတြကို ေကြ်းဖို႕၊ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ဖို႔၊ လက္နက္ တပ္ဆင္ဖို႕တို႔အျပင္ ထိပ္တန္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ အတြင္းစည္းက လူေတြ ဆက္လက္ သစၥာခံဖို႔ အတြက္လည္း ေငြနဲ႕ပဲ ဝယ္ယူရတဲ့အတြက္ ဖိႏွိပ္မွဳဟာ သူ႔အတြက္ ေငြေၾကးမ်ားစြာ ကုန္က်ေစပါတယ္။
အၾကမ္းမဖက္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာနဲ႕ လွဳပ္ရွားမွဳေတြဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ စစ္အစိုးရကို အေထာက္ အပံ့ ေပးေနတဲ့ ေထာက္တိုင္မ်ားကိုလည္း အင္အားခ်ိနဲ႔ ေစပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ရဲအဖြဲ႕နဲ႕ စစ္တပ္တို႔ အပါအဝင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ အုပ္စုမ်ားပါ။ ျပည္ပ မွာ ခိုလွံဳေနသူ ျမန္မာတဦးက ျမန္မာ စစ္သားမ်ား အေနျဖင့္ အမိန္႔ကို အျပည့္အဝ နာခံျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ဟာ ခြင့္မဲ့ ပ်က္ကြက္ေနၾကေၾကာင္းနဲ႔ နအဖအတြင္းက ထိပ္တန္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးအၾကား မေျပလည္မွဳဟာ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီး ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း ေျပာၾကားပါတယ္။
ယခင္ အၾကမ္းမဖက္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳ တိုက္ပြဲမ်ားမွ ရရွိတဲ့ သခၤန္းစာအရ လက္စားေခ်မွဳ မပါဝင္ဘဲ တရားမွ်တတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေပၚထြက္လာေရး အျမင္ကို အားလံုး သိရွိေစရန္ ေၾကညာ ေျပာၾကားခ်က္ဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ မွ်တတဲ့ ဒီလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ဖိႏွိပ္သူမ်ား ဖက္မွ ဘက္ေျပာင္း ခိုလွံဳလာသူေတြအတြက္ ေနရာတေနရာ ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိထားေစေရး ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး အခ်က္အေနနဲ႕၊ အၾကမ္းမဖက္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳ ကိုုယ္တိုင္ကိုယ္က ျပည္သူလူထုမွ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ေဆာင္လာေရးကို စြဲေဆာင္ ေစႏိုင္ပါတယ္။ အေရအတြက္ တိုးတက္ မ်ားျပားလာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အစိုးရရဲ႕ ညပိုင္း သတင္း ေၾကညာခ်က္ စတင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားမ်ား ပိတ္ျခင္းအျပင္ အေမွာင္ခ် ေနထိုင္၍ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကို ေထာက္ခံေသာ သေကၤတကို ျပသလွ်က္ ရွိေနၾကေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အေနနဲ႕ ႏွဳတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္မွဳေတြကို လိုလားတဲ့အတိုင္း ရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ တခ်ိန္မွာ တိုးတက္ ၾကီးထြားလာႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္နဲ႕ စုစည္း လွဳပ္ရွားမွဳပါ။ ဒီလို ျဖစ္ရပ္အေနနဲ႕ (၁၉၉၇)ခုႏွစ္မွာ တူရကီ ႏိုင္ငံအတြင္း လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ ျခစားမွဳကို ကန္႔ကြက္တဲ့ သန္းေပါင္း (၃ဝ) ရွိတဲ့ လူထုက မီးအမွာင္ခ်ကာ ဆႏၵျပလို႔ ေပၚေပါက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
အက်ဥ္းက်ခံေနရစဥ္ အတြင္းက မာတင္လူသာကင္းက 'နာက်င္မွဳေတြနဲ႔ ဒြန္တြဲ ရရွိခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳအရ ဖိႏွိပ္သူမ်ားမွ လြတ္လပ္မွဳကို ဘယ္ေတာ့မွ ေပးအပ္ျခင္းမရွိဘူး ဆိုတာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ နားလည္ သိရွိပါသည္' 'လြတ္လပ္မွဳကို ဖိႏွိပ္သူမ်ားကသာ ေတာင္းဆိုရပါမည္'ဟု ေရးသား ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြဟာ ဒီနည္းအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကျပီး မရွိန္မပ်က္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ရဲမင္းထြန္း
(၂ဝဝ၇ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၁၈)ရက္ေန႔ထုတ္ International Herald Tribune သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးရွင္ Shaazka Beyerle ႏွင့္ Cynthia Boaz တို႔၏ The Power of nonviolence ကို ျပန္ဆိုသည္။)
(ဘာသာျပန္သူ ဦးရဲမင္းထြန္းသည္ နအဖစစ္အစိုးရက ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ျပသခဲ့ၾကေသာ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားကို အင္အားသံုး သတ္ျဖတ္ ျဖိဳခြင္းခဲ့ျခင္းကို ကန္႔ကြက္ေသာအားျဖင့္ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံရံုး၏ လက္ေထာက္ အတြင္းဝန္ အျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ အယ္ဒီတာ)

ေရႊဝါေရာင္တိုက္ပဲြတြင္ ပါဝင္သူ ရခိုင္ သံဃာေတာ္ႏွစ္ပါး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ေရာက္

အင္တာဗ်ဴး
မဇၩိမသတင္းဌာန
Monday, 29 October 2007 21:28 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ပါဝင္ လႈပ္ရွားခဲ့သူ ရခိုင္သံဃာေတာ္ ႏွစ္ပါးသည္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား၏ လိုက္လံ ဖမ္းဆီးျခင္းမွ လြတ္ကင္းေစရန္အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံသို႔ ခက္ခဲစြာ ထြက္ေျပးခဲ့ၿပီးေနာက္ ယေန႔တြင္ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တုိင္း ေတာင္ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္ ဆိပ္ကမ္းၿမ့ဳိနယ္ ရတနာလမ္းမွေန၍ ရာဇၿဂိဳလ္ စာသင္တိုက္တြင္ အလိုေတာ္ျပည့္ ဓမၼစာရိယ တကၠသိုလ္၌ ပညာသင္ၾကားေနရင္း ရန္ကုန္မွ ေရႊဝါေရာင္ဆႏၵျပပဲြတြင္ ၅ ရက္တိုင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ဦးအိႏၵ ပညာ (သက္ေတာ္ ၂၆ ႏွစ္) ႏွင့္ ဦးမာဂိႏၵ (သက္ေတာ္ ၂၁ ႏွစ္) တို႔အနက္ ဦးအိႏၵပညာကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထား သည္မ်ားကုိ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ဦးဇင္းတို႔ ဘယ္ေန႔တုန္းက ထြက္ခဲ့တာလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ေအာက္တုိဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္က ထြက္လာတာ။ လမ္းမွာ နည္းနည္းေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ကို စစ္တာ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေလ်ာေလ်ာရွဴရွဴေတာ့ ေရာက္ပါတယ္။
ေမး။ ။လမ္းမွာ ဘယ္လို လာခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ရန္ကုန္ကေနၿပီးေတာ့ ရဲေအာင္လံ ကားကို စီးၿပီးေတာ့ ေတာင္ကုတ္ကေန ဒကာတဦးရဲ့ အကူအညီနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ကို သြားမဲ့ဘုတ္ကို ေမွာင္ခိုနဲ႔ လာခဲ့ရတာပါ။
ေမး။ ။လမ္းမွာ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ ေတြ႔ခဲ့လဲ။
ေျဖ။ ။ေတာင္ကုတ္မွာေတာ့ စစ္တယ္။ လမ္းမွာလည္း တည္းမယ့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မရွိဘူး။ သိပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ မရွိေတာ့ တည္းခို ရိပ္သာမွာ အိပ္ရတာေပါ့။ ရဲသားေတြက ၃ ခါေတာင္ လာစစ္တယ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခက္အခဲ ေတြ႔တာကေတာ့ ထံုးစံတိုင္းေပါ့။ ဟိုတုန္းကေတာ့လို သိပ္မေခ်ာင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဆႏၵျပတာေတြ ၾကားထား တဲ့ အခါက်ေတာ့ သိပ္ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူးေလ။
ေမး။ ။ရန္ကုန္မွာ ဆႏၵျပပြဲမွာ ဦးဇင္းတို႔က ဘယ္လို ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့တာလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။စက္တင္လာလ ၁၉ ရက္ေန႔က စၿပီးေတာ့ ဥပုသ္ေန႔ေပါ့ေနာ္ စပါဝင္ခဲ့တာ။ ၂၆ ရက္ေန႔ထိ ပါဝင္ခဲ့တာေပါ့။
ေမး။ ။ဆႏၵျပပြဲမွာ ဦးေဆာင္ၿပီး ပါဝင္ခဲ့တာလား။
ေျဖ။ ။ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ပါဝင္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔တိုင္းလိုလိုေတာ့ ပါဝင္ခဲ့တယ္။
ေမး။ ။ဦးဇင္းတို႔ ေက်ာင္းကို အာဏာပိုင္ေတြက လာဖမ္းတာလား။
ေျဖ။ ။လာဖမ္းမယ္လို႔ေတာ့ ၾကားေနတာ။ လာလည္း လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကလည္း ၾကည့္ေနတာေပါ့။ စစ္ကားေတြနဲ႔ လာဖမ္းတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဦးဇင္းတို႔က ထြက္ေျပး ေနတာေပါ့။
ေမး။ ။ျပည္တြင္းက ဆႏၵျပပြဲေတြ အေပၚမွာ ဦးဇင္းတို႔ ဘယ္လို သံုးသပ္မိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ျပည္တြင္းက ဆႏၵျပတာေတြကေတာ့ ထူးျခားမႈေတာ့ ရွိမွာပါ။ လူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး နစ္နာခဲ့ၾက တာေပါ့။ ျပည္တြင္းမွာလည္း ရန္ကုန္ၿမ့ဳိမွာဆို ဘုန္းႀကီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မရွိၾကေတာ့ဘူးေလ။ ဘုန္းႀကီးတို႔ ေက်ာင္းက သံဃာအပါး ၈ဝ ေက်ာ္ဆိုရင္ အခု မရွိသေလာက္ ျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ တပါးမွ ရွိၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီးေတာ့ စေတးရလိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ၿငိမ္းခ်မ္းလာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ မိပါတယ္။
ေမး။ ။ဦးဇင္းတို႔ အခု ဘယ္လို ဆက္လုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားထားလဲ ဘုရား။
ေျဖ။ ။ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ေနရတာ သိပ္လည္း အဆင္မေျပဘူး။ နအဖ စစ္အစိုးရကိုလည္း မုန္းတီး ရံြ႕ရွာေနတဲ့ အခါက်ေတာ့၊ ဒီကို ထြက္လာလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကူညီမဲ့ လူေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေတာ့ ဘာေတြ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ မစဥ္းစားမိေသးပါဘူး။
ေမး။ ။ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္း အေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲရွင္။
ေျဖ။ ။အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူကိုခ်စ္တဲ့ အစိုးရ ျဖစ္သင့္တာေပါ့။ ခ်စ္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ျပည္သူ အားကိုးေလာက္တဲ့ အစိုးရ ျဖစ္သင့္တာေပါ့။ အားကိုးေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိရင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုေတြက ဆက္လက္ ေတာ္လွန္ေန မွာပါပဲ။ ေႏွာင့္ယွက္ ေနမွာပဲ။ ဦးဇင္းတို႔လည္း ဆြမ္း လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီဒုကၡေတြကို ဦးဇင္းတို႔က မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ အခုလို သပိတ္ေမွာက္တာပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေျပာခ်င္တာကေတာ့ နအဖ စစ္အစိုးရကို ဆက္လက္ၿပီး သပိတ္ ေမွာက္ၾကပါ။ အေလးအနက္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ပဓါန စာေမးပြဲေတြကို သံဃာေတာ္ေတြ မေျဖၾကဖို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဒါဟာ စစ္အစိုးရကို သပိတ္ေမွာက္ရာ ေရာက္မယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
(စက္တင္ဘာလ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး အၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႔ သံဃာ အပါး ၃ဝ ေရာက္ရွိလာၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ပထမ ၄ ပါး၊ ဒုတိယ ၁၁ ပါး၊ တတိယ ၁၂ ပါးႏွင့္ စတုတၳ ၁ ပါး ေပါင္း ၂၈ ပါး ျပန္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ေရႊဝါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူမ်ား မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သြားေရာက္၍ ပညာသင္ေနသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံသား သံဃာေတာ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားမွ ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္း ေဒသ အသီးသီးမွ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ လိုက္သျဖင့္ ေနရပ္ရင္းသို႔ ျပန္လည္ ႂကြခ်ီလာၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ေရာက္ရွိလာသည့္ ရဟန္းပ်ဳိ သံဃာႏွစ္ပါး သည္ ရန္ကုန္ လႈပ္ရွားမႈ အတြင္း ပါဝင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဖမ္းဆီးမခံရရန္ ထြက္ေျပး ခိုလႈံလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု သံဃာေတာ္မ်ားကို ေကာ့စ္ဘာဇာ အေျခစိုက္ ျမန္မာ အတိုက္အခံ အင္အားစု (ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံ) Opposition Force of Burma (Bangladesh) မွ တာဝန္ယူ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီထားေၾကာင္း သိရသည္။)

ေဒၚစုဓာတ္ပံုမ်ား ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ရ

ေအာက္တိုဘာလ ၂၄ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အေၾကာင္း ေရးသားခ်က္ေၾကာင့္ လူထု ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ ဓာတ္ပံုမ်ား ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ အခ်ဳိ့တြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ ရခဲ့ၾကသည္။
အပတ္စဥ္ ထုတ္ဂ်ာနယ္မ်ား ျဖစ္သည့္ ျမန္မာတိုင္းမ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းမ္၊ ယံုၾကည္မႈႏွင့္ လွ်ပ္တျပက္ ဂ်ာနယ္တို႔တြင္ ကုလ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၊ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္အတူ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဓာတ္ပံုကို မ်က္ႏွာဖံုး သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ ရၾကသည္။
“ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ ဆိုင္ရင္ေတာ့ ထုတ္ခြင့္ေပးတယ္။ သတင္းစာေတြထဲမွာကိုက ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အေၾကာင္းေတြ ပါတယ္ေလ။ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးတဲ့ စကားေတြကိုသာ ထည့္လို႔ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ္လို႔ ေနာက္တပတ္ေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ထည့္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဘာမွ ကိစၥမရွိဘဲနဲ႔ ထည့္လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေပၚျပဴလာ ဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာ ဦးဟိန္းလတ္က မဇိၩမကို ေျပာသည္။
ေဒၚစု ဓာတ္ပံု ပါရွိသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ား ထုတ္ေဝရာတြင္ မိမိတို႔ ဆႏၵေၾကာင့္ ထုတ္ေဝျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္တေစာင္မွ တာဝန္ခံ တဦးကလည္း ယခုလို ေျပာဆိုခဲ့သည္။
“က်ေနာ္တို႔က ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထည့္တယ္၊ စိစစ္ေရးကို တင္တယ္။ ပထမေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သတင္းစာမွာ ၄ ပံု ထည့္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဦးေအာင္ၾကည္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ ဂမ္ဘာရီ ပံုရယ္ ထည့္ပါတယ္။ ပထမမွာေတာ့ ေဒၚစုပံု အျဖဳတ္ခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေသခ်ာ ညိႇႏႈိင္းေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ၾကည္ ပံု ျဖဳတ္ၿပီးေတာ့ ေဒၚစုပံု ထည့္လိုက္တာပါ” ဟု တာဝန္ခံက ေျပာသည္။
ေဒၚစုပံုေၾကာင့္ ျမန္မာတိုင္းမ္ ဂ်ာနယ္ ေရာင္းေကာင္းေနေၾကာင္းႏွင့္ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ဂ်ာနယ္မ်ား ေရာင္းအားက်ျခင္းေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္တိုက္မ်ား ျပန္သိမ္းရသည့္ အေျခအေန ရွိခဲ့ေၾကာင္း ၎ဂ်ာနယ္ တာဝန္ခံက ဆက္ေျပာသည္။
“ခါတိုင္းဆိုရင္ ဂ်ာနယ္ မေရာင္းရလို႔ ျပန္သိမ္းလိုက္တာေတြ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဂ်ာနယ္က ၁၉ ရက္ေန႔က ထုတ္တယ္။ ထုတ္ၿပီးေတာ့ ၁ ရက္၊ ၂ ရက္အတြင္းမွာ ေရာင္းကုန္သြားတယ္။ ထပ္ၿပီးေတာ့ လက္ေပြ႔ေရာင္းတဲ့ သူေတြ၊ နယ္ကို လက္ကားျဖန္႔တဲ့ သူေတြကေန ထပ္လိုခ်င္တယ္။ ရအုန္းမလား ဆိုၿပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္ ေမးၾကတယ္”

ဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္ ေစာေစာ ျပန္သြားမည္

မဇၩိမသတင္းဌာနေအာက္တုိဘာလ ၂၄ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
ကုလ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္သို႔ ေနာက္တႀကိမ္ထပ္မံ လာေရာက္ လည္ပတ္ခြင့္ကို အမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္ ရက္ေစာစြာ စစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳလုိက္သည္။
ယခင္က ႏိုဝင္ဘာလ လလယ္ပိုင္း တရက္ရက္တြင္ လာေရာက္ခြင့္ျပဳမည္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ သူ႔ခရီးစဥ္ကုိ ႏိုဝင္ဘာ ပထမပတ္ အတြင္းသို႔ သေဘာတူ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးလိုက္သည္။
“မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ အဓိက က်တဲ့ ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာ ဆက္ေဆြးေႏြးေနတယ္။ အဲဒီ ေဒသတြင္းကေနပဲ ျမန္မာျပည္ကို တိုက္႐ုိက္ သြားပါလိမ့္မယ္” ဟု ယမန္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢဳိလ္ Michele Montas က သတင္းေထာက္မ်ားကို နယူးေဒလီတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အိႏၵိယ ထိပ္တန္း ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရာတြင္ အေသးစိတ္က်ၿပီး ထိေရာက္ အက်ဳိးရွိေသာ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားဟု Montas က ျပန္လည္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ယခုအခါ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ ဘီဂ်င္းရွိ အရာရွိမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ သြားေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထိုေနာက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ခရီးဆက္မည္ ျဖစ္သည္။
ကုလ ကိုယ္စားလွယ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က ေနာက္ဆံုး သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။ အဆိုပါ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္အတြင္း ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္း ခံေနရသည့္ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊတို႔ကို ေတြ႔ဆံုခဲ့ကာ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ေရးတို႔အတြက္ ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူညီမႈရရန္ နည္းလမ္းရွာလွ်က္ ရွိသည္။
စစ္အစိုးရက ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အထူး ကုိယ္စားလွယ္ မစၥတာ မစၥတာ ေပၚလိုဆာဂ်ီယို ပင္ညဲရိုးကိုလည္း လာေရာက္ခြင့္ ျပဳလိုက္ရာ ထိုဖိတ္ေခၚမႈမွာ ၄ ႏွစ္ၾကာ ျငင္းပယ္ထားမႈကို အဆံုးသတ္မွာ ျဖစ္သည္။

အမ္ေအအိုင္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္း ျပန္လည္အသက္၀င္မည္

သန္းထိုက္ဦး (မဇၩိမသတင္းဌာန)ေအာက္တိုဘာလ ၂၄ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္

ရပ္ဆိုင္းထားသည့္ ျမန္မာ အဲယားေဝး အင္တာေနရွင္နယ္ (အမ္ေအအိုင္) ၏ ျပည္ပ ခရီးစဥ္မ်ားကို ႏိုဝင္ဘာလအတြင္း ျပန္လည္ ေျပးဆြဲႏိုင္မည္ဟု အဲယားလိုင္း ဝန္ထမ္းမ်ားက ေျပာသည္။
အာမခံ ကုမၸဏီက ေငြေၾကးေလ်ာ္ေပးမႈ အစီအစဥ္ကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့၍ ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ကစၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ အမ္ေအအိုင္၏ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူၿမ့ဳိသို႔ ေျပးဆြဲသည့္ ခရီးမ်ားကို ရပ္နားၿပီးေနာက္ ႀကိဳတင္လက္မွတ္ ျဖတ္ထားသူ ခရီးသည္ အားလံုးကို ထိုင္းေလေၾကာင္းလိုင္း တီဂ်ီသို႔ ေျပာင္းလဲႊ ေပးခဲ့ရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ေလယာဥ္ အသစ္ကုိ ေစာင့္ေနတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာ လာမယ့္ ႏိုဝင္ဘာလ ေလာက္ဆိုရင္ ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ရက္ကိုေတာ့ အတိအက် ေျပာလို႔ မရေသးဘူး” ဟု ေလေၾကာင္းလိုင္း တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။
“ႏိုဝင္ဘာလ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ပတ္ေလာက္မွာေတာ့ မေက်ာ္ဘူးလို႔ ထင္တာပဲ” ဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။
ေနာက္လာမည့္ ေလယာဥ္သည္ အဲယားဘတ္စ္ ျဖစ္ၿပီး ခရီးသည္ ပိုမို တင္ႏိုင္မည္ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း စက္တင္ဘာလ အတြင္းက လူထုအံုႂကြမႈ ျဖစ္ကာ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းၿပီးေနာက္ လန္ဒန္ အေျခစိုက္ အာမခံ ကုမၸဏီက အာမခံေပးမႈ ရပ္ဆိုင္းခဲ့ရာ ေလေၾကာင္းလုိင္း၏ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူ ခရီးစဥ္မ်ား ရပ္နားခဲ့ရသည္။

ညီလာခံေထာက္ခံပြဲ ဆိုသည္မွာ(ေဆာင္းပါး)

ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္
စက္မႈဇုန္ (၁)ဇုန္ကို လူ (၅၀၀၀) ႏႈန္းႏွင့္ ေထာက္ခံပြဲ တက္ရန္ေခၚရာ အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုဆိုလွ်င္ တရံုလွ်င္ (၂၀၀ မွ ၄၀၀) အထိ လိုက္ရေသာ ရံုမ်ား ရွိပါသည္။ ထိုစက္ရံုမ်ားကို စက္မႈဇုန္ ႀကီးၾကပ္ေရး ေကာ္မတီမွ ေတာင္းေသာ လူအင္အားအတိုင္း ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆႏၵျပပြဲသို႔ လာေရာက္မည့္ သူမ်ားသည္ ပိုက္ဆံအိတ္၊ အသံဖမ္းစက္၊ ကင္မရာ၊ ဟန္းဖုန္းမ်ား ယူေဆာင္လာျခင္း မျပဳရန္ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားထားသည္။
ေရႊျပည္သာ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ မနႏၵာ၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ စက္ရံု ပိုင္ရွင္မွ မဲႏႈိက္ၿပီး လူေရြး ေပးလိုက္ေၾကာင္းႏွင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ရွိေနမည္ဟု စက္ရံုက မွာၾကားလိုက္သည္ဟု ဆိုသည္။
"စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ရမွာပဲတဲ့ " ဟု သူမက ေျပာသည္။
ကာဖ်ဴးရွိေသာ္လည္း ည (၁၂) နာရီ မထိုးခင္ စက္ရံုသို႔ အေရာက္သြားရျပီး စက္ရံု အမည္ႏွင့္ လူအေရအတြက္ စစ္ေဆးခံၿပီး (၃) နာရီေက်ာ္ခန္႔တြင္ သုဝဏၰ အားကစားကြင္းသို႔ စက္ရံုမွ ကားမ်ားျဖင့္ ထြက္္လာခဲ့ၾကသည္။
ကြင္းေရာက္ေသာအခါ လံုၿခံဳေရး အစီအစဥ္အရ ဆိုကာ လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းပါသည္။ တီဗီြရိုက္သည့္ အဖြဲ႔ ေရာက္လာကာနီး အခ်ိန္တြင္ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ဟစ္ခိုင္းၿပီး ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႔ ေက်ာ္လြန္သြားေသာအခါ ေရသန္႔ဗူးမ်ားကို လံုၿခံဳေရးအရဟု ဆိုကာ သိမ္းဆည္းသြားၾကသည္။
ထိုေန႔က ေထာက္ခံပြဲတြင္ စက္ရံုလုပ္သား (၇၀၀၀၀) အားကစား ကြင္းလည္တြင္ ဒီလုိႏွင့္ ရွိခဲ့သည္။
"ေထာက္ခံလား၊ မေထာက္ခံသလား ေျဖဖို႔ေတာင္ မလိုဘူး တႏိုင္ငံလံုး သိတယ္ ၊ က်မတို႔က အိပ္ငိုက္ၿပီး ျပန္လာတာ" ဟု တက္ေရာက္လာသူ အမ်ဳိးသမီးတဦးက ေျပာသည္။
စက္ရံုပိုင္ရွင္မ်ားမွကေတာ့ အခမ္းအနား တက္မည့္ လုပ္သားမ်ားအတြက္ ကုန္က်စားရိတ္မ်ား က်ခံရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိ့ဳ ပတ္လည္ စစ္တပ္မ်ားမွ စစ္သားမ်ား၏ မိန္းမမ်ားလည္း ထိုေထာက္ခံပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ရသည္။ လက္ရွိ မဂၤလာဒံု စစ္တပ္အတြင္း ေနထိုင္လွ်က္ ေျမာက္ဥကၠလာတြင္ ကုန္စိမ္း ေရာင္းေနေသာ စစ္သား မိန္းမတဦးက ကားမ်ားေပၚ မတက္ခင္တြင္ တေယာက္ (၂) ေထာင္ႏႈန္းျဖင့္ လက္ငင္း ရွင္းေပးေၾကာင္းႏွင့္ အထူးတန္း ပြဲၾကည့္စင္ေအာက္တြင္ ေနရျပီး ေကာ္ဖီမစ္ႏွင့္ မုန္႔မ်ားကို အလွ်ံပယ္ သံုးေဆာင္ခြင့္ ရသည္ဟု ဆိုသည္။
အခု ေထာက္ခံေသာ အေျခခံ ဥပေဒထဲတြင္ ဘာေတြပါလဲ ေမးေသာအခါ "ဒါလူႀကီးေတြအလုပ္ တို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး" ေျဖၾကားသြားသည္။

အမိေျမအတြက္ ဆုေတာင္းၾကရေအာင္(ေဆာင္းပါး)

ဆန္းသစ္ေအာက္တုိဘာလ ၂၄ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
၂၀-ေအာက္တိုဘာ (စေနေန ့) မွာ ျမန္မာမ်ား ရာနဲ ့ခ်ီျပီး စင္ကာပူ ေသြးလွဴဘဏ္မွာ "ေသြးေျမက်ခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား နဲ ့ေက်ာင္းသား ျပည္သူမ်ား အတြက္ ေအာက္ေမ့တဲ့ အထိမ္းအမွတ္" အျဖစ္ ေသြးလွဴပြဲ က်င္းပခဲ့တယ္၊ အဲဒီေန ့ ညေန ၄ နာရီေလာက္မွာ စင္ကာပူ နိဳင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးနဲ႔အဖြဲ႔ တိုပါးရိုး ျမန္မာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္လာျပီး ျမန္မာ့အေရး ကိစၥမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ နားေထာင္၊ ေဆြးေႏြးသြားျပီး ျမန္မာမ်ားရဲ ့ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကို ေျဖဆို သြားပါတယ္၊
စင္ကာပူ အစိုးရရဲ့ သတင္းစာမွာေတာ့
"ျမန္မာျပည္သူမ်ား အခက္အခဲ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူ႔အေနနဲ ့ ျမန္မာမ်ားနဲ႔ အတူ ညီတူ ခံစားမွဳ ရွိေၾကာင္း ျပတဲ့ သေဘာပါ၊ စင္ကာပူနဲ ့ ျမန္မာနိဳင္ငံေတြဟာ အဂၤလိပ္ အုပ္စိုးခ်ိန္ကတည္းက နက္နဲစြာ ဆက္သြယ္မွဳ ရွိေၾကာင္း၊ ျမန္မာ စစ္အစိုးရရဲ့ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့မွဳအတြက္ စာနာမွဳ ရွိေၾကာင္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ရဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ ့ ဟန္ျပသေဘာ မဟုတ္ပဲ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲဟာ အေရးပါတဲ့ ေသာ့ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အာစီယံမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ အခ်ိဳ ့ရွိေပမဲ့ မိသားစုဝင္ တဦးျဖစ္တဲ့ ျမန္မာနိဳင္ငံအတြက္ ေသခ်ာတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာဆိုင္ရာ လြမ္းမိုးမွဳ တခုရွိေၾကာင္း၊ (အာစီယံနိဳင္ငံမ်ား အရွက္ရေစမဲ့ လုပ္ရပ္လုပ္လာရင္ ဝင္စြတ္ဖက္ရမယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း)၊ ေနာက္လမွာ လုပ္မဲ့ အာစီယံ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာအေရးကို Hot-Topic အေနနဲ ့ ေဆြးေႏြးရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္း၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ အေရးပါတဲ့အတြက္ သူ႔ကို ေထာက္ခံေပးရမယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း" စသျဖင့္ ေရးထားပါတယ္၊
မြန္ျမတ္ေသာ ေသြးလွဴျခင္း ဒါန
စင္ကာပူနိဳင္ငံ ေသြးလွဴဘဏ္မွာလည္း ျမန္မာမ်ား ရာနဲ ့ခ်ီျပီး လာေရာက္ ေသြးလွဴၾကပါတယ္၊ ေသြးထုတ္သူ သူနာျပဳ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ျမန္မာနိဳင္ငံသားဆိုေတာ့ စကား တေျပာေျပာနဲ ့ အလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေသြးထုတ္ခ်ိန္က ခဏေလးပါပဲ၊ တခ်ဳိ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ (ေသြးေပါင္ခ်ိန္ မျပည့္ျခင္း စသျဖင့္) လွဴခြင့္ မရေပမဲ့ ေနာက္ ၃ ပါတ္ေလာက္မွာ ထပ္မံျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ လုပ္ေပးဖို ့ရည္ရြယ္ထားပါတယ္၊ ေသြးလွဴလိုသူမ်ား အတြက္ အင္တာနက္ www.overseaburmesepatriots.com မွာ အခ်က္အလက္မ်ား တင္ျပထားမယ္ ျဖစ္ေျကာင္း သိရပါတယ္၊
၂၁-ေအာက္တိုဘာ (တနဂၤေႏြ)
အိုဘီပီ ရဲ့ SMS အရ ျမန္မာ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဝင္စားသူ ၁၅၀ ခန္ ့ တိုပါးရို ဘုန္ေတာ္ၾကီးေက်ာင္း တတိယထပ္မွာ ေန ့၂ နာရီကစျပီး ဘုန္ေတာ္ၾကီးရဲ့ ဆံုးမ ၾသဝါဒနဲ႔ အတူ ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ဖတ္ပြဲကို က်င္းပ ပါတယ္၊
ပထမေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ဆံုးမ စကားေျပာတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ဘာသာေရး ေကာ္မတီနဲ ့ အမ်ိဳးသားေရး လွဳပ္ရွားတဲ့ အိုဒီဘီ တို ့နဲ ့အတူ၊ အျခားေသာ အဖြဲ ့မ်ား ဆက္ဆံေရးတဲ့ အခါ အထူးသျဖင့္ စကား ေျပာဆိုမွဳမ်ားမွာ ဆင္ျခင္ေျပာဆိုဖို ့ အေရးၾကီးလွေၾကာင္း အေလးေပး ေျပာၾကားသြားပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားေရး ကိစၥဟာ ေရရွည္ လုပ္ကိုင္ရမဲ့ ကိစၥျဖစ္ျပီး၊ ဘုန္းၾကိး။ လူပုဂၢိဳလ္္ အားလံုးတို ့ တာဝန္ ေက်ျပြန္တဲ့ အခန္းေတြမွာ ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္ဖို ့အေရးၾကီးလွေၾကာင္းကို ေမတၱာနဲ ့ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္သြားဖို ့ ဆံုးမ အမွာစကား ေျပာပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ဖတ္၊ တိုင္ေပးခဲ့ပါတယ္၊
ဆရာေတာ္ ျပန္ၾကြျပီးတဲ့ ေနာက္မွာ အိုဘီပီ လူငယ္တဦးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္စိုး နဲ ့ လူၾကီးတဦးျဖစ္သူ ဦးမ်ိဳးတုိ ့မွ ျပီးခဲ့တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားနဲ႔အတူ ယမန္ေန ့က ေသြးလွဴပြဲ နဲ ့ စင္ကာပူ ဝန္ၾကီးကိုယ္တိုင္ လာေရာက္အားေပး ေတြ႔ဆံုသြားျခင္း အေၾကာင္းနဲ႔ အတူ ေရွ ့ဆက္ျပီး အတူ လုပ္ေဆာင္သြားမဲ့ ကိစၥမ်ားကို ရင္းႏွီးစြာ တင္ျပျပီး တက္ေရာက္လာသူမ်ားရဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားသြားခဲ့ပါတယ္၊
စင္ကာပူဝန္ၾကီး နဲ ့အလြတ္သေဘာ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးမွဳမ်ား
၁၊ ဝန္ၾကီးကို ျမန္မာျပည္ အလည္အပတ္ျပန္တဲ့ ျမန္မာမ်ားကို ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ စစ္ေဆး ဖမ္းဆီးျခင္း ခံရတဲ့အတြက္ စင္ကာပူ ဝန္ၾကီးဆီက ဘယ္လိုနည္းနဲ ့ကူညီႏိုင္မလဲ ေမးျမန္းေတာ့ ဝန္ၾကီးက ဖမ္းဆီးခံရသူ အမည္၊ လိပ္စာနဲ ့ ေျပာျပနိဳင္ရင္ တတ္နိဳင္သမွ် လုပ္ေပးမယ္ ျပန္ေျပာျပီး၊ အဖမ္းခံရသူမ်ားရဲ့ အမည္၊ လိပ္စာကို ေတာင္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အခု လာေရာက္သူမ်ားထဲက ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြမ်ား ရန္ကုန္ေလဆိပ္ အျပန္ ဖမ္းခံရတာရွိရင္ စင္ကာပူ ဝန္ၾကီးဆီ တင္ျပေပးဖို ့ အိုဘီပီ အဖြဲ ့ကို အေၾကာင္းၾကားေပးရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ခဲ့ပါတယ္၊၊ ဒီလို မေသခ်ာပဲ လူေတြကို ယုန္ထင္၊ ေၾကာင္ထင္ ျဖစ္ေစမဲ့ ေကာလဟာလ သတင္းမ်ား ျမန္မာ အမ်ိဳးသားေရး လွဳပ္ရွားမွဳ ထိခိုက္ေစတဲ့အတြက္ ေသခ်ာမွ ေျပာဆို၊ သတင္းေပးၾကရန္၊
၂၊ အိုဘီပီမွ အခမ္းအနားမ်ားမွာ ေရွ ့ထြက္ေျပာဆိုသူ ကိုေက်ာ္စိုး တေယာက္ပင္လွ်င္ စင္ကာပူ ရဲမွ ဖမ္းသြားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာလဟာလမ်ား ျဖစ္ေနတယ္၊ အိုဘီပီ ဟာ စင္ကာပူ အစိုးရရဲ့ တရားဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိုဘီပီ ေမတၱာပို ့ ရြတ္ဖတ္ျခင္းမ်ား၊ အိုဘီပီ တရားဥပေဒ ေဘာင္အတြင္း လုပ္ေဆာင္မွဳမ်ားကို ေႏွာက္ယွက္သူမ်ား ရွိပါက ထိုသူမ်ားကို စင္ကာပူရဲက ဖမ္းဆီးနိဳင္ေၾကာင္း၊ ထို ့ေၾကာင့္ မိမိတို ့ အိုဘီပီ အဖြဲ ့သည္ စင္ကာပူ အစိုးရ ေစာင့္ေရွာက္မွဳ ေအာက္တြင္ ရွိေနေၾကာင္း၊
၃၊ ျမန္မာျပည္မွ လႊတ္ထားသည္ ယူဆရသူမ်ားကုိပင္ လက္ညိဳးညြန္ျပကာ ထိုသူမ်ား လာေရာက္ နားေထာင္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳေၾကာင္း၊ အမ္အိုင္၊ စီအိုင္ဒီ၊ ဗိုလ္မွဴး စသျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွ ေထာက္လွမ္းေရး ဟု မသကၤာသူမ်ားကို အမည္ႏွင့္ ေျပာဆိုျပီး သူတို႔လည္း ဤအခမ္းအနားတြင္ လာေရာက္ တက္နိဳင္ေၾကာင္း၊ သူတို႔လည္း မလုပ္သင့္သည္မ်ားကို ေရွာင္က်ဥ္ ေနထိုင္သြားမည္ ယူဆေၾကာင္း၊
၄၊ ကမၻာ တဝွမ္းလံုးႏွင့္ ဆိုင္ေသာ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကို ေနာက္လ စင္ကာပူတြင္ က်င္းပမည့္ အာစီယံ ညီလာခံ က်င္းပခ်ိန္တြင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ၾကိဳးစားေနေၾကာင္း၊ ျပီးခဲ့သည့္ စင္ကာပူ ေဟာ္တယ္တြင္ က်င္းပေသာ အခမ္းအနား ႏွင့္ အိုဘီပီ လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ခဲ့ျခင္းမ်ားကို အမွန္အတိုင္း ေျပာရလွ်င္ စင္ကာပူမွာ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ စတင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ စက္တင္ဘာ - ၂၇ ရက္ေန ့ စတင္ ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းမွဳမ်ား ျဖစ္သည္မွအစ တုိပါးရိုး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ ဝတ္ရြတ္၊ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားသြားပါတယ္၊
အခမ္းအနား အဆံုးသတ္ျခင္း၊
နိဳင္ငံေတာ္သီခ်င္း ကမၻာမေၾက သီဆိုရန္ ရွိေသာ္လည္း ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ေကာ္မတီမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းရေသးတဲ့ အတြင္ မဆိုျဖစ္ပါ၊ ေနာက္ေနာင္ အခမ္းအနားေတြမွာ နိဳင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကို သီဆိုရန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ေကာ္မတီရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေတာင္းခံေပးမယ္ ေျပာပါတယ္၊ အဲဒီေနာက္ အားလံုး ထိုင္ရာမွာ မတ္တပ္ရပ္ေပးျပီး သစၥာအဓိဌာန္ ၃ ခ်က္ကို ရြတ္ဆို ရြတ္ဆို သြားခဲ့ၾကပါတယ္၊
သစၥာအဓိဌာန္ ၃ ခ်က္
၁၊ ကြ်ႏုပ္တို႔သည္ အမိ ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ အေရးသည္ မိမိတို ့ ကိုယ္ပိုင္ အေရးပင္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သစၥာအဓိဌာန္ ျပဳပါသည္၊
၂၊ က်ႏုပ္တို ့သည္ အာဏာရွင္စနစ္ ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ အသက္စြန္ ့ တိုက္ပြဲဝင္သြားၾကေသာ ရဟန္းရွင္ လူ ျပည္သူမ်ား၏ ေက်းဇူးသစၥာကို အစဥ္အျမဲ ေအာက္ေမ့ သတိရေနပါမည္ သစၥာအဓိဌာန္ ျပဳပါသည္၊
၃၊ က်ႏုပ္တို ့သည္ အမ်ိဳးသားေရး ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေ၇း ႏွင့္ အေျခခံ လူ ့အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိေရးအတြက္ စစ္မွန္ေသာ လွဳပ္ရွားမွဳ မွန္သမွ်ကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံ လုပ္ေဆာင္သြားၾကမည္ ဟု သစၥာအဓိဌာန္ ျပဳပါသည္၊
အိုဘီပီ အဖြဲ႔ဟာ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ လူတန္းစားအားလံုးနဲ ့ လူမ်ိဳးစု အားလံုး၊ ဘာသာတရား အားလံုး ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ေၾကာင္း ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္ ၃ ရပ္ ႏွင့္ သစၥာ အဓိဌာန္ ၃ ခ်က္တို ့ပါဝင္တဲ့ စာရြက္ကေလးမ်ားကို ခြပ္ေဒါင္းအလံ လက္ပတ္ အနီ ႏွင့္အတူ တက္ေရာက္လာေသာ ျမန္မာ့ အမ်ိဳးသားေရး လွဳပ္ရွားသူမ်ားကို ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္၊
စာေရးသူ မွတ္ခ်က္
အိုဘီပီ အဖြဲ ့ဟာ စင္ကာပူက ျမန္မာအားလံုးရဲ့ ကိုယ္စားျပဳျပီး စင္ကာပူ အစိုးရရဲ့ တရားဥပေဒ ေဘာင္အတြင္း လွဳပ္ရွားတဲ့ အဖြဲ ့ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ အေျချပဳျပီး လွဳပ္ရွားရျခင္းဟာလည္း အေျခအေနအရ လုိအပ္ေနပါတယ္၊ အျပင္မွာ လူစုဖို ့ရန္ မလြယ္လွပါ၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း စီမံခန္ ့ခြဲေရး ေကာ္မတီ နဲ ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ ့ အကူအညီမပါပဲ လုပ္ေဆာင္ မရနိဳင္တဲ့ အတြက္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားကို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးတို ့အၾကားမွာ ၾကားခံျပီး ကူညီ ေဆာင္ရြက္ရပါတယ္၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ လုပ္တဲ့အတြက္ ဘာသာေရး မဂၤလာသုတ္ ရြတ္ဖတ္၊ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားကို အေျချပဳ လုပ္ကိုင္ရပါတယ္၊ ေရရွည္ လွဳပ္ရွားရမဲ့ အလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္၊
အျခား ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္ေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားလည္း အပတ္စဥ္ လုပ္ေဆာင္သြားရန္ အေရးၾကီးပါတယ္၊ ခရစ္ယန္ ဘုရားေက်ာင္း နဲ ့ ျမန္မာ မြတ္ဆလင္မ်ားလည္း စုေပါင္း ဆုေတာင္းရန္ အေရးၾကီးပါတယ္၊
ဘာေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ စုေပါင္း၊ ဆုေတာင္းရန္ လုိအပ္ပါသလဲ၊
၁၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ လုပ္စရာ အမ်ားၾကီးရွိေပမဲ့ ျမန္မာမ်ား ကိုယ္တတ္နိဳင္သလို တဦးခ်င္း လုပ္ကိုင္ေနၾကပါတယ္၊ အလြယ္ကူဆံုးေသာ အမ်ားနဲ ့ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာ ဘာသာေရး ဝတ္ျပဳျခင္းပါပဲ၊ ဘာသာတရား မရွိသူမ်ား နဲ ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ မဟုတ္သူမ်ားလည္း ျမန္မာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ ့ ရင္းႏွီးၾကပါတယ္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ လူစုေဝးျခင္းဟာ တရားဥပေဒနဲ ့ အညီျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရျခင္းပါပဲ၊
၂၊ ေမတၱာသည္ အရာရာကို ေအာင္နိဳင္ပါတယ္၊ အခ်ိဳ ့လည္း စစ္အစိုးရကို ေအာင္နိဳင္ဖို ့ရာ "ဆိုးသြမ္းတဲ့ နဂါးၾကီး ေၾကာက္သြားေအာင္ ပိုၾကီးတဲ့ နဂါးရုပ္ကို ျပျပီး ေျခာက္ျပရသလို" ကုလသမဂၢတပ္၊ အေမရိကန္ တပ္ေတြ ျပလိုက္ရင္ စစ္အစိုးရ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္ေတြ တန္႔သြားမယ္လို႔ ေျပာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္၊ လက္နက္ရွိသူကို လက္နက္နဲ ့ ျပန္တိုက္ျခင္းသာလ်င္ အေကာင္းဆံုးလည္း ေျပာၾကတယ္၊ သို ့ေသာ္လည္း အေျပာပဲ ရွိပါတယ္၊ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ ေအပီအက္စ္ ဒီအက္ဖ္၊ ကြန္ျမဴနစ္၊ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြလည္း အေျခအေန မေပးပါဘူး၊ တရုတ္၊ ထိုင္း နိဳင္ငံေတြလည္း လက္နက္ကိုင္သူမ်ားကို ေထာက္ခံအားေပးဖို ့ လမ္းေဝးေနပါေသးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေမတၱာပို ့ ဆုေတာင္းျခင္းကို အပတ္စဥ္ ဘာသာမ်ိဳးစံု ျမန္မာမ်ားအျပင္၊ စင္ကာပူ ဘာသာေရး ေက်ာင္းကန္၊ ဘုရားေၾကာင္းေတြကပါ ကူညီ ဆုေတာင္းေပးေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္၊
၃၊ ဘာေၾကာင့္ လူစုေဝး ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို ့ျခင္းဟာ တဦးခ်င္း လုပ္ေဆာင္မွဳထက္ ပိုျပီး ထိေရာက္ပါသလဲ ေမးခြန္းပါ၊ ဘာသာတရား မရွိသူမ်ားအတြက္လည္း စိတ္ဝိညာဥ္ရဲ့ ဆန္းၾကယ္မွဳကို လက္ခံရင္ အေျဖ ရွိျပီးသားပါ၊ ဘာသာေရး ရွိသူမ်ားကေတာ့ သိျပီးသားျဖစ္ပါတယ္၊ တဦးစီ ဆုေတာင္းေမတၱာပို ့ျခင္းမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရဒီေယးရွင္းလွဳိင္းမ်ား ထြက္ပါတယ္၊ လူေထာင္နဲ ့ ခ်ီဆုေတာင္း ေမတၱာပို ့ျခင္းဆိုရင္ အားျပင္းထန္တဲ့ ေရဒီေယရွင္း လိွဳင္းမ်ားဟာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားနဲ ့ ျပည္သူမ်ားဆီ တိုက္ရုိက္ထိသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊
(စကားမစပ္ေျပာရရင္ - စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ စြဲကပ္ေနတဲ့ "အာဏာ စြန္႔ရမွာထက္စာရင္ အေသပဲခံမယ္" ဆိုတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါး၊ ေမွာင္မိုက္တန္ခိုး ဝိညာဥ္ဆိုးေတြ ထြက္သြားေအာင္ ဆုေတာင္းေပးမယ္ ေျပာသာ ေျပာရတယ္၊ တဦးခ်င္း ဆုေတာင္းရင္ ကုိယ္ ဒုကၡ၊ ေဆြမ်ိဳး၊ သားသမီးအေရး၊ အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပေရးေတြပဲ ဆုေတာင္းေနရေတာ့ ျမန္မာနိဳင္ငံအတြက္ ဆုေတာင္းခန္းကို မေရာက္နိဳင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စုေပါင္းျပီး "လာေဟ့ - ျမန္မာျပည္အတြက္ ၂၀ မိနစ္ စုေပါင္း ဆုေတာင္း ေပးၾကရေအာင္" လုပ္ဖို ့ လုိအပ္ပါတယ္၊)
၄၊ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ေရးရရင္ ေရွ ့ဆက္ျပီး ဘယ္လိုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မခန္ ့မွန္းနိဳင္ပါဘူး၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့၊ သံဃာမ်ား ေထာင္၊ ေသာင္း ခ်ီျပီး ကေဆာင္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းဟာလည္း တခ်ဳိ႕က "ဒီလို ျဖစ္မယ္ ငါမွန္းထားျပီးသားပါ" ေျပာေပမဲ့လည္း က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေပၚေပါက္လာျခင္းပါပဲ၊ ရင္ၾကားေစ့စပ္၊ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးျခင္းနဲ ့ ေျပလည္သြားရင္ ေကာင္းပါတယ္၊ အသက္အရြယ္ၾကီးသူ အမ်ားစုကေတာ့ သြားပါျပီ၊ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္၂၀ လုိ႔ ေျပာေနၾကတယ္၊ လူငယ္မ်ား နဲ ့ ျမန္မာ့ အမ်ိဳးသားေရး လက္ေတြ႔ လွဳပ္ရွားသူေတြကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ မုခ်က်ဆံုးေတာ့မယ္ လံုးဝ ယံုၾကည္ၾကတယ္၊ အမ်ားစုကေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေျပာင္းလဲမွဳေတြ မၾကာခင္အတြင္းမွာပဲ ျဖစ္လာေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္ လို ့ စိတ္ခ်ေနၾကပါတယ္၊
ဆန္းသစ္

စစ္အစိုးရက ပီညဲရိုးကို လာေရာက္ခြင့္ျပဳ

မဇိၩမသတင္းဌာနေအာက္တိုဘာလ ၂၃ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေပၚလိုဆာဂ်ီယို ပီညဲ႐ိုးကို လာမည့္ သီတင္းပတ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ လည္ပတ္ရန္အတြက္ စစ္အစိုးရက တရားဝင္ ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းက ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းထံသို႔ လိပ္မူၿပီး ေသာၾကာေန႔က ေရးသား ေပးပို႔ခဲ့ရာတြင္ မစၥတာ ပီညဲ႐ိုး အေနျဖင့္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔ အာဆီယံ အစည္းအေဝး မတိုင္မီ လာေရာက္ လည္ပတ္ရန္ ဖိတ္ေခၚထားသည္။
အာဆီယံ ပဋိဉာဥ္ စာတမ္း၏ အစိတ္အပိုင္း တခုျဖစ္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ ထိန္းသိမ္းေရး ယႏၱရားတခု တည္ေထာင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဖြဲ႔ဝင္ ၁ဝ ႏိုင္ငံပါ အာဆီယံက ေဆြးေႏြးသြားမည့္ အခ်ိန္တြင္ ကုလ ကုိယ္စားလွယ္ကို ဝင္ခြင့္ ျပဳလိုက္သည့္စာ ထြက္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို နအဖ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကမၻာအႏွံ႔ နအဖ စစ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ကန္႔ကြက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား အရွိန္တိုးျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ ႏွင့္လည္း တိုက္ဆိုင္ေနသည္။ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီကလည္း နအဖ စစ္အစိုးရကို ယခုလ အေစာပိုင္းတြင္ ကန္႔ကြက္ ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ေသးသည္။
ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးႏွင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို တယ္လီဖုန္းျဖင့္ စေနေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ မိုက္ကယ္ လီမြန္းတပ္စ္က အတည္ျပဳ ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေပးမႈမ်ားကို ပိုမိုခံခဲ့ရသည္။
အန္အယ္ဒီ ဦးျမင့္သိန္း၏ ေထာင္ဝင္စာ ပိတ္ပင္ခံရ
မဇၩိမသတင္းဌာနေအာက္တိုဘာလ ၂၃ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ထိန္းသိမ္းခံေနရသည့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးျမင့္သိန္း၏ က်န္းမာေရး အတြက္ ေဆးဝါး ကုသခြင့္ႏွင့္ မိသားစုဝင္မ်ား၏ ေထာင္ဝင္စာ ေပးျခင္းအေပၚ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက တားျမစ္ခဲ့သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ အတြင္း လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနစဥ္ အန္အယ္ဒီ ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ဦးျမင့္သိန္း အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ မိသားစုဝင္မ်ားက ေထာင္သို႔ သြားေရာက္ကာ ေဆးဝါးႏွင့္ ပစၥည္းအခ်ဳိ့ ေပးပို႔ရာတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ပိတ္ပင္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“သူ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ ၾကားရလို႔ က်မတို႔ ေထာင္ဝင္စာ ပစၥည္းေတြ သြားေပးတာ။ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက ေမာင္းထုတ္ၿပီးေတာ့ ဘာပစၥည္းမွ မေပးခိုင္းဘူး” ဟု ဦးျမင့္သိန္း၏ ဇနီး ေဒၚေဆြေဆြသိန္းက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
အင္းစိန္ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ား၏ အဆိုအရ ဦးျမင့္သိန္း၏ က်န္းမာေရး အေျခအေနမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခအေန ရွိေနၿပီး ထိန္းသိမ္း ခံထားရစဥ္ တေလွ်ာက္လံုး ဆန္ျပဳတ္ကိုသာ ေသာက္သံုးေနရသျဖင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ သိသာစြာ က်ဆင္းသြားသည္။
ေဒၚေဆြေဆြသိန္းက “သူ႔မွာ အဖမ္းမခံရခင္ ၂ လေလာက္ကတည္းက အစာအိမ္ေရာဂါ ျဖစ္ေနလို႔ ထမင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မစားႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ။ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတြလည္း တက္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔အေျခအေနက အရမ္း ဆိုးရြားေနတာမို႔ က်မတို႔ အရမ္း စိုးရိမ္ေနပါတယ္။ သူ႔အတြက္ ေဆးဝါးကုသမႈေတြ အျမန္ဆံုး လိုအပ္ေနပါၿပီ” ဟု ေျပာသည္။
စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔က ဦးျမင့္သိန္းကို ေနအိမ္မွ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၂၇၆ ဦး ထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရၿပီး ၁၆ ဦးသာ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာေသးသည္ဟု အန္အယ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဟံသာျမင့္က ေျပာသည္။

ယေန႔ နယူးေဒလီတြင္ ဆႏၵျပတဲ့ပံုမ်ား

ယေန႔ ေဆာင္းပါး ၊သတင္း

စာေရးဆရာမ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ ေခၚယူစစ္ေဆးခံရ
မဇၩိမသတင္းဌာနေအာက္တိုဘာလ ၂၃ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) မွ လူမႈေရး လႈပ္ရွားသူ စာေရးဆရာမ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ယမန္ေန႔က ၄ နာရီၾကာ ေခၚယူ စစ္ေဆးခဲ့ကာ သံဃာေတာ္တပါး အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းခဲ့သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ လူထုဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ပြဲတြင္ အႏုပညာရွင္ အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္အတူ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေရခ်မ္း ကပ္လႉခဲ့သည့္ စာေရးဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ယမန္ေန႔ညေန ၆ နာရီခြဲခန္႔က ေနအိမ္မွ ေခၚေဆာင္သြားျပီး္ ည ၁ဝ နာရီခန္႔တြင္ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္သည္။
“ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာန႐ံုးကို ေခၚသြားတာ။ ေမးစရာေလးတခု က်န္လို႔တဲ့။ ေမးတာက သံဃာေတာ္ ၁၅ ပါး ဦးေဆာင္တဲ့ ဘုန္းႀကီး ၁၅ ပါး ဦးစီးေရး ေကာ္မတီထဲမွာ စာေရးဆရာ ကံထြန္းသစ္က ဘုန္းႀကီးဝတ္နဲ႔ေလ။ အဲဒီ ဘုန္းႀကီးဝတ္နဲ႔ ဆရာ ကံထြန္းသစ္ကို ဘယ္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးလဲ၊ ဘုန္းႀကီးနာမည္ ဘာလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ ေမးတာတဲ့။” ဟု ဆရာမ၏ မိတ္ေဆြတဦးက ေျပာသည္။
“ဆရာမက ဘုန္းႀကီး ကံထြန္းသစ္ကိုေတာ့ သိတယ္။ ဘယ္ေက်ာင္းကမွန္းေတာ့ မသိဘူး၊ ဘယ္အဖြဲ႔ကမွန္းလည္း မသိဘူးလို႔ ေျဖခဲ့တယ္။ဓဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။
ဆႏၵျပရာတြင္ ပါဝင္ကူညီမႈေၾကာင့္ အသက္ ၅၂ ႏွစ္အရြယ္ စာေရးဆရာမ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္သည္ စာေရးဆရာ ေဇာ္သက္ေထြး၊ မာေဂ်၊ ကိုဦးေဆြ၊ စိမ္းနီ (ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္း)၊ တင္သစ္ (ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္း)၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚအမာ၊ ဆရာႀကီး ဒဂုံတာရာ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝး၊ ကာတြန္း ေအာ္ပီက်ယ္ အစရွိသည့္ စာေရးဆရာမ်ား နည္းတူ စာေပ စီစစ္ေရး၏ ျဖန္႔ခ်ီခြင့္ ပိတ္ပင္ျခင္း ခံထားရသည္။
အဆိုပါ စာေရးဆရာမ်ားနည္းတူ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္သူႏွင့္ ဖိုးျဖဴတို႔ကိုလည္း သ႐ုပ္ေဆာင္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ ပိတ္ပင္ ခံထားရသည္္။
ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚေရႊဇီးကြက္တို႔သည္ ယခုလ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးခံရၿပီး ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပန္လြတ္လာကာ ယခုအခါ လိႈင္သာယာၿမ့ဳိနယ္ရွိ ပန္းလိႈင္ေဆး႐ံုတြင္ ေဆးကုသေနရဆဲ ျဖစ္သည္။
ေဆာင္းပါး
စီးဆင္းေလဦးမွာလား ဧရာဝတီ
ေအာင္သူၿငိမ္းစက္တင္ဘာလ ၂၃ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ဧရာဝတီျမစ္ဆံုကို ဆည္ဖို႔ေတာ့မည္။ ေမခ၊ ေမလိခတို႔ ဆံုစည္းရာမွ ဧရာဝတီျမစ္ဟု စတင္ ေပၚေပါက္လာရသည့္ ျမစ္ဖ်ားပိုင္းကို ဆည္ဖို႔ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဆည္မွ ဧရာမ ဆည္ႀကီးမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ဆည္ႀကီးမ်ား တည္ေဆာက္ခဲ့၍ ႏိုင္ငံအမ်ားတြင္ ဆိုးက်ဳိး နစ္နာမႈမ်ား ၾကံဳခဲ့ၾကရသလို ဧရာမ ဆည္ႀကီးမ်ား တည္ေဆာက္မည္ ဆိုလွ်င္ ကမၻာတလႊားတြင္ ပြက္ပြက္ညံ ကန္႔ကြက္သံမ်ား ဆူညံ သြားတတ္ၾကသည္။
အခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အသက္ေသြးေၾကာဟု တင္စား ေခၚေဝၚႏိုင္သည့္ ဧရာဝတီ ျမစ္ႀကီးကို ဆည္တုတ္မည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥကို စိုးရိမ္ပူပန္စြာ အေရးတယူ ေလ့လာ တင္ျပလာၾကသည့္ ကခ်င္ လူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ကြန္ယက္ကို မိမိ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ သူတို႔၏ သုေတသန ျပဳခ်က္မ်ားကလည္း ျပည့္စံု ပီျပင္စြာ စုေဆာင္း တင္ျပခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ အႏၱရာယ္ၾကားမွ စြန္႔စား၍ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခန္းမ်ား ျပဳခဲ့ၾကသည္မွာ အလြန္ ခ်ီးက်ဴးထိုက္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ အလြန္ စိုးရိမ္ဖြယ္ေကာင္း၍ အမွန္တကယ္ သံေခ်ာင္းေခါက္ တပ္လွန္႔ရမည့္ ကိစၥလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္သာမက ေမချမစ္ေပၚတြင္ ေနာက္ထပ္ဆည္ ၇-ခု ထပ္တည္ေဆာက္ရန္ စစ္အစိုးရက လ်ာထားခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနပါေသးသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဤအစီရင္ခံစာအေၾကာင္း သတင္းအျဖစ္ ေဖာ္ျပၾကသူမ်ားက ဤသို႔ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေၾကာင္းကို ျခံဳငံု ေဖာ္ျပခဲ့သည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။ သတင္း ေခါင္းစဥ္မ်ားကို ၾကည့္၍ မိမိအလြန္ အားမလို အားမရ ျဖစ္လာပါသည္။ ဘီဘီစီ (ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္) က ဤသတင္းကို ေဖာ္ျပသည္ ၾကားရပါသည္။ ဧရာဝတီ အြန္လိုင္းတြင္ မေတြ႔ရေသးပါ။ မဇၩိမ သတင္းဌာန အြန္လိုင္း ျမန္မာ စာမ်က္ႏွာက "ျမစ္ဆံုေရကာေၾကာင့္ ရြာ ၅ဝ ခန္႔ ေရျမဳပ္မည္ဟု ကခ်င္အဖဲြ႔က ေျပာဆုိ" ဟုသာ သတင္း ေခါင္းစီး ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ေခတ္ၿပိဳင္ သတင္းစာ အြန္လိုင္း စာမ်က္ႏွာကလည္း "KDNG မွ စံခ်ိန္မွီ စီမံကိန္းမ်ား ျဖစ္ေစရန္ တ႐ုတ္အား တုိက္တြန္း" ဟု သာ သတင္းေခါင္းစီးေရး ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ဤေဖာ္ျပခ်က္မ်ားကို မိမိ မေက်နပ္ႏိုင္၍ ဤ ေဆာင္းပါး ေရးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာလူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသက္ေသြးေၾကာ
ဧရာဝတီျမစ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်က္အခ်ာ ေနရာမ်ားကို ျဖတ္သန္း စီးဆင္းသြားၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏွလံုးသည္းပြတ္ဟုပင္ ေခၚႏိုင္ပါသည္။ ဧရာဝတီျမစ္က ျမန္မာလူထုမ်ားအတြက္ ေသာက္သံုးေရ ေပးသလို၊ ဆန္စပါးမ်ား စိုက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ ေရ၊ ႏံုးတင္ေျမႏု၊ သားငါး ေတာေကာင္မ်ား က်က္စားရာ လြင္ျပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ဧရာဝတီ ႏွင့္ ကင္းကြာ၍ မရပါ။ ၁၁-ရာစု ပုဂံ အင္ပိုင္ယာမွသည္၊ ျမင္စိုင္း၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ကုန္းေဘာင္ အဆက္ဆက္ေသာ ျမန္မာ့ ထီးနန္း အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား လူထုမ်ား မွီခို ရွင္သန္ခဲ့ၾကသည္မွာ ဤျမစ္ႀကီး ဧရာဝတီပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တနည္းဆိုရလွ်င္ ဧရာဝတီသည္ ျမန္မာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ယဥ္ေက်းမႈကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေစခဲ့ေသာ လြင္ျပင္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမ်ားက ဤေျမကို ကာကြယ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ဤေျမတြင္ ႀကီးထြားခဲ့ၾကပါသည္။ ဤျမစ္ႏွင့္ ဤေျမကို ခံုမင္ တပ္မက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေရွးအဆိုေတာ္မ်ား သာမက ေခတ္အဆိုေတာ္မ်ား ျဖစ္သည့္ ခင္ဝမ္း၏ ဧရာဝတီ၊ ထူးအိမ္သင္၏ ဧရာဝတီ၊ စသျဖင့္ ဧရာဝတီသည္ အႏုပညာရွင္ တို႔၏ အိပ္မက္မ်ားကို ဖြားျမင္ေစရာလည္း ျဖစ္ပါသည္။
ဧရာဝတီ ျမစ္ဝွမ္းက (၄၁၃,၆၇၄) စတုရန္း ကီလိုမီတာ က်ယ္ဝန္းၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ စုစုေပါင္း အက်ယ္အဝန္း၏ (၆၁) % ကို လႊမ္းျခံဳထားပါသည္။ ဧရာဝတီျမစ္သည္ ျမစ္ေၾကာင္းအလ်ားက (၂,၁၇၀) ကီလိုမီတာနီးပါး ရွည္လ်ားၿပီး၊ တိုင္းျပည္၏ အေရးအႀကီးဆံုး ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး ေရေၾကာင္းလမ္းလည္း ျဖစ္သည္။ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသည္ လူဦးေရ (၃) သန္းေက်ာ္ မွီတင္း ေနထိုင္ရာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆန္စပါး အထြက္၏ (၆၀%) ကို ဤေဒသက ထုတ္လုပ္ ျဖည့္ဆည္း ေပးေနပါသည္။
ထိုမွ်မက ဧရာဝတီျမစ္သည္ ကုလသမဂၢ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အစီအစဥ္ (UN Environment Programme) ႏွင့္ ကမၻာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈ ေစာင့္ၾကည့္ေရး ဌာန (World Conservation Monitoring Center) တို႔က ၎၏ ဇီဝသတၱ စံုလင္ႂကြယ္ဝမႈေၾကာင့္ ဦးစားေပး ထိန္းသိမ္း ထားအပ္သည့္ ျမစ္ (၃၀) စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းထားေသာ ျမစ္ႀကီးတစင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဧရာဝတီျမစ္တြင္ ငါးမ်ဳိးစိတ္ (၇၉) မ်ဳိး ရွိေနၿပီး ရွားပါးသည့္ ဧရာဝတီ လင္းပိုင္ငါးႀကီးမ်ားလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝွမ္းတေလွ်ာက္၌ ငွက္မ်ားအတြက္ စားက်က္ေဘးမဲ့ေျမ ၄-ခု လည္း တည္ရွိေနပါေသးသည္။
ယခုကိစၥက ဤျမစ္ကို ဆည္တုတ္မည့္ ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အစိုးသည္ ဧရာဝတီျမစ္ေပၚရွိ ပင္မဆည္ႀကီး အျပင္၊ ျမစ္ဆံုေျမာက္ဘက္ရွိ အင္မိုင္ခေခၚ (ေမခ) ျမစ္ေပၚ၌လည္း ေနာက္ထပ္ဆည္ (၇) ခု တည္ေဆာက္ရန္ လ်ာထားေသာ စီမံကိန္းမ်ား ရွိေနပါေသးသည္။ ဧရာဝတီျမစ္ စီးဆင္းႏိုင္ပါ ဦးေတာ့မည္ေလာ။
စစ္အစိုးရ သက္ဆိုးရွည္ေစမည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား
ဤဆည္တည္ေဆာက္ေရး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္အစိုးရ ဝင္ေငြရကာ သက္ဆိုးရွည္ ေစပါဦးမည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပမာဏကို အတိအက် မသိရေသာ္လည္း အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃. ၆ ဘီလီယံ ခန္႔ ရွိမည္ဟု KDNG က ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ ေဖာ္ျပပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဤဆည္မ်ား တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးပါက လွ်ပ္စစ္ ေရာင္းခ်ေငြျဖင့္ စစ္အစိုးရက တႏွစ္လွ်င္ ေဒၚလာ သန္း (၅၀၀) ခန္႔ ႏွစ္စဥ္ ေငြဝင္လမ္း ေျဖာင့္ေနပါဦးမည္။
(၂၀၀၇) ခုႏွစ္၊ ေမလ အစိုးရထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးတပုဒ္က ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖၚျပ ထားပါသည္။
အမွတ္ (၁) လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ၊ ေရအားလ်ပ္စစ္ အေကာင္အထည္ေဖၚေရး ဌာနႏွင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (China Power Investment Corporation--CPI) တို႔သည္ ေရအား လွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္း စီမံခ်က္ (၇) ခု (ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံု၌ ၃,၆၀၀- မီဂါဝပ္ စီမံခ်က္၊ ခ်ီေဗြ၌ ၂,၀၀၀-မီဂါဝပ္ စီမံခ်က္၊ ပါရွီး၌ ၁,၆၀၀-မီဂါ၀ပ္ စီမံခ်က္၊ လာကင္၌ ၁,၄၀၀-မီဂါ၀ပ္ စီမံခ်က္၊ ဖီေဇာ၌ ၁,၅၀၀-မီဂါ၀ပ္ စီမံခ်က္၊ ေခါင္ဂလန္ဖူ၌ ၁,၇၀၀-မီဂါ၀ပ္ စီမံခ်က္၊ လိုင္ဇာ၌ ၁,၅၆၀-မီဂါ၀ပ္စီမံခ်က္) ကို ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္း၌ တည္ေဆာက္သြားမည္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားပါသည္။ ဆည္အားလံုး တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးသြားပါက စုစုေပါင္း မီဂါဝပ္ (၁၃,၃၆၀) ကို ထုတ္လႊတ္ေပးႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသည္။ ဤစီမံခ်က္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အႀကီးဆံုး ေရအားလ်ပ္စစ္ လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္၏ အႀကီးဆံုး ေရအားလွ်ပ္စစ္ လုပ္ငန္း စီမံခ်က္ျဖစ္ေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ (၇,၁၀၀) မီဂါဝပ္ ထုတ္ေပးႏိုင္သည့္ တာဆန္းဆည္၏ အင္အား ထက္ သာလြန္ေနပါသည္။
ဤဆည္မ်ားမွ ထြက္လာေသာ ေရအား လွ်ပ္စစ္မ်ားက ျမန္မာျပည္သူလူထု ခံစားရဖြယ္ မရွိပါ။ အေၾကာင္းမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ပညာရွင္တဦး ေလ့လာခ်က္အရ ထိုဆည္မ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ကို သယ္ပို႔ေပးမည့္ ေကာင္းကင္ ႀကိဳးတန္းစနစ္ မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤလွ်ပ္စစ္မ်ားက တရုတ္ႏိုင္ငံကို ေရာင္းစားရန္ သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
စီမံခ်က္တြင္ အဓိက ပါဝင္လုပ္ေဆာင္မည့္သူ တဦးျဖစ္ေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (CPI) ၏ အဆိုအရ၊ ယူနန္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ကြန္ရက္ ကုမၸဏီ (Yunnan Power Grid Company) က ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထုတ္လႊတ္ေပးမည့္ လွ်ပ္စစ္ ဓါတ္အားမ်ားကို ယူနန္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ကြန္ရက္စနစ္ျဖင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ပို႔လႊတ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၎၏ "အေနာက္မွအေရွ႕သို႔ လွ်ပ္စစ္ ဓါတ္အား ပို႔လႊတ္ေပးေရး အစီအစဥ္" (West to East Power Transmission Policy) အရ လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤဆည္မ်ား တည္ေဆာက္မႈက ဤစီမံခ်က္၏ အစိတ္အပိုင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
The Voice ဂ်ာနယ္၏ သတင္းတခုအရ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းႀကီးမ်ားေၾကာင့္ တရုပ္ႏိုင္ငံက FDI ေခၚ ႏိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတြင္ ႏိုင္ငံမ်ားအနက္ ဆဌမ ေနရာယူလာေၾကာင္း ဖတ္ရပါသည္။ (၂၀၀၅-၆) ဘ႑ာေရး ႏွစ္တြင္ တရုပ္ႏိုင္ငံက အဆင့္ ၉ သာ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေရႊလီ ေရအားလွ်ပ္စစ္တြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံက ေဒၚလာ ၂၈၁ သန္း ထပ္မံ ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ေသာေၾကာင့္ (၂၀၀၆-၂၀၀၇) တြင္ အဆင့္ ၆ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ယခု ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ ကိစၥမ်ား မလာေသးပါ။ (၂၀၀၇) ခု၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ စာရင္းမ်ားအရ ေရအားလွ်ပ္စစ္ လုပ္ငန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတြင္ (၄၃.၈%) အထိ တက္လာၿပီး၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔က ၂၀% သာ ရွိေနပါသည္ဟု ၎ဂ်ာနယ္တြင္ပင္ ဖတ္ခဲ့ရပါသည္။
ဆည္ႀကီးမ်ား၏ ဆိုးက်ဳိး
ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ပမာဏ အတိုင္းအတာကို တြက္ၾကည့္ပါ။
သစ္ေတာမ်ား၊ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ား အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးရပါလိမ့္မည္။ ဆည္တည္ေဆာက္သည့္ ကန္ထိရိုက္မ်ား အတြက္ ေငြတြင္းႀကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒသေန ျပည္သူအမ်ား အိုးအိမ္စြန္႔ခြါ ေျပာင္းေရႊ႕ ၾကရပါလိမ့္မည္။ စစ္တပ္မ်ား လံုျခံဳေရးအတြက္ ပိုမို တိုးျမႇင့္ ခ်ထားလာေသာေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား၊ မုဒိမ္းမႈမ်ား၊ အဓမၼ လုပ္အားခိုင္းေစမႈ၊ အဓမၼ ေရႊ႔ေျပာင္းေစမႈမ်ား ပုိ၍ ၾကံဳလာရဖြယ္ ရွိေနပါသည္။ ေဒသေန လူမ်ားလည္း ေဒသမ်ား ေရလႊမ္းေသာေၾကာင့္ ေနထိုင္ေရး၊ သြားလာေရး ခက္ခဲၾကရမည္။ ေရႊတူးျခင္း၊ အမဲလိုက္၊ ငါးဖမ္းျခင္း စသည့္ သက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းမ်ား ဆံုးရႈံးရၿခိမ့္မည္။ မိသားစု အသိုက္အျမံဳမ်ား ၿပိဳကြဲမည္။
ကမၻာ့ ဆည္မ်ားေကာ္မရွင္ (World Commission on Dams) ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ကမၻာ တဝွမ္းလံုးတြင္ ဆည္မ်ား ေဆာက္လုပ္မႈေၾကာင့္ လူဦးေရ သန္း (၄၀) မွ (၈၀) အထိ ေနရပ္ရင္း စြန္႔ခြါေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ၾကရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဤသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကရမႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ဌာေန တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားမွာ အထူးနစ္နာ ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။ ေကာ္မရွင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ေျပာင္းေရႊ႔ အေျခခ်ၾကရမႈႏွင့္ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း၊ ေနထိုင္မႈ ဘဝမ်ား ေျပာင္းေရႊ႔ၾကရေသာေၾကာင့္ "ေျမယာမဲ့မ်ား ျဖစ္ရျခင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့မ်ား ျဖစ္ရျခင္း၊ အိမ္ေျခယာမဲ့မ်ား ျဖစ္ရျခင္း၊ ခြဲျခား ဖိႏွိပ္ခံရျခင္း၊ စားေရရိကၡာ မဖူလံု ျဖစ္ရျခင္း၊ ေသႏႈန္းျမင့္မ်ားျခင္းႏွင့္ လူအမ်ားပိုင္ ရင္းျမစ္မ်ား ဆံုးရႈံးရျခင္း၊ လူမႈေရး ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအရ ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏိုင္ေသာ သတၱိမ်ား ဆံုးရႈံးရျခင္း" တို႔ကိုလည္း ျဖစ္ပြားေစပါသည္။ ဖြဲ႔စည္း တည္ေဆာက္ထားေသာ လူေနမႈစနစ္ ၿပိဳကြဲရျခင္းႏွင့္အတူ စီးပြားေရးအရ စြမ္းအားမ်ား ပ်က္စီး ဆံုးရႈံးရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ "မ်ားေသာအားျဖင့္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္၍ မရႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ဆင္းရဲ နိမ့္က်ရျခင္းမ်ား" ကိုလည္း ျဖစ္ေစပါသည္။
ဤမွ်မကေသးပါ။
မစီးဆင္းပဲေနေသာ ေရေသေၾကာင့္ ရွစ္ဆိုစတိုမီေယးဆစ္ (Schistosomiasis) ေခၚ ကပ္ပါး သံေကာင္မ်ား ပိုေပါက္ဖြားႏိုင္ျခင္း၊ ျပဒါးဓါတ္ စုပံုလာ၍ ျပဒါးဆိပ္သင့္ျခင္း စသည့္ က်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ ငါးမ်ဳိးစိတ္အခ်ဳိ႔ ျမစ္ညာ တက္၍ သားမေပါက္ႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္။ လူအမ်ား ေျပာင္းေရႊ႔ အေျခခ်ရမႈေၾကာင့္ က်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ားလည္း ပိုဆိုးလာဖြယ္ ရွိေနပါသည္။ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းရွိ ေရသြင္း စိုက္ပ်ဳိးခင္းမ်ား၊ ႏံုးတင္ကၽြန္းမ်ား၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ တံငါလုပ္ငန္း၊ ခရီး ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္မႈ ေသာက္သံုးေရ ကိစၥမ်ားတြင္လည္း ထိခုိက္မႈ အႀကီးအက်ယ္ ရွိလာေစေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အေပၚမွ ျမစ္ေရဆုတ္ယုတ္ အားေလွ်ာ့လာေသာေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရငံ အထက္ တက္လာကာ ေျမမ်ား ဆားငံဓါတ္ ေပါက္ျခင္းလည္း ၾကံဳၾကရပါဦးမည္။ထို႔အျပင္ ဆည္က်ဳိးေပါက္မႈမ်ား အတြက္လည္း အႏၱရာယ္ ရွိေနပါသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္၌ပင္ ဝါေရွာင္ဆည္၊ ႀကိမ္ခရမ္ ဆည္မ်ား ေရလွ်ံက်ဳိးေပါက္ခဲ့ၿပီး လူအမ်ား အသက္အိုးအိမ္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရပါသည္။ ဤသတင္းမ်ားကို စစ္အစိုးရက အေမွာင္ခ် ထားခဲ့ပါသည္။
လူထုကို အသိေပးတိုင္ပင္မႈ မရွိျခင္း
ပိုဆိုးသည္မွာ ဤသို႔ဆိုးက်ဳိးမ်ား ခံစားရဖြယ္ရွိသည့္ လူထုအမ်ားကို အသိေပး အေၾကာင္းၾကားမႈ မရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အစိုးရ ရွိသမွ် ထုတ္ေရာင္းစားေနၿပီး၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ဘာရရ အျမတ္ထုတ္ဖို႔သာ ေခ်ာင္းေနၾကပါသည္။ လူထုအမ်ားက မစားရ ဝမခန္း "သတင္းစာ ကိုင္လွ်င္ပင္ ဓါတ္လိုက္ရမည့္" ႂကြားလံုးမ်ားႏွင့္သာ ၾကံဳေနၾကရပါသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရာတြင္လည္း ပါဝင္ခြင့္မရွိ။ ဤစီမံခ်က္မ်ားကလည္း ေလ့လာႏိုင္ခြင့္လည္း မရွိ။ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ ၾကံဳရ ေစမည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေနလွ်င္ေသာ္မွ ႀကိဳတင္ သိထားခြင့္ မရွိၾကပါ။ အျခား အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဆည္တည္ေဆာက္ေရး ကိစၥမ်ားႏွင့္ လူထုအမ်ားက ဆူညံစြာ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈမ်ား ျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက ေမတၱာသုတ္ပင္ က်ယ္က်ယ္ မရြတ္ဝံ့သည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေနပါသည္။
သံလြင္ျမစ္ကို ဆည္တည္သည့္ ကိစၥကို ေထာက္ခံလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ သံလြင္ႏွင့္ ဧရာဝတီယွဥ္လွ်င္ သံလြင္စီးဆင္းရာ တေလွ်ာက္တြင္ ေတာေတာင္ ပိုမ်ားၿပီး၊ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသဖြယ္ လြင္ျပင္က အနည္းအက်ဥ္းသာ ရွိပါသည္။ ဧရာဝတီ ျမစ္ကေတာ့ ဤသို႔မဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ကို ျဖတ္စီး၍ ေသြးေၾကာႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္ေနေသာ ျမစ္ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုးက်ဳိးမ်ားက ပိုမ်ားမည္မွာ ေျပာဖြယ္ မရွိပါ။ ဆင္ျခင္ၾကည့္လွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ဤကိစၥအတြက္ အစီရင္ခံစာ ျပဳစု ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ KDNG ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ထပ္ဆိုပါရေစ။ သတင္း မီဒီယာမ်ား အေနျဖင့္လည္း ထိခိုက္ နစ္နာရမည့္ တန္ဖိုးကို အေလးအနက္ထား၍ ဝိုင္းဝန္း တားဆီးၾကပါရန္ မီးသံေခ်ာင္းလွန္႔လိုက္ ရပါသည္။
(ဆည္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို KDNG အစီရင္ခံစာမွ ရယူပါသည္။)
အင္တာဗ်ဴး
ဆႏၵျပတာေတြဟာ ေခတၱငုပ္သြားတာပါ ကိုဇာဂနာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္
နန္းေဒဝီ (မဇၩိမသတင္းဌာန)ေအာက္တုိဘာလ ၂၃ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔က နအဖ စစ္အာဏာပုိင္မ်ားအေပၚ ပတၱနိကုဇၨန ကံေဆာင္သပိတ္ ဆင္ႏဲႊေနသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ရန္ကုန္ရွိ ေရႊတိဂံု ဘုရားတြင္ ဆြမ္းကပ္လႉရာ၌ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ ေနာက္တရက္တြင္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီး ယခုလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာသူ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ဟာသ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ တဦးျဖစ္သူ ဇာဂနာ ေခၚ ကိုသူရ ကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါသည္။
ေမး။ လတ္တေလာ က်န္းမာေရး အေျခအေန။
ေျဖ။ အဆုပ္ပြေနတယ္။ တမံသလင္းေပၚ အိပ္ရေတာ့ အဆုပ္ပြေယာင္ ေရာဂါ ရလာတယ္။ ေဆးရုံတက္ဖို႔ ေျပာေပမယ့္ က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္ ေဆးေသာက္ၿပီးေတာ့ ကုေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံကေန ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆင္းလာတယ္။
ေမး။ အင္းစိန္ေထာင္က စစ္ေခြး တိုက္ထဲမွာ ထားတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဘယ္လို ေနရာမ်ဳိးလဲ၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုေနခဲ့ရလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ပထမဆံုး က်ေနာ့္ကို ဖမ္းၿပီး ေခၚသြားတာက အင္းစိန္ သီးသန္႔ေထာင္ ေခၚသြားၿပီးေတာ့ အဲဒီေန႔ည တညလံုး ထားၿပီးေတာ့၊ မနက္လည္းက်ေရာ ေအာင္သေျပ စစ္ေၾကာေရး စခန္းကို ေခၚသြားတယ္။ ေအာင္သေျပ စစ္ေၾကာေရးမွာ ၃ ညနဲ ့ ၄ ရက္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္က စစ္ေခြး အခ်ဳပ္ခန္းကို ပို႔လိုက္တယ္။
ေမး။ စစ္ေခြး အခ်ဳပ္ခန္းဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ဳိးလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ အက်ယ္အဝန္း ရွိလဲ။
ေျဖ။ စစ္ေခြး အခ်ဳပ္ခန္း ဆိုတာကေတာ့ဗ်ာ၊ တိုတိုေျပာရင္ဗ်ာ ေထာင္ထဲမွာ အျပစ္ဒဏ္ က်ေနတဲ့ သူေတြ ရွိတယ္။ အျပစ္ဒဏ္ က်ေနတဲ့ လူေတြထဲမွာ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အမႈလုပ္တဲ့သူေတြ၊ အခ်င္းခ်င္း ျပန္႐ုိက္တဲ့ သူေတြ၊ သတ္တဲ့သူေတြ၊ ေဆးသြင္းတဲ့ သူေတြ၊ ေယာက္်ားေလး အခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င့္တဲ့သူေတြ၊ အဲလို လူမ်ဳိးေတြရဲ့ ေျခေထာက္ကို သံေျခက်င္း ခတ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီကို ပို႔ရတာ။ အားလံုးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ၿပီးေတာ့ တိုက္ထဲ ပိတ္ထားလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ အျပင္လည္း ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာတခုစာ အေပါက္ပဲ ရွိတယ္။ ေလဝင္ေပါက္ဆိုလို႔ အဲဒီ အေပါက္ပဲ ရွိတယ္။ အက်ယ္ဝန္းက ၈ ေပ၊ ၁ဝ ေပ ရွိတယ္။ အထဲမွာ ေလာင္ၿပီးေတာ့ ေအးလည္း တအားေအးတယ္။ တမံသလင္းေပၚမွာ သစ္သားျပား တခုပဲ ထားတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပထမ ၂ ရက္ေလာက္ လံုးဝ ေရမခ်ဳိးရဘူး။ စစ္ေခြးတိုက္ ေခၚတာကလည္း အဲဒီ လံုျခံဳေရးအတြက္ အင္းေခြး အေကာင္ ၃ဝ ေလာက္ အေစာင့္ ခ်ထားတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အစားေသာက္ကလည္း အေတာ္ စုတ္ျပတ္တယ္။ ေနေရးထိုင္ေရး ကလည္း တအား စုတ္ျပတ္တယ္။ ေလေပါက္ကလည္း မရွိဘူး။ တမံသလင္းေပၚ၊ သစ္သားျပားေပၚ အိပ္ရေတာ့ အဆုပ္က အေအးပတ္ၿပီးေတာ့၊ ေနာက္ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ အီအီးပါေတာ့လည္း က်ေနာ့္ကို ထမင္း သံပုဂံျပားတခု ေပးထားတယ္။ အီအီးတခါပါ၊ ရွဴရွဴတခါ ေပါက္ဆို သံပုဂံျပား ျပည့္သြားေရာဗ်ာ။ ဆက္ ပါလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ၇ ညနဲ႔ ၈ ရက္ေလာက္ ေနခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တေန႔ေတာ့ ၅ ေဆာင္ သီးသန္႔ အေဆာင္ကို ပို႔လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မဆိုးပါဘူး။ အဲဒီမွာေတာ့ တထြာေလာက္ရွိတဲ့ ကြပ္ျပစ္တခု ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ အိပ္ရတယ္။ ၂ ေပခြဲေလာက္ရွိတဲ့ ေရခ်ဳိးကန္ေလး တခု လုပ္ထားတယ္။
ေမး။ တျခားသူေတြနဲ႔ေရာ အတူထားတာ ရွိလား။
ေျဖ။ က်ေနာ္တေယာက္ထဲဗ်။ တကယ့္ကို တေယာက္ထဲဗ်။ ေဘးလူ တေယာက္မွ မရွိဘူး။ ဘာမွမရွိဘူး။ တေယာက္ထဲရယ္။ အလံုပိတ္ထားတယ္။
ေမး။ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပမ္းတာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ အဲဒီမွာ ညႇင္းပမ္းလို႔ကေတာ့ ေသဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ထားတာကိုက ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီ။ ေနမျမင္၊ လမျမင္နဲ႔ ေနရတာဗ်။
ေမး။ ေထာင္ထဲမွာ ေခၚယူ စစ္ေဆး ေမးျမန္းတာ ရွိလား။ ဘာေတြေမးလဲ။
ေျဖ။ ရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ညလံုးေပါက္၊ ညလံုးေပါက္ ေခၚစစ္တယ္။ က်ေနာ့္ဆီမွာ သူတို႔ မသိတဲ့ဟာေတြ ရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ညလံုးေပါက္ကို ေမးတယ္။ ပထမဆံုးေန႔ကဆိုရင္ ည ၈ နာရီကေန မနက္ ၆ နာရီအထိ ညလံုးေပါက္ပဲ။ ေန႔တိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ရက္ေတြကေတာ့ ခဏပဲ။ တကယ္စစ္တာက တညပဲ၊ က်န္တာေတြက အလကား သက္သက္ပဲ။ အိပ္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ လာေခၚတယ္၊ အိပ္မရ႐ံု ေလာက္ပဲေလ။ အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ လာေခၚေတာ့တာပဲ။ တခါတေလက်ရင္ အိပ္ေနရင္း ခံုေတြ လာေ႐ႊ႕ေသးတယ္။ ဘာလုပ္တာမွန္း မသိဘူး။
ေမး။ ဘာေတြ အဓိကထား ေမးလဲ။
ေျဖ။ ဘာမွကို မေမးတာ။ သူတို႔ေမးတာ ဘာမွ မသိရလို႔။ သူတို႔ ေမးတာကေတာ့ သိတယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္သူေတြ ပါလဲ၊ ဘယ္ဝါေတြ ပါလဲ။ က်ေနာ္ ပါတာေတာ့ က်ေနာ္သိတယ္။ က်န္တဲ့ လူေတြကို ဂ႐ုကိုမစိုက္လို႔ က်ေနာ္ မသိဘူးေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔၊ က်ေနာ္တို႔ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူမွ မလာဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါေတြ က်ေနာ္ မသိရလို႔ေပါ့ေနာ္။
ေမး။ လာဖမ္းတဲ့ ပံုစံေလးကို ေျပာျပပါအုံး။
ေျဖ။ ညပိုင္း ၁၂ နာရီ ၂ဝ ေလာက္မွာ။ လာတုန္းကေတာ့ သိပ္ရီရတယ္။ “သန္းေခါင္စာရင္း စစ္မယ္” ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာတာ။ က်ေနာ္က “စစ္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ လာဖမ္းတာ မဟုတ္လား” ဆိုၿပီးေတာ့ အဝတ္တထည္နဲ႔ ေဆးေတာ့ ယူလာရတယ္။ က်ေနာ္လည္း ညေနကတည္းက ကိုေမာင္ (ေက်ာ္သူ) နဲ႔ ကိုေအာင္ေဝးတို႔ ပုန္းမယ့္ေနရာ သြားရွာေပးေနတာ။ က်ေနာ့္အတြက္ ဘာမွ မစဥ္းစားႏုိင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ Curfew မတိုင္ခင္ ည ၉ နာရီအမီ အိမ္ျပန္လာရေသးတယ္။ လာေခၚတာက စုစုေပါင္း ၈ ေယာက္။ အေနာက္ပိုင္း ခ႐ုိင္က ရဲမႉး ဦးစိုးသိန္း၊ ရဲအုပ္က ၃ ေယာက္၊ ႐ုိး႐ုိး ဒုရဲအုပ္ကေတာ့ တေယာက္။ ေနာက္ စမ္းေခ်ာင္း ၿမ့ဳိနယ္က ရဲစခန္းက စခန္းမႉး တေယာက္၊ ရဝတ ၂ ေယာက္ေလာက္ ပါတယ္။ ဖမ္းဝရမ္း မပါဘူး။
ေမး။ အိမ္တြင္းကို ရွာတာေဖြတာ ရွိေသးလား။
ေျဖ။ ႏွံ႔ေနေအာင္ကို ရွာတာဗ်ာ။ အခန္းတြင္းကို ႐ႈပ္ပြေနတာပဲ။ ကြန္ျပဴတာေတြ သိမ္းတာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္ မိုဘိုင္းေတာ့ သိမ္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ ျပန္လာေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္။
ေမး။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ေရာ လက္မွတ္ေတြ၊ ဝန္ခံခ်က္ေတြ ထိုးခဲ့ရေသးလား။
ေျဖ။ အဲဒီဟာက ေတာ္ေတာ္ ထူးဆန္းတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္ကို လႊတ္မယ္လို႔ မေျပာဘူး။ က်ေနာ့္ကို ေထာင္ကေနၿပီးေတာ့ အိမ္ကို ျပန္ရမယ္လို႔ မေျပာဘူး။ ေထာင္ေျပာင္းရမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ နယ္ေထာင္ ေျပာင္းရမယ္ ေျပာတယ္။ နယ္ေထာင္ ေျပာင္းရမယ္ ဆိုေတာ့လည္း ေျပာင္းေပါ့။ ေရာက္ဖူးသည္ ရွိေအာင္ေပါ့။ ၿပီးလည္းၿပီးေတာ့ နယ္ေထာင္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေပါက္ဝလည္း ေရာက္ေတာ့ အိမ္ျပန္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အိမ္အေရာက္ ကားနဲ႔ ျပန္ပို႔တယ္။ အားလံုးေပါင္း ၅ ေယာက္။ ရဲမႈးေတြခ်ည္းပဲ။ က်ေနာ္ေတာင္ ေထာင္ပစၥည္းေတြေတာင္ ပါလာေသးတယ္။ က်ေနာ္ ျပန္ေပးရအုံးမယ္။ ေထာင္အကႌ်ေတြေတာင္ ပါလာတယ္။ တျခား ဘာမွမေျပာဘူး ခင္ဗ်။ ေျပာလို႔လည္း ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ေနၾကပါတယ္။
ေမး။ ေထာင္က ထြက္ၿပီးေတာ့ေရာ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္တာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ရွိတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ဆီမွာ ၃ မ်ဳိးရွိတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ႀကံ့ဖြံ႔၊ စြမ္းအားရွင္နဲ႔ ရဲေတြေပါ့ဗ်ာ။ ရဲဆိုတာကလည္း ရဲနဲ႔ ရဝတ ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္ေရွ့ တည့္တည့္မွာေတာ့ မရွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အိမ္နားမွာ စားေသာက္ဆိုင္တို႔၊ လၻက္ရည္ဆိုင္တို႔ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကိုလည္း ရဝတ ေတြက က်ေနာ့္ကို ႀကိဳတင္ လာေျပာထားတာေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း က်ေနာ္ ၾကည့္မေနပါဘူး။ ေနပါေစ။ သူတို႔ ေညာင္းတာေပါ့၊ ရပ္ေနရတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အျပင္ကို သြားတာပဲဗ်။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါ့ဗ်ာ။
ေမး။ လႈပ္ရွားမႈပိုင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ရဟန္း သံယာေတြကို အခုလို ဖမ္းဆီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လႈပ္ရွားမႈဟာ ရပ္တန္႔သြားၿပီ၊ ရပ္တန္႔သြားမယ္လို႔ ေျပာႏိုင္သလား။
ေျဖ။ က်ေနာ္ ေလ့လာ မိသေလာက္ေတာ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြက ခဏေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနအရ ရပ္သြားတယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနအရ ေခတၱခဏ ငုပ္သြားတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္မယ္။ ခဏေလးပဲ ငုပ္သြားတာပါ။ ဒါဟာ ရပ္သြားမွာ မဟုတ္သလို၊ အားလံုး စိတ္ထဲမွာလည္း ရွိေနတယ္။ ၿပီးမသြားပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ထဲမွာတင္ မကပါဘူး၊ ျပည္သူလူထုေတြ စိတ္ထဲမွာလည္း မၿပီးေသးပါဘူး။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာလည္း အုံ႔ပုန္းနဲ ့အနာႀကီးတခုလို ျဖစ္က်န္ရစ္ ေနေသးပါတယ္။
ေမး။ အခုလို တအံုေႏြးေႏြးနဲ ့အနာႀကီးတခုလို ျပည္သူလူထု ရင္မွာ က်န္ရစ္ေတာ့ ဘယ္လို အေထာက္အကူျပဳလဲ။
ေျဖ။ အခုလို ျဖစ္ေနတာက က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္အတြက္ တဖက္က ျပန္ေျပာရင္ေတာ့ ေကာင္းတာလည္း ရွိသလို၊ မေကာင္းတာလည္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သားသမီးေတြ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ေတြ။ ၈၈ ခုႏွစ္ အေၾကာင္းေျပာရင္ သူတို႔ကို လိမ္ေျပာတယ္ ထင္တယ္။ မယံုခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနရင္လည္း ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ အခုေတာ့ သူတို႔ လက္ေတြ႔ ျမင္သြားၾကၿပီ၊ ၾကံဳသြားၾကၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ မဟုတ္တာ၊ လိမ္ေျပာတာ မဟုတ္ေၾကာင္း သိသြားၾကၿပီ။ အဲဒီ တခုေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။
ေမး။ ဂမ္ဘာရီ ေရာက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ နအဖ အၾကား ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္း ဖြင့္လာတယ္။ ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ပဲြေတြ၊ ခ်ီတက္ပဲြေတြ လုပ္ေနတယ္။ Curfew ေတြ ျပန္႐ုပ္ၿပီ၊ ၅ ေယာက္ထက္ ပိုမစုရ ႐ုပ္လိုက္ၿပီ။ ပံုမွန္အတိုင္း ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရလား။
ေျဖ။ မရွိေသးဘူး။ ပံုမွန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ လူတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ဒါပဲရွိတယ္။ ေပ်ာက္ႏိုင္အုံးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလည္းပဲ ေျပာေနၾကတုန္းပဲဗ်။ ဒါေတြက ႐ုပ္ျပသက္သက္ လုပ္ေနတာ၊ အရင္တုန္းကလည္းပဲ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း လုပ္ေနတာပဲ။ အမွန္ေတာ့ ပဲမ်ားၿပီးေတာ့ ဆက္လုပ္ေနတာပါ။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ ႐ိုးလည္း႐ုိးေနပါၿပီ။ ဒီလိုပဲ လုပ္မွာပဲေလ။ အရင္တုန္းကလည္း ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာပဲ။ ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ သူတို႔ လုပ္ေနတဲ့ဟာေတြ၊ ခ်ီတက္ေနတဲ့ ဟာေတြ၊ အခုလည္း လုပ္၊ မၾကာခင္ လုပ္အုံးမွာ ၾကားရအုံးမွာပါ။ ဒါ႐ိုက္တာ မီးပြားတို႔ကို ေခၚၿပီးေတာ့ ဦးေအာင္ေသာင္း (စက္မႈ ၁ ဝန္ႀကီး) က သူတို႔ရြာမွာ ျမင္းၿခံ၊ ခ႐ုိင္ဘက္မွာ ပြဲေတြ လုပ္ၾကအုံးမွာ။ သူတို႔ ၿမ့ဳိနယ္ တခုလံုးက ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ မပါဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခုက သတင္းစာတို႔၊ တီဗီတို႔ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူျပည္သားအတြက္ ထုတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္တပ္အတြက္ ထုတ္တာဗ်။ ဘယ္သူမွ စိတ္မဝင္စားဘူး။ ျပည္သူလူထုက ၁ဝဝ မွာ ၁ဝဝ လံုး မယံုဘူး။ အားလံုးက သိေနတာပဲဗ်ာ။
ေမး။ လူထုရဲ့ စိတ္ထဲမွာ တအံုေႏြးေႏြး ျဖစ္ေနေသးတယ္ ဆုိရင္၊ ေနာက္ထပ္ လႈပ္ရွားမႈ အေျခအေနေရာ ရွိႏိုင္ေသးလား။
ေျဖ။ လမ္းေပၚထြက္တဲ့ နည္းလမ္း တခုထဲ မဟုတ္ဘဲ၊ တျခား နည္းလမ္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္ပံုသ႑ာန္ တမ်ဳိးနဲ႔ ျပန္ေပၚလာအုံးမွာပါ။ အမ်ား ျပည္သူေတြေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ေရာ လိုလားတဲ့ ကိစၥတခု ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ေပၚလာစရာ မရွိဘူးေလ။ အားလံုး မလိုလားတဲ့ ျပႆနာတခုကို သူတို႔ ေမြးလိုက္တယ္ဆိုရင္ ျပန္ေပၚလာအုံးမွာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ မစိုးရိမ္ဘူး။ ဒီကိစၥကေတာ့ မၿပီးသြားေသးဘူး။ အားလံုးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ မေျဖာက္ႏိုင္ေသးဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အတြင္းက လူေတြ အမ်ားႀကီး၊ အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး၊ အေသခံ ဘဝေတြ အမ်ားႀကီး။ အပ်က္ခံၿပီးေတာ့ ေပၚခ်င္ေတာ့ ေပၚေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္တမ်ဳိး ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ ဘယ္လုိမ်ဳိး ျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာဖို႔အတြက္ ေစာပါေသးတယ္။ သို႔ေသာ္ ေပၚဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ ေျပာရင္ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိတယ္။